N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NEZF

  Kuyunun suyunu tamamen boşaltma. * Aklı gitme, sarhoş olma. Zevâle gitme.

• NEZG

  İfsad etmek, halk içine fitne ve fesad bırakmak. Vesvese.

• NEZGA

  Taan etmek, çekiştirmek.

• NEZH

  (Nezih) Nezihlik, temizlik, saflık. * Hiçbir kötü hareketi olmamak. * Kerim, pak, pâkize.

• NEZİA

  (C.: Nezâyı') Aşiretinden başkasına nikâhlanmış olan kadın.

• NEZİB (NEZÂB)

  Geyik ve sair hayvanların cima zamanı çıkardıkları ses.

• NEZİF

  (Nezf. den) Çok kan kaybından kuvvetsiz kalan kimse. * Sarhoş kimse.

• NEZİH

  (Nezihe) Pâk, temiz. (Bak: Nezh)

• NEZİHÂNE

  f. Temizce, iyice, güzelce.

• NEZİL

  Menzil, mekân.

• NEZİL

  Misafir. İnen, konan.

• NEZİR

  (Nezr. den) Bir iş için korkulacak bir şey söyleyip gözdağı vermek. İlerdeki hesap için korkutmak. ("Beşir" in zıddıdır) * Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâmın bir vasfı olup Allaha (C.C.) inanıp itaat etmeyenlere cehennemden haber verdiği için "Nezir" denmiştir.

• NEZİRE

  Nezredilmiş olan şey, adak.

• NEZK

  Yaramaz söz. * Süngü ile vurmak.

• NEZK $

  Hafiflik. * Acele. * Sebkat.

• NEZLE

  (C.: Nevâzil) Burnun akmasını mucib olan hastalık. * Vücudun herhangi bir organından cerahat veya başka bir maddenin akması.

• NEZR

  Suâlde ısrar etmek. * Az miktar, azlık.

• NEZR

  Adak adamak. * Fık: Cenab-ı Hakka ta'zim için mübah bir fiilin yapılmasını deruhde etmek, öyle bir işin yapılmasını kendi nefsine vacib kılmaktır.

• NEZUR

  Evlâdı az olan kadın.

• NEZV

  Sıçramak.

• NEZZ

  Hafif zeki kimse. * Susuz nadas.

• NEZZAM

  Nizâm veren, düzenleyen, tertipleyen.

• NEZZARE

  Seyirci, seyreden, bakan. Nezaret eden, müfettiş, mürakabe ve kontrol eden. Vekillik eden.

• NIHLE

  (C.: Nihal) Millet. * Yol. * Diyânet. * Bahşiş, atâ. * Dâva.

• NIHV (NİHÂ)

  (C.: Enhâ) Tulum. Yağ tulumu.

• NIKBE

  (C.: Nakıb) Zarar ve ayıp verecek derece eziyet.

• NIKK

  Kurbağa sesi.

• NIKMET

  (Bak: Nikmet)

• NIKRİS

  (Nıkrîs) (C.: Nekaris) Ayak ağrısı.

• NIKY

  İlik.

• NI'ME

  (C.: Niam) Mal. * Sanat.

• NISA'

  Bir cins beyaz elbise.

• NISAF

  Bir şeyi tam olarak ikiye bölme.

• NISF

  Yarım, yarı.

• NISFET

  (Bak: Nasfet)

• NISF-I KUTR

  Dairenin merkezinden geçen ve onu iki eşit kısma ayıran doğru çizginin yarısı. Yarı çap.

• NISFİYET

  Yarımlık. Yarı yarıya bölme.

• NISF-ÜL LEYL

  Gece yarısı.

• NISF-ÜN NEHAR

  Öğle vakti, gündüzün ortası. * Meridyen.

• NISH (NISÂH)

  Terzilik. * Bir şeyi temizleyip yaramazını içinden çıkarıp hâlis yapmak.

• NIT'

  Ağız tavanının pütür yerleri.

• NITAB

  Baş. * Boyun damarı.

• NITAF

  Ter.

• NITNIT

  Uzun boylu adam.

• NIZAR

  (C.: Nuzarâ-Nizâr) Her nesnenin misli ve benzeri. Nazir.

• NIZV

  (C.: Nuzuv, Enzâ') Gitmek. * Sebkat etmek. * Kesmek, kat'etmek. * Çekip çıkarmak. * Bırakmak. * Zayıf deve. * Eski elbise.

• Nİ

  f. Nefy edatıdır. (Bak: Na-Ne)

• NİAC

  (Na'ce C.) Dişi koyunlar.

• NİAL

  (Na'l. C.) Ayakkabılar, pabuçlar. * Hayvanların ayaklarına çakılan demirler, nallar.

• NİAM

  (Ni'met. C.) İyilikler. Yiyecekler. Nimetler. * Hidayetler.