N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NAİM

  Bolluk ve bahtiyarlık içinde yaşayış. Nizam-ü hal ve mal. * Cennet'in sekiz kısmından dördüncü tabakası.

• NAİMÂNE

  f. Uyur gibi, uyuklayarak, uyurcasına.

• NAİME

  Rahatlık içinde nazlı büyütülmüş kadın. * Yumuşak yapılı hayvancıklar.

• NAİMÎN

  (Nâim. C.) Uyuyanlar, uykuda bulunanlar.

• NA-İNSAF

  f. İnsafsız. İnsafı bulunmayan.

• NAİR

  Parlak, parlayan. * Düşmanlık, adavet.

• NAİR

  Haykıran, nâra atan. * Uzak. Irak, baid.

• NAİRE

  (C.: Nevâir) Alev, ateş. * Hararet, sıcaklık.

• NAİYE

  Ölüm haberi götüren, kötü haber veren.

• NAİZ

  Kuvvetlendiren. Kaldıran.

• NAK

  f. Nisbet edatı olarak kelimelere eklenir, sıfat meydana getirilir. Meselâ: Gam-nâk $ : Gamlı, kederli.

• NA'K

  Karga avazı. * Çobanın koyuna haykırıp çağırması.

• NAK'

  (C: Nuk'-Enku) Su saklayacak yer. * Kuyu içinde olan su. * Deve kuşu avazı. * Feryâd etmek, bağırıp çağırmak. * Susuzluğu teskin etmek, susuzluğu gidermek. * Sıcak suda haşlama. * İlâç olarak çıkarılan su. * Suda ıslanma. * Toz.

• NAKA

  (C.: Enkâ) Kumdan meydana gelmiş tepe.

• NAKA'

  Temiz olma.

• NÂKA

  Dişi deve. * Bir yıldızın ismi. * Sivilce.

• NA-KABİL

  f. Mümkün olmayan. Kabil olmayan. * Câhil, kabiliyetsiz.

• NA-KABUL

  f. Kabiliyetsiz, istidatsız.

• NA-KÂFİ

  f. Kâfi olmayan. Yetersiz, kâfi değil.

• NÂKA-İ SÂLİH

  Salih Peygamber'in (A.S.) bir mu'cizesi olarak kayadan çıkan devesi. (Bak: Sâlih A.S.)

• NAKAİS

  (Noksan. C.) Eksiklikler. Noksanlar.

• NAKAKA

  Kurbağaların çağrışıp ötmeleri. * Tavuğun yumurtladığında ötüp gıdaklaması.

• NAKAL

  Bir yerden naklolunduğunda bâki kalan ufak taşlar. * Devenin tabanına ârız olur bir hastalık.

• NAKALE

  (Nâkıl. C.) Haberciler, nakledenler.

• NA-KÂM

  f. Muradına eremeyen, tali'siz. Arzusuna kavuşamayan.

• NÂ-KÂMÎ

  f. Mahrumiyet, bahtsızlık. isteğine kavuşamama.

• NAKARAT

  (Nakra. C.) Durmadan tekrarlanan usandırıcı şeyler. * Edb: Şarkının belli yerlerinde tekrarlanan bestesi değişmeyen parça.

• NAKARE

  f. Davul, kös. Dümbelek.

• NA-KÂRE

  f. Bir işe yaramaz olan.

• NA-KA'RYAB

  f. Dibi bulunmayan, dipsiz.

• NA-KASTE

  f. Eksiksiz, noksansız. Tamam.

• NAKAVE

  Temizlik.

• NAKB

  (C.: Enkâb) Delmek, delik açmak. * Girmek. * Dağ içindeki yol.

• NAKBA

  Tabanı aşınmış deve.

• NAKD

  (C?: Nukûd) Madeni para, akçe. * Bir şeyin bedelini peşinen ödemek. * Para olarak bulunan servet. * Vezin ve ayarı tamam olan para. * Bir şeye hırsızlamasına bakma. * Seçmek. * Saymak.

• NAKDEN

  Para olarak, peşin, elden.

• NAKDÎ

  Paraca, peşin para ile. Para ile alâkalı ve paraya müteallik.

• NAKD-İ CÂN

  En kıymetli olan şey.

• NAKD-İ MEVCUD

  Mevcud olan para, elde bulunan para.

• NAKDİNE

  Hazır ve peşin para. * Kıymetli ve değerli mal.

• NAKDİNE-İ HAYAT

  Hayatın kıymeti.

• NA-KERDE

  f. Yapılmamış, olmamış.

• NA-KES

  f. Hasis olan. * Zelil, insaniyetsiz, alçak, deni.

• NA-KESAN

  (Nâ-kes. C.) Alçaklar, âdi insanlar, insaniyetsiz kimseler. * Cimriler, tamahkârlar, pintiler, hasis kişiler.

• NA-KESÂNE

  f. Alçakçasına. * Cimrilik ve tamahkârlıkla.

• NAKF

  (C: Nuküf-Enkâf) Başı dimağından yarmak. * Bakış, nazar.

• NAKH

  Teftiş etmek, kontrol etmek.

• NAKH

  Başı dimağından yarmak.

• NAKIBE

  (C.: Nukab) Kişinin yan tarafında çıkan çıban.

• NAKID

  Bir şeyin iyisini kötüsünden veya bozuğundan ayıran. * Tenkidci, ayarcı. Paranın kalbını anlayan. * Dinar, dirhem.