L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • LÜTNE

    Kirpi.
  • LÜTRE

    f. Ancak konuşanların anlıyabileceği, başkalarının anlıyamıyacağı şekilde görüşülen uydurma dil, kuşdili. * Boşboğaz.
  • LÜTUF

    Rıfk ve nevâziş. İltifatla mülâyemet üzere muâmele eylemek. Allah (C.C.) Hazretlerinin kullarını rıfk ve sühuletle murâdına muvaffak eylemesi. * Güzellik, hoşluk. * İyilik, iyi muâmele.
  • LÜTUF-DİDE

    Lütuf görmüş.
  • LÜTUT

    Sâbit ve lâzım olmak, gerekmek.
  • LÜUKA

    Sür'at, hız.
  • LÜÜME

    Öküz. * Çiftçilikte kullanılan bazı âletler.
  • LÜÜSE

    Uyku ağırlığı.
  • LÜVAB (LÜVABÂ)

    Susamak. * Kulpsuz bardak.
  • LÜVAM

    Melâmetlik, rüsvaylık, rezil kepaze olmaklık.
  • LÜVASE

    Bir lokma yiyecek.
  • LÜVB

    Çokluk, kalabalık, izdihamlık.
  • LÜVBE

    (C.: Lüeb-Lub) Kara taşlı yer.
  • LÜVBİYA

    Börülce.
  • LÜVKA

    Kaymak, zübde. * Yapışmak.
  • LÜVSE

    Zayıflık. * Eğlenmek. * İsabet etmek.
  • LÜZK

    (Lâzık) Yapışmak. * Ulaşmak varmak.
  • LÜZUB

    Yapıştırma, yapışma. Birbirine kafes gibi girdirip yapıştırma. * Sâbit olma.
  • LÜZUCET

    Yapışkanlık. Yapışan, uzayan şeyin hali.
  • LÜZUCÎ

    Yapışkan. * Kopmadan uzayan.
  • LÜZUCİYYET

    Çekilip uzayış.
  • LÜZUM

    Lâzım olmak. Bir şey bir şeyden aslâ ayrı olmayıp onunla sâbit ve dâim olmak. Gereklilik.
  • LÜZUM-U BEYYİN

    İsbata ihtiyacı olmayan şey. Cehil, ilimsizliğe lüzum olması gibi. Ve yine meselâ: Kör olmak, görmemezliğe delildir. (Lüzum-u beyyin'in zıddı: "Lüzum-u gayr-ı beyyin"dir. İsbata ihtiyacı olan şey demektir.)
  • LÜZUM-U GAYR-İ MÜNFEK

    Ayrılmazlık.
«Önceki
1
...
21 22 23