L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. L Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• LÜBDE (LİBDE)

  Çokluk. * Karıştırmak. * Yıkamak.

• LÜBED

  Çok mal mânasınadır ki sanki birbiri üstüne yığıla yığıla keçe gibi birbirine geçmiştir.

• LÜBNA

  Bal gibi yapışkanlı sütü olan bir ağaç.

• LÜBS

  Giyme.

• LÜBSE

  Sözün karışıklığı.

• LÜBUB

  (Lübb. C.) Her şeyin hâlisleri. Özler.

• LÜBUD

  Kuşun göğsü üstüne çöküp yatması. * Yapışmak.

• LÜBUS

  (Libâs. C.) Esvaplar, elbiseler. * Savaş elbisesi.

• LÜCC(E)

  Engin sular. * Gümüş. * Ayna. * Kalabalık cemaat.

• LÜCCÎ

  Büyük deniz.

• LÜCEC

  (Lücce. C.) Engin denizler. * Kalabalık topluluklar, cemaatler.

• LÜCEYN

  Gümüş.

• LÜCME

  Irmak ağzı.

• LÜCUBE

  Davarın sütünün çekilip azalması.

• LÜCÜM

  (Licâm. C.) Gemler, at dizginleri.

• LÜÇ

  f. Çıplak.

• LÜDANE

  Yumuşaklık.

• LÜDD

  Çuval.

• LÜDUNE

  Yumuşaklık.

• LÜFAZE

  Değirmenin öğüttüğü un. * Ağızdan çıkan söz.

• LÜFFAH

  Kokulu geniş yapraklı bir ot.

• LÜFFAN

  Ekşi nar.

• LÜGA

  (C.: Lügâ) Ses, sadâ. Kelâm, söz.

• LÜGAT

  (Bak: Lugat)

• LÜGAZ

  (C.: Elgâz) Meyletmek, eğilmek, yönelmek. * Yaban fâresinin delikleri. * Yolcuya zahmet veren çapraşık yol. * Bilmece.

• LÜGAZ

  Edb: Manzum bilmecelere denir. Lügaz çözülürse insan, hayvan, eşya veya başka bir mânâ çıkar. Meselâ: (Hikmetullah şehrinin bir tânesiOğlunun karnında yatar annesi.)Bu manzum çözülürse cevap olarak "İpek böceği" çıkar.

• LÜGD (LÜGDUD)

  Çene ile boyun arasında olan et.

• LÜGEYZA

  Kertenkelenin bir yeri kazıp giderken bir tarafını da kazıp eğri çapraşık yollar yapması.

• LÜGNUN

  (C.: Leganin) Çene ile boyun arasındaki et.

• LÜGUB

  Yorgunluk, açlık, meşakkat. Ta'b.

• LÜHA

  Gümüş. * Bahşiş, atâ, hediye.

• LÜHAB

  Ateş alevlenmek. * Işıklanmak, şule vermek. * Ateşi yakıp tutuşturmak.

• LÜHAM

  Her şeyi yutan. * Çok miktar asker.

• LÜHAZA

  (Bak: Lehâza)

• LÜHBE

  Sütü azalmış davar.

• LÜHCE

  Kuşluk vaktinde yenen yemek.

• LÜHEYM

  Zahmet, meşakkat.

• LÜHKUK

  (C.: Lehâkik) Yer yarığı.

• LÜHLE

  (C.: Lehalih) Serap görünen geniş çöl.

• LÜHM

  Kevsec dedikleri balık. * Yemen diyârında bir kabile. * Etli ve kaba olmak.

• LÜHME

  Bez ırgacı. * Hısımlık, yakınlık.

• LÜHMUM

  (C.: Lehâmim) İnsanlardan ve atlardan iyi ve cevvâd olanlar. * Sütü çok olan deve.

• LÜHNE

  Misafire seferden geldiğinde verilen hediye ve armağan. * Savaş gününde başa giyilen tolga. Az şey. * Kahvaltı.

• LÜHUD

  (Lahd. C.) Çukurlar, kabirler, mezarlar.

• LÜHUD-İ ŞÜHEDÂ

  Şehitlik. Şehitler mezarlığı.

• LÜHUF

  (Lihâf. C.) Örtüler, sargılar. Örtünecek şeyler.

• LÜHUK

  Ulaşmak. Yaklaşmak. Sonradan yetişmek.

• LÜHUM

  Cömertler. İyiler. İyi insanlar.

• LÜHUM

  (Lahm. C.) Etler.

• LÜHUM-U LEZİZE

  Lezzetli etler.