G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • GÜZ

    Sonbahar.
  • GÜZAF

    f. Boş, bîhude. Lüzumsuz.
  • GÜZAR

    f. Geçiş, geçme. * Beceren, halleden, yapan. * Geçiren, geçirici mânâlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dem-güzar $ : Zaman geçiren, vakit öldüren.
  • GÜZARE

    f. Rüyâ tâbir etme, düş yorma.
  • GÜZARENDE

    f. Geçen, geçici. Geçiren, geçirici.
  • GÜZAR-I BÂ-ŞİTAB

    Hızla geçiş.
  • GÜZARİŞ

    f. Geçiş, geçme.
  • GÜZARİŞ

    f. Rüya tâbir etme.
  • GÜZAŞTE

    f. Geçmiş, geçmiş olan.
  • GÜZER

    Geçiş, geçme. * Geçici, geçen.
  • GÜZERAN

    f. Geçen, geçici. * Geçme. Geçiş.
  • GÜZERGÂH

    f. Geçit yeri. Geçilecek yer.
  • GÜZERNAME

    f. Geçiş tezkeresi.
  • GÜZEŞT

    f. Geçme, geçiş. Geçen.
  • GÜZEŞTE

    f. Geçen. Geçmiş. Geçmiş olan.
  • GÜZEŞTE-GÂN

    (Güzeşte. C.) Önden gelmiş olanlar, geçmişler.
  • GÜZÎDE

    (Güzin) f. Seçilmiş. İntihab edilmiş. Beğenilmiş.
  • GÜZÎDE-GÂN

    (Güzide. C.) f. Seçkinler, beğenilmişler, seçilmiş olanlar.
  • GÜZÎDEN

    f. Seçmek. İntihab etmek.
  • GÜZÎDE-SUHEN

    f. Beğenilmiş söz söyleyen, seçkin sözler konuşan.
  • GÜZÎN

    (Bak: Güzîde)
  • GÜZÎNİŞ

    f. Seçiş, seçme.
  • GÜZÎR

    f. Derman, çare, deva.
«Önceki
1
...
24 25 26