N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NAFİZİYET

  Sözü geçerlik, nâfizlik.

• NAFİZ-ÜL EMR

  Emri geçip sözü dinlenilen. * Kendisine itaat edip boyun eğilen.

• NAFİZ-ÜL KELİM

  Sözü geçen.

• NAFUR

  (Nâfure) Fıskıye, fevvâre.

• NAGÂH

  f. Birdenbire, ansızın, hemen. (Nâgeh, nâgehan, nagehâne, nagehânî)

• NAGAM

  (Nağme. C.) Nağmeler, âhenkler, türküler.

• NAGAMÂT

  Nağmeler, âhenkler, güzel sesler.

• NAGAM-KÂR

  f. Nağmeler söyleyen, ezgici.

• NAGAM-PERVER

  (C.: Nagamperverân) f. Türkü söyleyen, nağmeci. Nağme seven.

• NAGAŞAN

  Iztırab, acı.

• NA-GEHAN

  f. Birdenbire, ansızın, âniden.

• NAGFA

  Ceviz ağacına benzer bir ağacın adıdır ve Beyrut dağlarında olur; dut gibi yemiş verir.

• NAGIZ

  Şaşırdığında başını sallayan kimse. * Kürek başında olan kıkırdak.

• NAGK

  (C.: Nuguk) Karga çağırmak.

• NAGL

  Çürük sahtiyan.

• NAGM

  Gizli kelâm, gizli söz.

• NAGR

  Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak. * Kin tutmak. * Çömlek kaynamak.

• NAGS

  Kederli, gamlı olmak.

• NA-GÜŞADE

  f. Kapalı, açılmamış.

• NA-GÜVAR

  (Nâ-güvâre) f. Midede zor hazmolunan şey. Sindirimi zor. * Yenilmesi veya içilmesi acı olan şey.

• NAGZ

  f. Güzel, iyi. Göze hoş ve güzel görünen.

• NAGZ

  Devekuşunun erkeği. *Başını sallayıp depretmek. * Bulutun koyu ve kesif olması.

• NAĞME

  (C.: Nağamât) Ahenk, güzel ses, âvaz, ezgi, teganni.

• NAĞME-GER

  f. Türkü söyleyen, öten.

• NAĞME-HÂN

  f. Türkü söyleyen, şarkı söyleyen.

• NAĞME-HÂNÎ

  f. Türkü söyleyicilik, nağme söyleyicilik.

• NAĞME-HİZ

  f. Nağme uyandıran. Türkü, şarkı söyleyen.

• NAĞME-KEŞ

  f. Türkü söyleyen, şarkı söyleyen.

• NAĞME-PERDAZ

  f. Türkü söyleyen, şarkı söyleyen.

• NAĞME-SAZ

  f. Ahenkle söyleyen, terennüm eden.

• NAĞME-SERA

  f. Türkü okuyan, şarkı söyleyen.

• NAĞME-ZEN

  f. Türkü söyleyen, şarkı söyleyen.

• NAH

  f. Göbek.

• NAH

  f. İp, ince ip. * Tel. * Halı, kilim.

• NAH'

  Kesme, boğazlama.

• NAHA'

  Boyun kemiğindeki beyaz iliğe varana kadar kesmek. * Yemen taifesinden bir kavim. * Hâlis etmek. * Uzaklık, ıraklık.

• NAHABE

  (C.: Nuhab) Geçit ağzı. * Çokluk asker. * Her nesnenin iyisi.

• NAHAFET

  Aksırma.

• NAHAFET

  Zayıflık, arıklık, cılızlık.

• NA-HAH

  f. İstemeyerek, râzı olmayarak. Zoraki.

• NA-HAK

  f. Haksız, beyhude, boş.

• NA-HANDE

  f. Câhil, ümmi, okumamış.

• NAHARİR

  (Nihrir. C.) Bilgili, akıllı ve âlim kimseler. Fâzıl ve mâhir kişiler.

• NAHASET

  Esircilik. * Canbazlık.

• NA-HAST

  f. İsteksiz. İstenilmemiş. İstemeden.

• NA-HAST

  f. Kötürüm.

• NAHB

  Yüksek sesle ağlama. * Önemli iş, mühim iş. Nezretmek, adamak. * Seri seyr. * Vakit, müddet. Ecel, ölüm, mevt.

• NAHB

  Çekip çıkarma.

• NAHÇİR

  f. Av hayvanı. Sayd. * Av yeri. * Yaban keçisi.

• NAHÇİR-GÂH

  f. Av yeri.