A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ASBAG

  Alnı veya kuyruğunun ucu beyaz olan at. * Kuyruğunun ucu beyaz olan kuş.

• ASBAH

  (Subh. C.) Sabahlar.

• ASBAN

  f. Değirmenci. Değirmen sahibi.

• ASBANÎ

  f. Değirmencilik.

• ASBAR

  (Sıbr. C.) Akbulutlar.

• ASBEST

  yun. Oldukça yumuşak ve ateşle hususiyeti değişmeyen lifli bir madde.

• ASC

  Gezi topluluğu.

• ASCED

  Halis, karışıksız altın.

• ASCEL

  Karnı büyük olan kimse.

• ASD

  Cimâ etmek. * Döndürmek. * Bozmak.

• ASDA

  (Sadâ. C.) Sadâlar, sesler.

• ASDAF

  (Sedef. C.) Sedefler.

• ASDAG

  (Sudg. C.) Tıb: Şakaklar, yüzdeki şakaklar.

• ASDAG

  Perâkende olmak.

• ASDAGAN

  Tıb: Kollarımızdaki nabız damarları.

• ASDAK

  (Sıdk. C.) Samimi şeyler.

• ASDER

  Omuz, menkıb.

• ASDİKA

  Sâdıklar. Sabık ve sadık dostlar. * İçi dışına, sözü işine uygun olanlar.

• ASED

  Cimâ etmek. * İp bükmek.

• ASEF

  (Asf) Büyük kadeh. * Bir şeyi almak. * Yoldan çıkmak. Zulüm eylemek. Körü körüne gitmek. * Birisini istihdâm eylemek. Irgatlık etmek, tarlada işçilik etmek. * Ölüm. (Kamus'tan alınmıştır.)

• A'SEF

  Zulmedip zorla birşey alan.

• ASEL

  Bal. Şehd. * Tatmak. * Su akarken yüzünde hâsıl olan kabarcık. * Cennette bir su.

• A'SEL

  Eğri olan şey. Eğri dişli veya bacaklı kimse.

• ASELAN

  Süngü titrediğinden acı çekmek. * Boynunu uzatıp sür'atle gitmek.

• ASELBENT

  Tıbda ve kokuculukta kullanılan bir reçinedir ve aynı adla anılan ağacın kabuklarının çizilmesiyle elde edilir.

• ASELÎ

  Bal gibi sarı renkte olan. * Yahudilerin ayırdedilmek için, omuzbaşlarına taktıkları sarı kumaş parçası. * Eskiden kullanılan bir kumaş çeşidi.

• ASEL-İ MUSAFFA

  Süzme bal.

• ASELİYYET

  Bal hâli.

• ASELLAK

  Deve kuşunun erkeği.

• ASEM

  Kesbetmek. Kazanmak. çalışmak. * Dirsekten itibaren elin kuruyup çolak ve eğri olması. * Ayağın topuktan kuruyup eğilmesi ve aksak olması.

• A'SEM

  Eli bileğinden kurumuş kimse.

• ASEMM

  Çok sağır.

• ASEMSEM

  Kuvvetli, büyük deve.

• ASEN

  Tütün, duhan.

• ASENN

  Koltuğu kokan kişi.

• ASER

  Solak kimse, solaklık.

• A'SER

  Çok zor ve çetin olan, dayanılması çok zor. * Solak.

• ASERAT

  Sürçmeler, yanılmalar. * Ayak kayması.

• ASERE

  Kanat teleklerinden evvel, ucunda olan beyaz telekler.

• ASES

  Asâyişin muhafazası için geceleri dolaşan ve şimdiki polis vazifesini gören memurlar.

• ASESBAŞI

  Osmanlı İmparatorluğunun eski devirlerinde polis müdürü.

• ASEV

  (Asven) Serkeşlik. Taşkınlık, serserilik.

• ASEVSEL

  Azâsı gevşek kimse.

• ASF

  Zulüm. Haksızlık. * Can çekişme. * Emek çekip kâr kazanma. * Bir tarafa eğilme. * Sür'atle gitme. * Rüzgârın kuvvetle esmesi. * Taze ekin yaprağı.* Ekin taze iken biçme.

• ASF

  Büyük kadeh. * Zulüm ve zorla bir şeyi almak.

• ASFAD

  (Safed. C.) Suçluların el ve ayaklarına takılan kelepçeler.

• ASFAF

  (Saff. C.) Saflar, hatlar.

• ASFALT

  yun. Siyah renkte şekilsiz bir bitüm.

• ASFAR

  Sıfırlar. Boş şeyler.

• ASFENCAH

  Akılsız, ahmak adam.