G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GABANE

  Kişinin fikir ve tedbirinin zayıf ve eksik olması.

• GABARİ

  Fr. Kara nakil vasıtalarındaki yükün yükseklik ölçüsü.

• GABAVET

  Ahmaklık, anlayışsızlık, bönlük, kalın kafalılık. (Fıtnetin zıddı)

• GABAVET-İ MÜCESSEME

  Büyük ahmaklık.

• GABB

  Sıtmanın gün aşırı tutması.

• GABE

  Sık ormanlar, balta girmemiş koru ormanı.

• GABEN

  Rey ve tedbirin zayıf ve eksik olması.

• GABER

  Büyük meşakkat.

• GABERE

  Ağaçlık yer. * Bir şey üzerine çökmüş toz.

• GABES

  Karanlık gece. * Biraz bulanık renkte olan beyazlık.

• GABEŞ

  (C.: Agbâş) Gecenin sonu.

• GABGAB

  (C.: Gebâgıb) Çifte gerdan çene altı. Şakak.

• GABÎ

  Anlayışsız, ahmak, bön.

• GABÎ

  Ahmaklık eden, budalalık eden.

• GABÎBE

  Sabah sağılan koyun sütünün üzerine akşam yine sağıp, ertesi güne bekletilip ekşiyen süt.

• GABİN

  Aldatıcı, hilekâr, alışverişte hile eden.

• GABİR

  İstikbal. * Gr: Gelecek zaman. * Kalan.

• GABÎSE

  Keş ile karıştırılmış yağ.

• GABÎT

  (C: Gubut) Çukur yer. * Bir dere ismi. * Üstüne mıhfe bağlanan çok kuvvetli hayvan.

• GABİYY

  Zekâsı az olan. Geri zekâlı.

• GABN

  Aldatmak. Hud'a. * Noksan etmek, noksanlaştırmak.

• GABN

  Alışverişte hile ile çok kazanmak. Haram olan alışveriş.

• GABN-I FÂHİŞ

  Bir alışverişde veyahut ticari anlaşmada taraflardan birisinin nisbetsiz şekilde fazla aldanması.

• GABR

  Bâki olmak, ebedi olmak. * Memede kalan süt bakiyyesi.

• GABRA

  Yeryüzü, toprak, arz. * Nebat envâından bir nev'i. * Kuraklık, kıtlık. * Çok tuzlu. * Toprak rengi.

• GABS

  Karıştırmak.

• GABT

  Koyun semiz mi diye el ile yoklamak.

• GABTA

  (Bak: Gıbta)

• GABYE

  Büyük taneli olan şiddetli yağan yağmur.

• GAD

  Gelen, gelici.

• GAD

  (Gadâ, gaden) Yarın, ertesi.

• GADA

  Öğle yemeği. (Bak: Gıda)

• GADA

  (Gazâ) (Gadat. C.) Dağ armudu ağaçları. Dikenli ağaçlar. * Ateşi uzun müddet devam eden seksek ağacı.

• GADAB

  (Bak: Gazab)

• GADAİR

  (Gadire. C.) Saç örgüleri.

• GADAK

  Çok fazla, bol, kesir.

• GADARÎF

  (Gudruf. C.) Kıkırdak kemikleri, kıkırdaklar.

• GADAT

  Sabahın erken zamanı. Sabah vakti.

• GADDAR

  Kahredici, öldürücü. Ahdine vefâ etmeyip hıyânet eden. Hâin, zâlim, çok zulmeden.

• GADDARANE

  f. Acımadan, merhametsizcesine, zulmedercesine.

• GADDARE

  Arapların cenbiyesine benzer pala nev'inden bir silâh.

• GADE

  Bedeni yumuşak olan kadın.

• GADEN

  Yarın, yarınki gün.

• GADİR

  (A, uzun okunur) Gadreden, fenalık eden, zulmeden, hıyanet eden.

• GADÎR

  Durgun su, gölcük, sel suyu birikintisi.

• GADÎRE

  (C: Gadâir) Saç örgüsü. * Çulha çukuru.

• GADİRÎ

  (Gadiriyye) Gölde yaşayan hayvan veya bitki.

• GADİR-İ NEFS

  Nefse fenalık eden.

• GADİYYE

  (C.: Gadiyyât) Tan ağarmasıyla güneş doğması arası, sabahın erken saatleri.

• GADN

  Sarkık ve sülpük olmak.