Şafak.
Kap, çanak, küp, çömlek.
Dağ.
Sarı altın renginde tan yeri.
Şafak vaktini andıran.
Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3....
"Üstün ol, baş ol" anlamında kullanılan bir ad.
Coşkulu Türk.
Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.
Güçlü kuvvetli çocuk.
Şafak gibi aydınlık insan.
bk. Taylak
Yaşıt, akran.
Yumuşak huylu, sakin, soylu, asil kimse.
Demir.
Armağan, hediye.
Şafak vaktinde doğan kimse.
Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.