T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TAAMMÜDÂT

  (Taammüd. C.) İsteyerek ve bilerek yapılan işler.

• TAAMMÜDEN

  Evvelden hazırlanarak. Kastederek. Bile bile.

• TAAMMÜDÎ

  (Teammüdiyye) Kasıt ve niyet ile olan, taammüdle alâkalı.

• TAAMMÜL

  Amel etme. Çalışma. Vazife yapma.

• TAAMMÜM

  Umumileşme. Umumi olma. * (İmame. den) Sarık sarma. * (Amm. den) Amca olma. Birisini "amca" diye çağırma.

• TA'AN(E)

  (Ta'n. dan) Çok zemmedip yeren. Çekiştiren.

• TAANNÜD

  (İnad. dan) İnad etme. Ayak direme.

• TAANNÜDÂT

  (Taannüd. C.) İnad etmeler, ayak diremeler.

• TAANNÜF

  Azarlama. Darılma.

• TAANNÜT

  Herkesin yanlışını arama.

• TAARR

  Ari olmak, temiz ve pâk olmak, beri olmak. Döşeğinde dönüp ızdırap çekmek.

• TAARRUK

  (Arak. dan) Terleme. * Kemikten et kazımak. * Ağaç kabuğunu soymak.

• TAARRUS

  (C.: Taarrusât) Kocanın, karısına karşı sevgisini göstermesi.

• TAARRUZ

  Bir şey veya bir kimse üzerine şiddetle saldırma. Çatma. Düşmana hücum etme. Sataşma. İlişme.

• TAARRÜB

  Araplaşma. Arap kılığına girme.

• TAARRÜF

  Karşılıklı anlaşma, tanışma. * Bir şeyi herkesin bilmesi. * Kendini hünerleriyle tanıttırma.

• TAARRÜM

  Kemikten et soymak.

• TAARÜC

  Aksaklanmak.

• TAARÜF

  Birbirini bilmek, tanımak.

• TAARÜZ

  Muaraza edişmek, çekişmek.

• TAASSUB

  (Asab. dan) Bir şeye veya bir kimseye taraflı olma. * Din bakımından fazla salâbetli olma. * Kendi dinini çok üstün görmek. * Haksız yere husumet etmek. * Bir düşünüşe, bir inanışa körü körüne bağlanıp ondan başkasını düşünmemek hâli. (Bak: Dimağ)(... Evet İslâmiyetin şe'ni metanet, sebat, iltizam-ı hak olan salâbet-i diniyedir. Yoksa cehilden, adem-i muhakemeden neş'et eden taassub değildir. Bence taassubun en dehşetlisi bazı Avrupa mukallidlerinde ve dinsizlerinde bulunur ki; sathi şüphelerinde muannidâne ısrar gösteriyorlar. Bürhan ile temessük eden ulemânın şanı değildir... Münâzarat)

• TAASSUBKÂR

  f. Taassub gösteren. Mutaassıb.

• TAASSÜF

  Sapmak, doğru yoldan çıkmak.

• TAASSÜFÂT

  (Taassüf. C.) Yolsuzluklar, haksızlıklar.

• TAASSÜR

  (Usur. dan) Güçleşme. Güç olma.

• TAASÜR

  Güç yapmak, zor yapmak.

• TAAŞŞUK

  Âşık olmak. Çok fazla derecede sevgi beslemek.

• TAAT

  İbadet etmek. Allah'ın (C.C.) emirlerini yerine getirmek. İtaat etmek.

• TAATGÂH

  f. İbadet yeri. İbadetgâh.

• TAATTUF

  (Atıf. dan) Acıma, şefkat gösterme. * Verme. * Esirgeme.

• TAATTUFÂT

  (Taattuf. C.) İhsanlar, lütuflar, bağışlar.

• TAATTUL

  (Atalet. den) İşsiz kalma. İşlemez ve boşta olma.

• TAATTUR

  (Itr. dan) Güzel kokular sürünme.

• TAAVVUK

  (Avk. dan) Oyalanmak. Gecikmek.

• TAAVVUZ

  (İvaz. dan) Bedel almak. Bir şeye karşılık almak. * Bir şey karşılığı olarak alınmak.

• TAAVVUZ-I TAMS

  Kadınların âdet görmesi.

• TAAVVÜC

  (C.: Taavvücât) Eğrilme, eğri olma.

• TAAVVÜD

  (Âdet. den) Âdet edinmek. * Geri dönmek.

• TAAVVÜZ

  Allah'a (C.C.) sığınırak "Euzubillâh" demek, yani Allah'a sığındığını ifade etmek.

• TAAYYÜN

  Meydana çıkmak, âşikâr olmak, belli başlı ve itibarlı görünen insanlardan olmak.

• TAAYYÜNAT

  Meydana çıkmalar. Belli olmalar. Belli başlı adam sırasına geçmeler.

• TAAYYÜŞ

  (Ayş. dan) Yaşamak. Geçinmek. Yaşama tarzı. Beslenmek.

• TAAZİ (TAAZZİ)

  Musibet vaktinde" İnnâ lillahi ve innâ ileyhi râciun" demek.

• TAAZUM

  Gözünde büyümek. Büyük görünmek.

• TAAZZİ

  Uzuv peydâ etme. Şekillenme.

• TAAZZUM

  (Azm. dan) Kibirlenmek. Büyüklük taslamak. * Kemikleşmek.

• TAAZZUMÂT

  (Taazzum. C.) Kibirlenmeler. * Kemikleşmeler.

• TAAZZÜB

  Evlenmeyip bekâr kalmak.

• TAAZZÜR

  Tâzim etmek. Hürmet etmek.

• TAAZZÜR

  Özür bildirmek. * Güçleşmek Güç olmak.