F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • FÜVAK

    (C: Efâvık) Hıçkırık.
  • FÜVEYSİKA

    Fare.
  • FÜVFE

    (C: Füvek) Pamuk. * Tırnakta olan beyazlık. * Hurma çekirdeği içinde olan beyaz tane. (Hurma ağacı ondan biter). * Çekirdek içinde olan yufka kabuk. * Şey.
  • FÜVH

    (C: Efvâh) Hoş koku.
  • FÜVK

    (C: Efvâk) Ok gezi. * Rum meliklerinden birinin adı.
  • FÜVLE

    (C: Füvel) Bakla. * Sırtlan eniği.
  • FÜVM

    Buğday. Hınta.
  • FÜVR

    Geyik.
  • FÜVVE

    Kızıl boya dedikleri damarlar.
  • FÜVVEHE

    Irmak ağzı. * Sokak ağzı.
  • FÜYAK

    Su kuşlarından uzun boyunlu bir kuş.
  • FÜYUL

    (Fil. C.) Filler.
  • FÜYUZ

    (Feyz. C.) Feyizler. İnâyetler. Keremler. * Suyun çoğalıp taşması. * İnsanın içindeki gizli şeyleri saklamayıp izhar etmesi. * Bir haberin fâş ve şayi' olması.
  • FÜYUZAT

    Feyizler. İnayetler. Füyuzlar. Mânevi tecelliler.
  • FÜZUD

    f. Çoğaltan, ziyadeleştiren, artıran. Muhabbet-füzud $ : Muhabbet artıran, sevgi artıran.
  • FÜZUL

    (Fazl. C.) Ganimetten artıp taksimi mümkün olmayan şey.
  • FÜZULAT

    (Bak: Fuzulât)
  • FÜZUN

    (Efzun. dan) f. Çok. Fazla.
  • FÜZUNÎ

    f. Fazlalık, aşırılık, ziyadelik, çokluk.
  • FÜZUN-TER

    f. Pek fazla, pek çok.
«Önceki
1
...
26 27 28