I Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • IZLAK-I AKDÂM

    Ayakların sürçüp kayması.
  • IZLAL

    Gölgeli olma, gölgelendirme.
  • IZLAL

    (Bak: Idlâl)
  • IZLAM

    Karanlık, zulmet. * Zulmetme, karanlıkta bırakma.
  • IZMAME

    (C.: Ezâmim) Cemaat, topluluk.
  • IZMAR

    (İzmâr) Kalbde gizlemek, saklamak. Belli etmemek.
  • IZMAR-I GAYZ

    Kin saklama.
  • IZMAR-I KABL-EZ ZİKR

    Edb: Bir kelimenin zikrinden önce ona âit zamiri kullanmak.
  • IZNAN

    Bir kimseyi kabahatlı çıkarma.
  • IZRA'

    Zelil etmek, hor hakir etmek, alçaltmak.
  • IZRAF

    Zarflamak. Zarfa koymak.
  • IZRAM

    Ateşi tutuşturma, ateşi alevlendirme.
  • IZRAR

    Zarar vermek. Zarara uğratmak.
  • IZRAT

    Yellendirmek.
  • IZTICA'

    Namaz kılarken secdede koltukları sıkarak göğsü yere değdirme. * Yan üstüne yatma.
  • IZTILAM

    Koparmak. Kat'etmek, kesmek.
  • IZTIMAR

    Atı, idman yaptırarak yola dayanabilecek şekilde kuvvetlendirme. * İnce belli olma.
  • IZTINA'

    Sıkılma, utanma, kızarma.
  • IZTIRAB

    Acı, elem, sıkıntı, vesvese, azab.
  • IZTIRABAT

    (Iztırâb. C.) Elemler, acılar, sıkıntılar, azablar. Vesveseler.
  • IZTIRAB-ÂVER

    f. Iztırab veren, elem çektiren.
  • IZTIRAM

    Saç ve sakala kır düşme. * Alevlenme.
  • IZTIRAR

    Çâresiz olmak. Mecburiyet. İhtiyaç.
  • IZTIRARÎ

    Çaresizlik içinde oluş. Mecburiyet.(Lisan-ı ıztırariyle bir duâdır ki; muztar kalan her bir ziruh kat'i bir iltica ile duâ eder, bir hâmi-i mechulüne iltica eder. Belki Rabb-i Rahimine teveccüh eder. S.)
  • IZTIRARİYAT

    (Iztırarî. C.) Mecburi olarak yapılan şeyler, mecburiyetler.İA' $ Bir nesneyi kab içine koyup saklamak.
«Önceki
1
...
8 9 10