S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SÜTURBÂN

  f. Hayvana bakan. Seyis.

• SÜTURDÂN

  f. Ahır.

• SÜTUT

  Zulmet, karanlık. * İnsanlara zahmet verenler.

• SÜTÜRDE

  f. Tıraş edilmiş. Yontulmuş.

• SÜTÜRE

  f. Ustura.

• SÜTÜRG

  f. Büyük, iri, muazzam.

• SÜVA'

  Geceden bir parça. * Nuh Aleyhisselâm'ın kavminin taptıkları put.

• SÜVAF

  Fena, helâk, mahvolma. * Hayvanların ölümü.

• SÜVAR

  f. Ata binmiş. Binici.

• SÜVAR OLMAK

  Ata binmek. Yola çıkmak.

• SÜVARÎ

  Atlı asker, atlı. * Gemi kaptanı.

• SÜVBA'

  Gittikten sonra yine dönmek.

• SÜVER

  (Sure. C.) Sureler.

• SÜVEYDA

  Siyahlık.

• SÜVEYDA-ÜL KALB

  (Sevâd-ül kalb, Sevdâ-ül kalb) Kalbin ortasında varlığı kabul edilen siyah nokta. Kalbdeki gizli günah. Buna Habbet-ül kalb, Esved-ül kalb de denir. Kalbdeki basiret mahalli diye bilinir. Eskiden bir kısım muhakkikler, kalbin mezkur mahalline; Mahall-i ulum-u diniyye demişler. Ekseriyyetle mahall-i idrak ve basiret olarak kabul edilir. Bir kısım âlimler de "Kalbin dahili olan akıldan ibarettir" demişler. (Kamus)Kalbdeki bu mezkûr nokta: Kâfirler ve Allaha isyan edenler için şekavet ve günah, mü'minler için ise: Basiret ve idrak mahalli olarak bilinir.

• SÜVEYŞ

  Akdeniz'le Kızıl Deniz'i birbirine bağlayan büyük kanal.

• SÜVRE

  (C.: Sivere-Sire) Dişi sığır.

• SÜVÜM

  f. Üçüncü.

• SÜYU'

  Suyun akması.

• SÜYUF

  (Seyf. C.) Kılıçlar.

• SÜYUH

  (Seyh. C.) Akarsular, nehirler, ırmaklar. * Çizgili elbiseler.

• SÜYUL

  (Seyl. C.) Seller.

• SÜYUM

  Emin, mahfuz.

• SÜYUTÎ

  (Bak: Celaleddin-i Süyutî)