V Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. V Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• VAKT

  (Vakit) Zaman. Saat. Çağ. Mevsim. * Boş zaman. * Geçim. * Fırsat. * Muayyen, belli bir zaman.

• VAKT

  (C: Vikat) İçinde yağmur suyu biriken çukur. * Su ile faydalanacak mekân. * (Horoz) tavuğa binmek.

• VAKTAKİ

  f. Ne vakit ki, o zaman ki, olduğu vakit.

• VAKTEN

  Vakit ve zamanca.

• VAKT-İ ASR

  İkindi vakti.

• VAKT-İ HÂCET

  İhtiyaç vakti. Lüzumlu vakit.

• VAKT-İ HAZAR

  Barış zamanı.

• VAKT-İ MERHUN

  Belli edilen, muayyen bir zaman.

• VAKT-İ TEFRİH

  Tıb: Çiçek hastalığı aşısının yapılmasından te'sirini gösterinceye kadar geçen zaman.

• VAKT-İ ZEVAL

  Güneşin tam ortada, bize göre doğu ve batı ortasında bulunduğu ve gölgenin gündüzde en kısa olduğu zaman. Zeval vakti.

• VAKUD

  Odun, kömür gibi yakılacak şeyler.

• VAKUR

  Ağırbaşlı, temkin sahibi. İzzetli, vakarlı.

• VAKURANE

  f. Ağırbaşlılıkla. Düşünce ve tedbirlilikle. Temkinle.

• VAKVAK

  Korkak kişi. * Hindistan'da Vakvak beldesinde yetişen bir ağaçtır. Yüz zira' miktarı boyu olur, kalkan gibi yassı yaprağı olur.

• VAKVAKA

  Kurbağa, tavuk, kuş sesi veya köpek havlaması.

• VAKZ

  Sıklet, ağırlık.

• VAKZ

  Galebe etmek. * Şiddetle vurup ölmeye yakın etmek.

• VA'L

  Sığınacak yer.

• VÂLÂ

  Yüksek, âlî, refi'.

• VÂLÂCÂH

  f. Mevkii yüce, rütbesi yüksek olan.

• VÂLÂKADD

  f. Boyu yüksek, uzun boylu.

• VÂLÂKADR

  f. Değeri yüksek, kadri yüce.

• VÂLÂŞÂN

  f. Şânı yüce.

• VÂLÂYÎ

  f. Yücelik, yükseklik.

• VALİ

  Bir vilâyeti idare eden en büyük memur. * Mâlik.

• VALİB

  Ulaşıcı, ulaşan, varan. * Önüne doğru giden.

• VALİBE

  Evvelki ekinin kökünden biten ekin.

• VALİCE

  İnsanı şiddetle tutan bir hastalık.

• VALİD

  (Vilâdet. den) Doğurtan. Baba.

• VALİDAN

  (Bak: Vâlideyn)

• VALİDAT

  (Vâlide. C.) Anneler. Vâlideler.

• VALİDE

  Ana. Doğuran.

• VALİDEYN

  Ana ile baba. Vâlidân de denir.(Peder ve valideyi, şefkat ile teçhiz eden ve seni onların merhametli elleriyle terbiye ettiren hikmet ve rahmet hesabına onlara hürmet ve muhabbet, Cenâb-ı Hakk'ın muhabbetine aittir. O muhabbet ve hürmet, şefkat, Lillâh için olduğuna alâmeti şudur ki: Onlar ihtiyar oldukları ve sana hiçbir faideleri kalmadığı ve seni zahmet ve meşakkate attıkları zaman, daha ziyade muhabbet ve şefkat etmektir. $âyeti: Beş mertebe hürmet ve şefkate evlâdı dâvet etmesi; Kur'an'ın nazarında valideynin hukukları ne kadar ehemmiyetli ve ukukları, ne derece çirkin olduğunu gösterir. Madem peder; kimseyi değil, yalnız veledinin kendinden daha ziyade iyi olmasını ister. Ona mukabil veled dahi, pedere karşı hak dâva edemez. Demek valideyn ve veled ortasında fıtraten sebeb-i münakaşa yok. Zira münakaşa, ya gıpta ve hasetten gelir. Pederde oğluna karşı o yok. Veya münakaşa haksızlıktan gelir. Veledin hakkı yoktur ki, pederine karşı hak dâva etsin. Pederini haksız görse de, ona isyan edemez. Demek; pederine isyan eden ve onu rencide eden, insan bozması bir canavardır. S.)

• VALİDİYYET

  Annelik ve babalık vasfı.

• VÂLİH

  Keder ve hüzünle aklı gitmiş, şaşırmış, hayrette kalmış.

• VÂLİHÂNE

  f. Şaşkınca.

• VÂLİHÎN

  Hayrette kalanlar. Şaşıranlar. (Bak: Veleh)

• VALLAHİ

  Allah için, Allah hakkı için, Allah'a yemin ederim (meâlinde büyük yemin.)

• VAM

  f. Borç.

• VA-MANDE

  Geride kalmış.

• VAMCU

  f. Borç arayan.

• VAMDAR

  f. Borçlu.

• VAMHAH

  f. Alacaklı.

• VAMIK

  Seven. Âşık, sevdalı. * Meşhur bir hikâyede Azra'nın âşığının ismi.

• VAMÎ

  f. Borçlu.

• VAMK

  Sevme, muhabbet.

• VA'N

  Sığınacak yer, melce'. * Ot yetişmeyen taşlık ve sert yapılı arazi.

• VAPESÎN

  (Va-pesin) f. En gerideki, en sondaki.

• VA'R

  (Va'ra) Sağlam yer, sert yer.

• VÂR

  f. (Teşbih edatıdır) Gibi, ...li, kerre, def'a, sâhib, mâlik, lâyıklık (yerinde kullanılarak birleşik kelimeler yapılır). Meselâ: Melek-vâr : Melek gibi. Ümid-vâr: Ümidli.