G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. G Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• GADR

  Hâinlik, vefâsızlık, merhametsizlik. Muâmelede aldatmak.

• GADRDÎDE

  f. Gadir görmüş, kendisine haksızlık edilmiş olan.

• GADR-I MUTLAK

  Mutlak gadr, zulüm.

• GADVE

  Sabahtan öğle vaktine kadar yürümek.

• GAF

  Ağaç cinslerinden bir nevi.

• GAF

  Fr. Beceriksizce ve yersiz söz yahut davranış.

• GAFA

  Her şeyin kemi ve yaramazı. * Toza benzer bir âfet. (Hurma koruğunun üstüne gelip olgunluktan men'eder ve lezzetini bozar.)

• GAFAK

  Yağmurun yavaş yavaş yağması.GAFER (Gufâr)Ğ : Kadının baldırında, alnında veya başka yerinde olan kıl.

• GAFFAR

  (Gufran. dan) Günahları örten, günahları bağışlayıcı. Mağfireti çok. * Kullarının günahlarını afveden Cenâb-ı Hak (C.C.)

• GAFFAR-ÜZ-ZÜNUB

  Günahları örten, affeden Allah (C.C.)

• GAFÎ

  Her şeyin kemi, yaramazı, kötüsü.

• GAFİL

  Dikkatsiz, iyi düşünmeyen, uyanık olmayan. Haberi olmayan, ihtiyatsız, başına geleceği önceden düşünmeyen. Allah'ı unutan. Kendi gayr-ı meşru zevkine dalan. (Günde bir taşı binâ-yı ömrümün düştü yere,Can yatar gafil, binası oldu viran bîhaber. (Niyazi-i Mısrî)

• GAFİLÂNE

  f. Körü körüne, ihtiyatsızca, dalgınlıkla. Gafilcesine.

• GAFİLEN

  Habersizce, gafil olarak.

• GAFİR

  Mağfiret eden, kusurları örten, afveden Allah (C.C.)

• GAFÎR

  Çok fazla, sayısız, kalabalık. * Örten, etrafını çeviren. * Umumi. * Boyun, boğaz ve kafada olan tüyler.

• GAFİR-ÜZ ZENB

  f. Günahları örtüp afveden, suçları bağışlayan Cenab-ı Hak (C.C.)

• GAFİS

  Kara ağaç.

• GAFK

  Hücum etmek, vurmak. * Birbiri ardınca cima etmek.

• GAFLET

  Dikkatsizlik, endişesizlik, vurdumduymazlık. En mühim vazifeyi düşünmeyip, Cenab-ı Hakk'a itaat gibi işleri bilmeyip, başka kıymetsiz şeylerle uğraşmak. Nefsine ve hevesâtına tâbi olarak Allahı ve emirlerini unutmak.

• GAFLETEN

  Dalgınlıkla, gaflet eseri olarak.

• GAFR

  Örtmek, setr etmek. * Menazil-i kamerden üç küçük yıldız.

• GAFUL (GAFLE)

  Aldanmak. * Terk etmek. * Belirsiz ve idraksiz olmak.

• GAFUR

  (Gaffar ile aynı mânadadır.) Çok mağfiret ve merhamet eden, suçları en çok afveden. Cenab-ı Hak (C.C.)

• GAFUR-UR RAHİM

  Kusurları örten, adâletle en ziyade merhamet eden Cenab-ı Hak (C.C.). Mü'minlerin kusurlarını affederek muhafaza eden.

• GAFVE

  Azıcık uyumak.

• GÂH

  (Geh) f. Yer. (Yer ve zaman bildiren "ek" dir.)

• GÂH BÂ-GÂH

  f. Zaman zaman.

• GÂH BÂŞED GÂH NEBÂŞED

  Bazı olur, bazı da olmaz.

• GÂH Ü BÎ-GÂH

  Sıralı sırasız, vakitli vakitsiz.

• GÂH Ü NA-GÂH

  Vakitli vakitsiz, zamanlı zamansız.

• GAHEB

  Gaflet.

• GÂHÎ

  (Gehî) Arasıra, zaman zaman.

• GAHVARE

  f. Beşik.

• GAİB

  Göz önünde bulunmayan, hazırda olmayan. Kaybolmuş olan. Görünmeyen âlem. * Gr: Üçüncü şahıs, hazırda olmayan kimse.

• GAİBÂNE

  f. Hazırda görünmeksizin, yüzyüze olmadan. Gizliden.

• GAİLE

  Dert, sıkıntı, baş belâsı. Tasa, zor iş. * Düşünce.

• GAİLE-İ ZÂİLE

  Sona eren sıkıntı, ardı kesilen elem.

• GAİR

  Gayret. * İnsan topluluğu.

• GAİT

  Necaset, neces, insan pisliği. * Çukur yer. Düz ve geniş yer.

• GAİYYE

  Bir şeyin sebeb ve neticesini ileri süren felsefe mesleği. * Maksad ve gayeye âit. Son ile alâkalı. Gaye, maksad ve neticeye mensup ve müteallik. (Fr.: Finalizm)

• GAİZ

  Kızgın, öfkeli, gayzlı.

• GAİZA

  Yere batan sular, eksilen su. * Bir malın değerinin eksilmesi, azalması.

• GAK

  Karga sesi.

• GAKFEKA

  Doğan sesi.

• GAL

  (C: Gılâl) Ağaçlı çukur yer. * Muz ağacı. * Selem ağacının bittiği yer. * Bir ot cinsi.

• GAL

  (Gâle) f. Uzak, baid, ırak.

• GALA

  Yüksek kıymet, pahalılık. * Bir şeyin haddini aşması.

• GALA (GALEYÂN)

  Kaynamak.

• GALAK

  (C: Ağlak) Kapı kilidi.