B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BÜ'S

  Güçlük, zorluk. * Fakirlik.

• BÜSAK

  Tükürmek.

• BÜSED

  Kırmızı boncuk. * Mercan.

• BÜSLE

  Efsuncuya verilen ücret.

• BÜSLET

  Nam, şöhret, ün, şan.

• BÜSRE

  Herşeyin ucu ve başı. * Herşeyin tâzesi. * Genç kız veya oğlan. * Hurma koruğu. * Biraz büyümüş olan ekşi ot.

• BÜSSED

  Mercan taşı.

• BÜSTAH

  f. Edebsiz, küstah, utanmaz.

• BÜSTE

  f. Fındık.

• BÜSTÛKA

  (C.: Besâtik) Küçük küp. Küpçük.

• BÜSUK

  Bir kimsenin, akranına üstün olması. * Ağacın uzaması. * Uzunluk.

• BÜSUL

  Beddua, lânet.

• BÜSUT

  Cömertlik, civanmertlik. El açıklığı.

• BÜSÛTA

  Genişlik. * Tekellüfsüzlük.

• BÜŞ

  f. At yelesi. * Kahkül. * Noksan, eksik.

• BÜŞİY

  Fakir ve evlâdı çok olan kimse.

• BÜŞRA

  Müjde. Sevinçli, hayırlı haber. * İncil'in bir ismi.

• BÜT

  f. Put, heykel. Sanem.

• BÜTÇE

  Fr. Devletin veya diğer kuruluşların yıllık gelir ve giderlerini (sarfiyat ve varidatlarını) gösteren ve bunlarla ilgili harcamaları tayin eden hesap işleri.

• BÜTEKA

  (C.: Bevâtık) Pota dedikleri âlettir ve kuyumcular içinde altın ve gümüş eritirler.

• BÜTEYRA

  Sonunda evlâdı kalmayan. * Vitir namazını bir rekat kılmak. * Şems, güneş. * Sabah.

• BÜTLAL

  f. şaşa kalan, hayret eden, hayran olan.

• BÜTPEREST

  f. Putu mâbut ittihaz eden. Heykellere ibâdet eden. (Bak: Putperest)

• BÜTŞİKEN

  f. Put kıran.

• BÜTU'

  Uzaklaşma. * Kesilme.

• BÜTUL

  Bâtıl olmak.

• BÜTUN

  (Batn. C.) Batınlar, karınlar, kucaklar. * Soylar, nesiller.

• BÜÜRE

  Çukur kazmak. * Çukur.

• BÜVAN

  (C: Ebvine) Çadır direği, direk.

• BÜYU'

  (Bey'. C.) Satışlar. Satın almalar.

• BÜYUD

  Yok olma, hiç olma, in'idam.

• BÜYUN

  Geniş ve derin kuyu. * Mıntıkalar, bölgeler, yerler.

• BÜYÛT

  (Beyt. C.) Beytler, evler.

• BÜYÛTÂT

  (Büyût. C.) Asilzâde aileleri. * Asil kimseler, soylu kişiler. * Ev kümeleri.

• BÜYÛZ

  (Beyz. C.) Yumurtalar.

• BÜYÜ

  Cin gibi manevî varlıklar aracılığı ile insan veya başka varlıklar üzerinde etki meydana getirme işi. Dinimiz büyücülerin şerrinden, kötülüklerinden Allah'a sığınmamızı emreder. Müslüman büyücülük yapmaz.

• BÜYÜKLENMEK

  t. Kendini büyük görmek, büyüklük taslamak. (Kötü huylardan biridir, günahtır.)

• BÜZ

  Harap yer.* Fâsid nesne. * Helâk.

• BÜZ

  f. Keçi.

• BÜZA'

  Kibar, zarif.

• BÜZAA

  Kibarlık, incelik, zerafet.

• BÜZAK

  Salye, tükrük.

• BÜZARE

  Üst dudakta fazlalık olarak sarkık deri olması.

• BÜZ-BAN

  f. Keçi çobanı.

• BÜZBÛN

  Altıda bir, südüs.

• BÜZGALE

  f. Keçi yavrusu, oğlak.

• BÜZİÇE

  f. Oğlak. Küçük, yavru keçi.

• BÜZM

  Kesin karar ve tahammül. * Sertlik, kuvvet. * Doğru rey.

• BÜZR

  Herkesin sözünü dinleyen. Dinleyici.

• BÜZÛ'

  Doğmak, tulû' etmek.