"Üstün ol, baş ol" anlamında kullanılan bir ad.
1. Yetişme, el verme, kâfi gelme. 2. Bir işi yapa...
İçine alan, kaplayan.
Azlık, seyreklik, az bulunma.
Seven, âşık.
Unutan, unutmuş olan.
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
Coşkulu Türk.
Beşinci.
1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinime...
Işık, aydınlık, parlaklık.
Meyve veren, meyveli.
Yazan, yazıcı, usta yazıcı.
Şimşek gibi yiğit.
"Sevincim, mutluluğum" anlamında kullanılan bir ad...
Hanım, kadın.
1. Kendini Tanrı´ya ve ibadete adayan. 2. Bir dil...
Nurlu, ışıklı, aydınlık.
Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Han bayrağı, han sancağı.