N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NEYB

  Dişle ısırmak.

• NEYÇE

  f. Küçük ney.

• NEYDELAN

  Kâbus denilen ağırlık ki uyku arasında olur.

• NEYELAN

  İsteğe ulaşma. Arzulanan şeye vâsıl olma.

• NEYFAK

  Tilki derisinden olan kürk.

• NEYH

  Vücudun kemikleri taze iken pekişmek.

• NEYİSTAN

  f. Kamışlık, sazlık.

• NEYK

  Cima etmek.

• NEYL

  Merama erme. İsteğe ulaşma. * Ulaşılan şey.

• NEYNÜFER

  Nilüfer çiçeği.

• NEYPARE

  f. Kamış parçası.

• NEYRENC

  (C.: Neyrencât) Tılsım.

• NEYRENCÂT

  (Neyrenc. C.) Tılsımlar.

• NEYRİB

  Koğuculuk, dedikoduculuk.

• NEYRUZ

  Yaz günü.

• NEYSEB

  Karıncaların birbirine bitişerek yol almaları.

• NEYSİTAN

  f. Sazlık, kamışlık.

• NEYŞEKER

  f. Şeker kamışı.

• NEYT

  İnlemek. * Şiddetle teneffüs etmek.

• NEYT

  Cenaze. * Ölüm. * Duâda tazarru etmek. * Tıb: Kalbin asılı olduğu damar. * Derinliği adam boyu miktarı olan kuyu.

• NEYTAL

  (C: Neyatîl) Belâ, musibet, felâket, meşakkat. * Kova. * İçki ölçeği.

• NEYY

  Pişmemiş çiğ et vs. * Devenin semiz olması. * Semiz ve besili deve.

• NEYYİF

  Küsur. Ziyade. Artık. Fazla. * İhsan. * Yakın.

• NEYYİR

  (Nur. dan) Nurlu, parlak, ışıklı cisim. * Yıldız. Cisim halindeki nur. * Güneş, şems.

• NEYYİRAT

  (Neyyir. C.) Nurlular, nur saçanlar.

• NEYYİREYN

  Cisimlenmiş iki nur, yâni: Güneş ile Ay.

• NEYYİR-İ ASGAR

  Ay. Kamer.

• NEYYİR-İ A'ZAM

  Güneş, şems.

• NEYZ

  Çok olmak.

• NEYZAR

  f. Kamışlık, sazlık.

• NEZ'

  Çekip koparmak, ayırmak. * Can çekişmek. * Çekip almak. Kuyudan kovayı çekip çıkarmak. * Saymak. * Kaldırmak, yok etmek.

• NEZ'

  Halkı birbirine düşürmek, ifsâd, bozmak.

• NEZA'

  Başta, alnın iki yanında saç olmayan açık yer.

• NEZAFET

  Temizlik, paklık, pakizelik.

• NEZAHET

  Ahlâk temizliği, temizlik. * İncelik, rikkat.

• NEZAİR

  (Nazire. C.) Nazireler, benzerler, emsâl olanlar.

• NEZAKET

  Naziklik, incelik, zariflik. Kaba olmamak. Edeb, terbiye.

• NEZALE

  Sefillik. * Hasislik.

• NEZARE

  Korkutmak.

• NEZARE

  Azlık. Kıllet.

• NEZARET

  (Nedâret) Tazelik. Parlaklık. Letafet.

• NEZARET (T)

  (Nazar. dan) Bakmak, seyir, bakış. * Nâzırlık etmek. Göz etmek. * Tenezzüh. * Reislik. * Vekillik, nâzırlık, bakanlık.

• NEZAZA

  Az olmak, kıllet. * Her nesnenin bakiyyesi, artığı ve âhiri.

• NEZB

  Çağırmak. * Ses, sadâ, savt.

• NEZD

  f. Yan. Yakın. Karib. * Göre, nazarında, fikrince. (Arapçadaki "ind" mânâsındadır)

• NEZDİK

  f. Yakın, karib.

• NEZE

  Hafif deve.

• NEZEL

  Menzil, mekân.

• NEZELE

  Akmak, seyelan.

• NEZEVAN

  Atlama, sıçrama.