G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GALAKA

  Deri dibâgat ağacı.

• GALAL

  (Gılâl) (Galle. C.) Zahireler. Mahsuller. * Akarât kiraları.

• GALAN

  Çok susayan, çok susamış olan.

• GALAT

  Hata. Yanlış. * Kaideye uymaz söz.

• GALATAT

  Galatlar, hatalar, yanlışlar.

• GALAT-GÛ

  f. Yalan yanlış söyleyen.

• GALAT-I BASAR

  Görme duyusunun yanılması. (Meselâ: Su içine batırılmış olan bir çubuğun, kırılmış gibi görünmesi.)

• GALAT-I MEŞHUR

  Yanlış olduğu hâlde herkes tarafından kullanılan kelime veya terkib.

• GALAT-I RÜ'YET

  Renk körlüğü. Bir rengi, aslından başka renkte görme. *Görme bozukluğu.

• GALAT-I TAHAKKÜMÎ

  Bir kelimenin gerek lâfzı ve gerekse mânası itibariyle herkesin kullandığı gibi kullanılmaması.Bu, başlıca üş şeyden olur:1- Nazımda vezne uydurmak için bir kelimenin telâffuzunu değiştirmek, hecesini uzatmak ve kısaltmak yahut harfini gizlemek.2- Çeşitli mânâları olan bir kelimeyi meşhur olmayan bir mânâda kullanmak.3- Gramere ait kaide hatası yapmak. Meselâ: Zen merde, civân pîre, keman tîrine muhtaçEczâ-yı cihân cümle biri bîrine muhtaçbeytindeki "bîr" kelimesinin hecesi uzatılarak galat-ı tahakkümî yapılmıştır.

• GALAT-NÜVİS

  f. Yalan yanlış yazan, yanlış tesbit eden.

• GALBA

  Ağaçları gür ve sık olan koruluk, bahçe. * Pek yüksek ve büyük tepe.

• GALC

  Azgınlık. * Su içtikten sonra dil ile yalanmak. * Atın yelmeyip bir tarzda yürümesi.

• GALEB

  (Galb) Üstünlük. Yeğinlik.

• GALEBE

  Üstün gelmek. Yenmek. Bozmak. Çokluk. * Bastırmak. * Yeğin olmak.

• GALEBE ÇALMAK

  Galib olmak, üstün gelmek.

• GALEL

  (C.: Eğlâl) Koruluktan akan su. * Susuzluk.

• GALERİ

  Fr. San'at eserinin sergilendiği salon veya koridor. * Tiyatroda seyircilere ait balkon. * Üstü örtülü uzun yer. * Yer altında açılmış uzun, dar yol.

• GALES

  Gecenin sonunda olan karanlık.

• GALET

  Hesapta yanılmak.

• GALEYAN

  Kaynayış. Çoşup taşmak. Yerinde duramamak. * Tuğyan ve azgınlık.

• GALEYAN-I EFKÂR

  Fikirlerin galeyanı. Fikirlerin coşması.

• GALEYAN-I MÂ'

  Suyun kaynaması.

• GALFAK

  Geniş, vâsi. * Yumuşak. * Su içinde yetişen yassı yapraklı bir ot. * Kurbağa yosunu.

• GALGALE

  Sür'atle gitmek. * Gecenin gitmesi. * Haber vermek.

• GALÎ

  Pahalı. Kıymetli. Ağır. * Haddini tecâvüz eden, haddini aşan.

• GALİB

  Üstün. Yenen. Mağlub eden. Ekser.

• GALİBA

  Tahminen. Çok zaman. Her halde. Galiben, ekseriyetle.

• GALİBANE

  f. Muzaffer ve galib olana yakışacak şekil ve surette.

• GALİBEN

  Ekseriya. Çok zaman. Üstün olarak. Tahmin olduğu üzere.

• GALİB-İ MUTLAK

  Tam olarak galip. Kayıtsız şartsız hâkimiyet sahibi.

• GALİBİYYET

  Üstünlük. Yenmek. Mağlub etmek.

• GALİF

  Gön ve deri dibâgat etmekte kullanılan bir ot.

• GALİL

  (C: Gılâl) Güneşin harareti. * Susuzluk harareti. * Kin, hased. * Devenin yulafına karıştırıp yedirdikleri hurma çekirdeği.

• GALİS

  Arpa ve buğday karışımından yapılan ekmek.

• GALÎS (GALS)

  Kenger otu.

• GALİYE

  Galeyan eden. * Değerinden çok pahalı. * Misk ve amberden yapılmış meşhur koku. * Hoş kokulu kıymetli madde.

• GALİYE-BÂR

  f. Güzel kokulu şey saçan.

• GALİYE-DÂN

  f. Güzel kokulu şeylerin muhafaza edildiği kap, mahfaza.

• GALİYE-GUN

  f. Güzel siyah renkli.

• GALİYUN

  Çoban mayası.

• GALÎZ(E)

  Çirkin. * Terbiye dışı. * Yoğun. Kaba. * Kokmuş madde.

• GALK

  Kapıyı kapamak, kapıyı kilitlemek.

• GALL

  Girmek, sokmak, akmak. * Boynunu, elini zincir ile bağlamak. * Hâinlik yapmak. Hıyanet etmek. * Ganimet malından hırsızlık etmek.

• GALLAT

  (Galle. C.) Mahsuller, zahireler. * El emekleri, çalışmanın semereleri. * Ev kirası gelirleri.

• GALLE

  Mahsul geliri. Ekin, irat, gelir. * Akarât kirası. * Hammaliye kirası. * Susamak.

• GALLE-DAN

  f. Tahıl anbarı, zahire deposu.

• GALLE-FÜRUŞ

  f. Zahireci, zahire ve hububat satan.

• GALLE-İ VAKF

  Vakfın faide ve mahsulü. Bununla vakfın tabiî ve hukukî semereleri anlaşılır. Vakıf paraların ticareti ve vakıf akarların kirası, vakıf bahçelerin sebze ve meyveleri bu kabildendir.

• GALS

  Karıştırmak. * Lâzım olmak. * Cür'et etmek.