M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MURD

  f. Mersin ağacı.

• MURDAR

  f. Pis. Kirli. Mülevves. Temiz olmayan. * İslâmiyetin gösterdiği kaidelere uygun olmıyarak kesilmiş hayvan.

• MURDİA

  Süt emziren. Süt anası.

• MU'REB

  Gr: Sonu her çeşit harekeyi alabilir olan. Mebni olmayan. İrablanmış. Sonu harekelenmiş olan kelime.

• MU'RİB

  İzhar edici, izhar eden, gösteren.

• MURİS

  Getiren. Veren. Kazandıran. * Fık: Miras bırakan.

• MU'RİZ

  İ'raz eden. Yüz çeviren. Başka tarafa dönen. Ta'riz eden. Dokunaklı konuşan.

• MURTABİT

  Bağlı. İrtibatlı. Birbirine bitişik. Ekli.

• MURTAD

  (Bak: Mürted)

• MURTAZ

  Alıştırılmış, tâlimli hayvan.

• MURTAZI'

  (Rızâ. dan) Süt emen, irtiza eden.

• MURTEZA

  Beğenilmiş. Seçilmiş. Makbul. Rağbet gören. Beğenilen. * Hz. Ali'nin (R.A.) bir lâkabı.

• MURZI'

  (Rızâ. dan) Çocuk emziren.

• MURZİA

  (Rızâ. dan) Çocuğa süt emziren. Meme veren. Sütnine. Bebeğe süt vermek üzere para ile tutulmuş kadın.

• MUS

  Bıçak.

• MUSA

  Vasiyet olunan mal. * Menfaat.

• MUSA

  Beni İsrâil peygamberlerinden Hz. Musa'nın (A.S.) ismi. Dört büyük kitaptan birisi olan Tevrat, vahiy yoluyla kendisine gelmiştir. Yahudilerin en büyük peygamberidir. Şeriatı, İsa'ya (A.S.) kadar devam etti. Yusuf'un (A.S.) soyundan Yuşa nâmındaki peygamberi yerine tâyin ederek vefat etmiştir. Mısır firavununa karşı mücadele etti. Harun (A.S.) kardeşi ve kendi veziri hükmünde idi.(Mısır Kıt'ası, kumistan olan Sahra-yı Kebir'in bir parçası olduğundan Nil-i Mübarek'in feyziyle gâyet mahsuldâr bir tarla hükmüne geçtiğinden, o cehennem-nümun sahra komşuluğunda şöyle cennet-misal bir mevki-i mübarekin bulunması, felâhat ve ziraatı, ahalisinde pek mergub bir surete getirmiş ve o sekenenin seciyesine öyle tesbit etmiş ki ziraatı, kudsiye; ve vasıta-ı ziraat olan "Bakar"ı ve "Sevr"i mukaddes, belki mâbud derecesine çıkarmış. Hattâ o zamandaki Mısır milleti, sevr'e, bakar'a ibadet etmek derecesinde bir kudsiyet vermişler. İşte o zamanda Benî-İsrail dahi, o kıt'ada neş'et ediyordu ve o terbiyeden bir hisse aldıkları, "İcl" mes'elesinden anlaşılıyor.İşte Kur'an-ı Hakîm, Hazret-i Musa Aleyhisselâm'ın risaletiyle, o milletin seciyelerine girmiş ve istidatlarına işlemiş olan o bakar-perestlik mefkuresini kesip öldürdüğünü, bir bakar'ın zebhi ile ifham ediyor. S.)

• MUS'A

  (C: Musu) Böğürtlen otunun meyvesi. * Bir kuşun adı.

• MUSA BİH

  Vasiyyet olunan şey.

• MU-SA(Y)

  f. Ustura.

• MUSAARA

  Büyüklük taslayarak birisinin yüzüne bakmayıp başını çevirmek.

• MUSAB

  Kendine bir şey isabet eden. Hasta. Musibetzede. Musibete uğrayan.

• MUSAB

  Sevab kazanmış olan. Ameline karşılık ecir kazanmış olan.

• MUS'AB

  Aygır at. * Her nesnenin erkeği.

• MUSABBAG

  Boyalı, boyanmış.

• MUSABE

  Musibet, belâ, âfet.

• MUSABERET

  Karşılıklı sabır. Sabırlılık. Katlanmak.

• MUSABİYET

  Bir hastalığa tutulma. Bir musibete giriftar olma.

• MUSADAKAT

  (Sıdk. dan) Karşılıklı dostluk.

• MUSADDA'

  (Sad'. dan) Başı ağrıtılmış, rahatsız edilmiş.

• MUSADDAK

  Doğruluğu tasdik edilmiş. Sadakati ve doğruluğu tanınmış, isbat edilmiş olan.(Hem zâtiyle, hem lisâniyle, hem delâlet-i hâliyle, hem kaliyle kâinatın Sâniine delâlet eden şu delil; hem hakikat-ı kâinatça musaddak, hem sâdıktır. Çünkü bütün mevcudatın vahdâniyete delâletleri, elbette vahdaniyeti söyleyen Zâtı tasdik hükmündedir. Demek söylediği da'vâ da umum kâinatça musaddaktır. M.)

• MUSADDAR

  (Sudur. dan) Çıkmış, sudur etmiş.

• MUSADDE

  Muhâlefet, uyuşmazlık, zıtlık.

• MUSADDIK

  Tasdik eden. İmzalayan. * Doğruluğunu kabul eden.

• MUSADDİ'

  Tasdi' eden. Baş ağrıtan. Rahatsız eden.

• MUSADE

  Avlanan canavar.

• MU'SADE

  (İ'sad. dan) Sımsıkı kapatılmış, kilitlenmiş olan.

• MUSADEFE

  Bulmak. * Yetişmek.

• MUSADEKA

  Dostluk.

• MUSADEMAT

  Çarpışmalar. Vuruşmalar. Müsademeler.

• MUSADEME

  İki şeyin birbiriyle çarpışması. Çarpışmak. Vuruşmak.

• MUSADERE

  Zulüm ve cebir etmek. (Bak: Müsadere)

• MUSAF

  Cenk, harp.