M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MAGMUMÂNE

  Kederlice. Gamlı olarak. * Mübhem olarak.

• MAGMUMİYET

  Kederli, gamlı olma. * Hava bulutlu ve kapalı olma.

• MAGMUR

  Şöhretsiz. Adı sanı silinmiş olan. * Harap. Yıkık.

• MAGMURİYET

  Mağmurluk, viranlık, haraplık. * Adı sanı kaybolmuş.

• MAGMUZ

  Kabâhatli, suçlu.

• MAGN

  (C: Megân) Menzil.

• MAGNA

  Durmak.

• MAGNATIS

  Mıknatıs.

• MAGNEM

  (C.: Maganim) Ganimet. Harpte düşmandan ele geçirilen mal.

• MAGNETİK

  yun. (Manyetik) Mıknatıs gibi çekici kuvveti olan.

• MAGRE

  (C: Migrât) Aşı dedikleri kırmızı balçık.

• MAGREFE

  Geniş yer.

• MAGREM

  Bir şeye çok düşkün, haris kimse. Tutkun. Aşık. * Borçlu. * Zarar, ziyan. * Cürüm, cinayet.

• MAGRES

  Fidan bahçesi. Fidanlık.

• MAGRİB

  (Mağrib) Batı taraf. Garb. Güneşin battığı cihet. Akşam vakti. Afrikanın şimâl tarafı. Türkiye'ye nisbetle garbda bulunan Fas, Tunus, Cezayir ve İspanya tarafı.

• MAGRUK

  Gark olmuş. Suda batmış olan.

• MAGRUKÎN

  (Mağruk. C.) Suda Boğulanlar.

• MAGRUR

  (Mağrur) Gururlu. Boş bir şeye güvenen. Fâni ve faydasız şeylere güvenip kendini aldatan. Mütekebbir. Kibirli kimse. Müteazzım.

• MAGRURANE

  f. Gururlanarak. Kendini beğenircesine. Kibirlenerek. Güvenilmesi boş olan şeye güvenip kendini aldatırcasına. (Sen ey mağrur nefsim! Üzüm ağacına benzersin, fahirlenme; salkımları o ağaç kendi takmamış, başkası onları ona takmış. S.)

• MAGRUREN

  Gururlanarak. Güvenerek, itimad ederek. * Aldanarak.

• MAGRURİYET

  Gururluluk, kibirlilik. * Bir şeye itimad edip, güvenip aldanma. * Kibirlenme, gurulanma, övünme, tefahhur, tekebbür.

• MAGRUS(E)

  (Gars. dan) Toprağa dikilmiş.

• MAGRUZ

  Taze. Bayatlamamış ve bozulmamış.

• MAGS

  Bağırsak ağrısı.

• MAGSEL

  (C.: Magasil) (Gasl. den) Gusülhâne. Ölü yıkanan yer.

• MAGSUB(E)

  (Gasb. dan) Zorla ve cebren alınmış. Gasbolunmuş.

• MAGSUL

  Gaslolmuş. Yıkanmış. Gusletmiş.

• MAGŞİ

  (Gaşy. den) Baygın. Gaşyolmuş. Kendinden geçmiş.

• MAGŞİYANE

  f. Bayılmış gibi, baygıncasına.

• MAGŞİYY

  Aklı gitmiş hayran kimse.

• MAGŞİYYEN

  Bayılmış olarak, baygın bir halde.

• MAGŞİYYÜN ALEYH

  Bayılmış, baygın.

• MAGŞUŞ

  Katışık. Karışık. Saf olmayan.

• MAGŞUŞE

  Gümüş ve bakır karışığı akçe.

• MAGŞUŞİYYET

  Halis ve saf olmayış. Karışıklık.

• MAGT

  Çekmek.

• MAGTUS

  Su, gaz veya hava gibi şeylerin içine batırılmış.

• MAGTUŞ

  Karanlık yer.

• MAGUSE

  Medet gelmek, yardım gelmek.

• MAGV

  Kedi miyavlaması.

• MAGZ

  Beyin. * Öz. İç. Lüb. İlik. * Dimağ.

• MAGZA

  Maksad, gaye, meram, istek, arzu. * (C.: Magazi) Harb hikâyeleri. Muharebe ve gazaya ait hikayeler. * Savaş, muharebe, gaza, harb.

• MAGZAB

  Gazap edecek yer.

• MAGZEBE

  Hiddetlenme, öfkelenme, kızma. * Hiddet ve gazabı icâb ettiren şey.

• MAGZUB

  (Bak: Magdub)

• MAH

  (Meh) f. Senenin onikide birisi. Yirmisekiz, yirmidokuz, otuz veya otuzbir günlük zaman. * Gökteki ay. Kamer.

• MAH

  Mahveden. * Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) bazı kitablarda geçen bir ismidir. Nübüvvet ve risaletinin nuru, küfür karanlıklarını mahvettiğinden bu isim verilmiştir.

• MAH BE MAH

  Aydan aya.

• MAHABİB

  (Mahbub. C.) Sevilen ve muhabbet edilenler. Mahbublar.

• MAHABİR

  (Mahber. C.) Mürekkep hokkaları.