N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NABZÎ

  Damarın atmasıyla ilgili.

• NA'C

  (C: Niâc-Neacât) Koyun.

• NA-CAİZ

  f. Yapılmaz, câiz değil.

• NACAK

  Bir ağaç sapa geçirilen, ağzı keskin, genişçe demir âlet. Balta.

• NA'CAT

  (Na'ce. C.) Dişi koyunlar.

• NA'CE

  (C.: Niâc-Na'cât) Dişi koyun. * Dişi sülün. * Kadına da istiare ile söylenir.

• NACİ

  Kurtulan. Necat bulan. * (Mi: 1849-1892) Muallim Naci diye meşhur olan bir İstanbul'lu şâir. Lügat-ı Naci'yi "Fetva" kelimesine kadar hazırlamıştır.

• NACİ'

  Hazmı kolay olan yiyecek.

• NACİ(YE)

  Kurtulmuş, necat bulmuş. Cennetlik olan.

• NACİL

  Nesli kerim, şerefli olan, soyu temiz.

• NACİLEYN

  Ana ve baba, ecdad ve evlâd, dedeler ve babalar.

• NA-CİNS

  f. Aynı cinsten olmayan. * Cinsi bozuk.

• NACİR

  Ağaçlarda yaprak saplarının dibindeki filiz.

• NACİS

  İyileşmez hastalık.

• NACİŞ

  Avı ürküterek avcının tarafına kovalayan adam.

• NACİYE

  (C.: Nâciyât) Sür'atli deve.

• NACİZ

  Hâzır.

• NACİZ

  Azı dişi.

• NACU

  f. Çam ağacı.

• NACUD

  f. Büyük kadeh.

• NA-CUNBAN

  f. Kımıldamaz. Yerinde durur. Sağlam.

• NACUR

  Sırça tabak.

• NACÜV

  f. Çam ağacı.

• NA-ÇAR

  f. Çaresiz, elinden iş gelmeyen. Mecbur kalmış olan.

• NA-ÇARÎ

  f. Çaresizlik.

• NA'ÇE

  f. Yumuşak yer.

• NA-ÇESPAN

  f. Uygun ve yakışık olmıyan.

• NAÇİZ

  (Nâ-çiz) f. Çok küçük, ehemmiyetsiz şey, değersiz, hükümsüz.

• NAÇİZANE

  f. Çok ehemmiyetsiz olarak. Pek ufak olarak.

• NA-ÇİZÎ

  f. Naçizlik, ehemmiyetsizlik, kıymetsizlik, değersizlik.

• NA-DAN

  f. Cahil, bilmez, haddini bilmez.

• NÂ-DANÎ

  f. Terbiyesizlik, haddini bilmezlik. * Cahillik.

• NÂ-DANİST

  (Nâ-dâniste) f. Câhil, bilmez.

• NADAR

  (Nadâret) Altun.

• NA-DARÎ

  f. Olmamazlık, bulunmayış.

• NADAS

  Tarlayı temizleyip otlarını kurutmak için önceden sürüp hazırlama.

• NA-DAŞT

  f. Hayâsız, utanmaz.

• NADC

  Kıvam. Büluğa erme. Pişme.

• NADD

  Azık, rızık.

• NADDAHATAN

  Püsküren çifte pınarlar.

• NA-DEMSAZ

  f. Uymayan, uygun olmayan, âhenksiz.

• NA-DERİDE

  f. Delinmemiş, delik açılmamış.

• NADH

  Su serpmek, sulamak. Su içip kanmak. * Musallat olanı defetmek. * Suyun feveran etmesi, püskürmesi.

• NADIC

  (C.: Nevadıc) Olgunlaşmış, olmuş, kıvama gelmiş.

• NADİ

  Nidâ eden, haykıran, çağıran. * Halkın, meşveret gibi, birşey konuşmak üzere bir yere toplanmaları. Nitekim İslâmdan evvel Mekke'de Kureyş'in toplandığı meclis binasına "Darünnedve" denilirdi. Nâdi; orada ve o gibi yerlerde toplanan heyettir ki; bezm, meclis, mahfil, kongre tâbirleri gibidir. (E.T.)

• NADİB

  Geçmiş. * Hafif adam. * Yas tutan.

• NADİC

  Olgun meyve. * İyi pişmiş et.

• NADİD

  Salkımları sık olan üzüm veya muz. * İçi doldurulmuş yastık, minder, şilte gibi şeyler.

• NA-DİDE

  f. Az bulunur, çok değerli. Az görülen, görülmemiş.

• NADİM

  Nedamet etmiş, pişman.