I Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. I Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• IBARE

  Beyan etmek, açıklamak.

• IBB

  (C.: E'bâ) Yük dengi, ağır yük.

• IBLIK

  Erkek.

• IBT

  (Ibıt) Koltuk. Omuzun alt ve iç tarafı.

• ICAN

  Kubl ile dübür arası. * Ahmak kimse.

• ICAZ

  İnat etmek.

• ICRE

  Başına tülbent sarmak. * Besili ve semiz olmak.

• ICRİM

  Kısa boylu bodur adam.

• IDA'

  Bir şeyi birbiri ardınca yapmak.

• IDAA

  (Bak: İdaa)

• IDAD

  Isırmak. * Geçinmekte darlık, maişet zorluğu.

• IDAD

  Hazırlamak. * Ses, sada.

• IDAE

  Parlamak veya parlatmak. Ruşen etmek veya ruşen olmak.

• ID'AF

  Zayıf etmek, zayıflamak. * Muzaaf etmek, fazlalaştırmak. İki kat yapmak.

• IDAFE

  Misafir edinmek. * Ulaştırmak. * Tâbi olmak, uymak.

• IDAKA

  Darlık vermek.

• IDAT

  (Bak: Izat)

• IDBAB

  Yaş olmak, ıslanmak. * Kin tutmak.

• IDCA'

  Yatırmak.

• IDCAC

  Çağırmak, çağırtmak.

• IDCAR

  Gönül kırmak. Iztırab vermek. Darıltmak.

• IDD

  (C.: Adât) Pınar ve kuyu suları gibi aktıkça kesilmeyen, devamı gelen su. * Çokluk, kesret.

• IDFE

  Ondan elliye varana kadar olan erkekler. * Kıt'a. * Akşam vakti.

• IDGAN

  Kalbinde bir kimseye kin ve adavet olmak.

• IDGAS

  Karıştırmak. * Otu eliyle tutamlamak.

• IDHA'

  Kuşluk vaktine girmek.

• IDHAK

  Güldürmek. Güldürülmek.

• IDHİYAN

  Nurlu, ruşen, parlak.

• IDİN

  Dağılmış, perâkende olmuş.

• IDK

  (C.: Adâk-Uduk) Hurma salkımı.

• IDL

  Yük dengi, misil, eşit.

• IDLA'

  Çok yemekten dolayı midenin dolması ve hasta olmak.

• IDLAL

  (İdlâl) Hak dinden, imân ve islâmiyetten saptırmak. Doğrudan, Hak ve hakikat caddesinden ayırmak. Azdırmak.

• IDMAME

  (C.: Ezâmim) Cemaat, topluluk.

• IDNA'

  Hastalığın hastayı zayıflatması.

• IDRAR

  Zarar vermek. * Avret üstüne avret almak, evli iken bir daha evlenmek.

• IDRİC

  İbrişim kilim.

• IDTIBA'

  Hacıların ihramlarını sağ koltukları altından çıkarıp sol omuzlarına örtmeleri.

• IDTICA'

  Yan yatmak.

• IDTIGAN

  Ayağıyla kendi kendine vurmak.

• IDTIHAD

  Zulmetmek, cefâ vermek.

• IDTILA'

  Kuvvetlendirmek.

• IDTIMAR

  İnce belli, karınsız olmak.

• IDTIRAB

  Deprettirmek, hareket ettirmek. Izdırap.

• IDTIRAM

  Ateş yakılmak. * Şule vermek, ışıklandırmak.

• IDVA'

  Azık yapmak.

• IDVE

  (C.: Udât) Yüksek yer. * Dere kenarı.

• IFA'

  Devekuşunun yeleği. * Devenin yükünün çok olması.

• IFAS

  Şişe ve divit ağzını kapatmakta kullanılan deri.

• IFDAC

  (C.: Ufâzic) Semiz, besili hayvan. * Yumuşak nesne.