L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LA'

  Korkak.

• LÂ

  Arabçada kelimenin başında nefy edatı'dır. Cevap yerine veya yersiz inkârda kullanılır. "Yoktur, değildir" gibi. Mâzi fiilinin evvelinde bulunan Lâ, duâiye olur. Lâ zâle sıhhatehu: "Sıhhati zâil olmasın" sözündeki gibi. * Harf-i atıf da olur. Ve mâba'dını makabline nefyen rabt eder ve irabı da ona tâbi kılar. $ "Şeref edeb iledir, neseb ile değildir" sözündeki gibi. * Vav edatıyla beraber olursa, atıf edatı vav olur, lâ da nefyi te'kid eder.

• LÂ VE NEAM

  Hayır ve evet. (Daha çok, hiçbir fikir beyan edilmediği zamanlar kullanılır.)

• LÂ YEZALÎ

  Zevalsiz olana ait, sonu olmayanla ilgili.

• LAAHLÂKÎ

  Ahlâk dışı. Terbiye hârici.

• LAAKALL

  En az. Hiç olmazsa.(Ey nefis! Bil ki, dünkü gün senin elinden çıktı, yarın ise; senin elinde sened yok ki, ona mâliksin. Öyle ise; hakiki ömrünü bulunduğun gün bil. Lâakall günün bir saatini ihtiyat akçesi gibi hakiki istikbal için teşkil olunan bir sandukça-i uhreviyye olan bir mescide veya bir seccadeye at. S.) Yani beş vakit namazı kıl.

• LAALETTAYİN

  Gelişigüzel. Ayırd etmeksizin. Rastgele.

• LAALGUN

  f. Kırmızı renkte. Al renkte.

• LAALİK

  Doğrulukla kalkıp durmak.

• LAALLE

  Arabçada olması mümkün şeyler için kullanılır. Ola ki, umulur, ümid edilir, umulur ki mânâlarınadır. Ümide veya endişeye delâlet eder. (Bak: İnne)

• LAANALLAH

  Allah lânet etsin.

• LAANE

  Lânet etti. (mânâsına fiil.)

• LAAS

  Dudağın rengi açık siyâha yakın olmak.

• LAAS

  Çok yemek, çok içmek.

• LA'B

  Ağızdan salya akmak.

• LABE

  f. Yalvarma, yaltaklanma, dalkavukluk etme. Acz gösterme. * Bu yolda söylenen söz.

• LA'BE

  Bir kere oynamak.

• LABE'S

  Beis yok, zararsız.

• LABİRENT

  Fr. Bir defa içine girildiğinde çıkış yolu çok güçlükle bulunabilen bina. * Çok karışık ve birbirini kesen yol.

• LABİS

  Giyinmiş. Giyen.

• LABİŞARTIN

  (Lâ bişartın) Kayıtsız şartsız. Bir şarta dayanmaksızın.LABORATUVAR : Fr. İlmî ve sınaî çalışma ve araştırmalar yapmak için çeşitli cihaz ve malzemelerin bulunduğu yer.

• LABÜDD

  Çok lâzım. Elzem. Gerekli. * Her halde. Mutlaka. Muhakkak. * Ayrılık yok.

• LAC

  Dar şey. Geniş ve bol olmayan nesne.

• LAC

  f. Çıplak.

• LA'C

  (C.: Levâıc) Halecan etmek. * Acı vermek, elem vermek. * Yakmak. * Muhabbet ve aşktan dolayı yürekte hâsıl olan hararet.

• LACEREM

  şüphesiz, elbette, besbelli. * Nâçar, zaruri.

• LACEVAB

  Cevapsız. Cevapdışı.

• LACEVERD

  Lacivert. * Koyu mavi renkte değerli bir süs taşı.

• LACEVERDÎ

  f. Lacivert renkte.

• LACÎ

  Muslih, ıslah eden, terbiye eden.

• LACİN

  Ağaçtan dökülen yaprak. * Ağaçtan yaprak indirme.

• LAÇ

  f. Oyun etme, aldatma, hile yapma.

• LAD

  f. Duvar.

• LADE

  f. Ahmak, akılsız, ebleh.

• LADEN

  f. Çamdan çıkarılan zift gibi siyah ve kokulu zamk.

• LADİNE

  f. Kendir.

• LADİNÎ

  Dinle alâkası olmayan. Dinsiz. Din dışı. (Bak: Lâik)

• LAEDRÎ

  Bilmiyorum. (Eski zamanda şüpheci olup hiç bir şeye inanamıyan sofestailere Lâ edriye denirdi. Septisizm. (Bak: Sofizm)

• LAF

  f. Konuşma, tekellüm. * Söz, lâkırdı.

• LAFAHR

  Fahirsiz. İftiharsız. İftihar etmeksizin. * Fahrolmasın.

• LAF-I GÜZAF

  f. Boş yere söz. Boş lâkırdı.

• LAFİYUN

  Sütleğen cinsinden bir ot.

• LAFK

  İki şeyi birbirine çarpma.

• LAFZ (LAFIZ)

  Ağızdan çıkan söz, kelime. * Bir şeyi atmak.

• LAFZA

  Bir tek söz veya kelime.

• LAFZA-İ CELÂL

  İsm-i Celâl, Allah lâfzı.

• LAFZAN

  Lafız itibariyle. Söz olarak. Söyleyerek. Yazılı olmıyarak.

• LAFZEN

  f. Geveze, çok konuşan. * Övünen, kendini medheden.

• LAFZ-I ALLAH (LAFZULLAH)

  Allah isminin lâfzı.

• LAFZ-I ÂM

  Gayr-ı mahsur, yani sayısız müsemmaları ihata ve aynı cinsten bir çok fertlere birden delâlet eyliyen lâfızdır. Kavim, cemaat, nisa.. gibi.