1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
Gerçek yiğit.
Gerçek Türk.
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
Gerçekten mert olan kimse.
Özünde mutlu olan kimse.
Gerçek nil.
Gerçek ışık, ışığı özlü olan
Öz oğul.
Gerçekten yiğit olan kimse.
Özü ok gibi güçlü olan kimse.
Gerçek okçu.
Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
"Özün değişmesin, olduğun gibi görün" anlamında ku...
Gerçek şair.
Bir şeyin aslı, özü.
Gönlü geniş kimse.
Gerçek önder.
Gerçekten yiğit kimse.