U Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. U Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• UT'UT

  Eşek sıpası.

• UT'UT

  Yiğit. * Küçük buzağı.

• UTÜV

  (Atiy-Utiy) Haddini aşma, tecavüz. Kibir. Serkeşlik. * Ayaklanma. İsyan.

• UTYE

  Pamuk parçası. * Yanmış bez parçası.

• UVA

  şiddetli ses. Avaz, sayha.

• UVERA

  (Bak: Avrâ)

• UVVAM

  Dalgıç adam.

• UVVAR

  (C.: Avâvir) Korkak adam. * Dağ kırlangıcı.

• UVZ

  Bir kimseye sığınmak.

• UYKU

  (Bak: Kaylule)

• UYUB

  (Ayıb. C.) Ayıblar, kusurlar.

• UYUN

  (Ayn. C.) Gözler. * Kaynaklar, pınarlar.

• UZAFİRE

  Katı. şiddetli, şedid.

• UZBET

  (Bak: Uzube)

• UZEMA'

  (Azim. C.) Mevki ve şeref bakımından büyükler.

• UZEYM

  (C.: Uzeymât) Kemikcik.

• UZEYVAT

  (Uzeyve. C.) Küçük uzuvlar, uzuvcuklar.

• UZEYZA'

  Kuyruk kemiği.

• UZFUR

  Asma filizi. * Tırnak.

• UZHUL

  (C.: Azâhil) Yeyni, hafif. * Yük vurulmayan deve.

• UZİMA

  Vücutta bir organın ateşsiz ve ağrısız olarak şişmesi.

• UZLET

  Yalnızlık. İnsanlardan ayrılarak bir tarafa çekilip yalnız kalmak.

• UZLETGÂH

  f. Oturulan tenhâ yer. Yalnızlık köşesi.

• UZLETGÜZİN

  f. Tenhada yaşayan, yalnızlık köşesine çekilen.

• UZLETNİŞİN

  f. Tenha bir köşeye çekilip yalnız yaşayan.

• UZLUFE

  Kayalık. Yalçın kaya.

• UZM

  Ululanma, kibirlenme.

• UZMA

  (Müe.) Büyük. İri. * En büyük. Çok büyük. (Müz: A'zam)

• UZME

  Aşiret. * Birinin mensub olduğu âile. * Akrabâ.

• UZRET

  Önde olan saç.

• UZRİYY

  Şiddetli muhabbet. Şiddetli sevgi.

• UZTUMME

  İnsanın ırk ve nesebi. * Her şeyin aslı.

• UZUB

  Kayıp ve görünmez olmak.

• UZUBE

  (Uzbe) Bekârlık. Erginlik hâleti varken tecerrüd halinde kalmak. Evlenmemek.

• UZUBET

  Tatlılık, şirinlik.

• UZUBET-İ LİSÂN

  Tatlı dillilik. Dil tatlılığı.

• UZUF

  Nefsi kötülüklerden ve şüphelerden menedip uzaklaştırmak.

• UZUV

  (Uzv) Bir canlının vücud yapısının kısımlarından herbiri. Azâ. Organ.

• UZVÎ

  (Uzviye) Uzva ait. Canlı. Organik.

• UZVİYET

  Uzuv oluş. Canlılık. Canlı uzva ait.

• UZZA

  İslâmiyetten evvel câhiliyet devrinde büyük putlardan birisinin ismi.

• UZZAB

  Zevc veya zevcesi olmayan. Bekâr.