1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç.
Başıa beyaz tuğ takmış kimse.
1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur...
Uyan, itaat eden, uysal.
"Ay yüzlüm, sevgilim" anlamında kullanılan bir ad.
Erken gelen kış.
Sır saklayan kimse.
Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Özü, içi aydınlık, nurlu olan.
"Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kull...
Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Yakışıklı, ince, uzun boylu.
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı...
Özü temiz kimse.
Ünlü, tanınan, meşhur.
Hırçın tay.
Eli açık, cömert olan kimse.
Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.
1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber. 3. Kuma, ortak.