P Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • PÜR-HAYÂL

    f. Hayal ile dolu.
  • PÜR-HAZÂN

    f. Sonbahara uğramış, solup sararmış.
  • PÜR-HEVES

    f. Çok hevesli. Heves dolu.
  • PÜR-HEYECÂN

    f. Heyecan dolu. Çok heyecanlı.
  • PÜR-HUN

    Kan içinde. Kan dolu.
  • PÜR-KİNE

    f. Düşmanlık ve gazab dolu.
  • PÜR-NÂR

    Çok ateşli. Çok kızgın. Ateş dolu.
  • PÜR-NÂZ

    Çok nazlı.
  • PÜR-NEVÂL

    Çok lütuf ve ihsan. Çok çok ihsan etmek, vermek.
  • PÜR-NUR

    (Bak: Pür-envar)
  • PÜR-PAYE

    f. Kırkayak.
  • PÜR-SÂLE

    f. Yaşlı. Yaşı dolgun.
  • PÜRSAN

    (Pürsâ) f. Soran, sorucu.
  • PÜRSİŞ

    f. Soruş, sorma, sual ediş.
  • PÜRSİŞ-İ HÂTIR

    Hatır sorma.
  • PÜR-SUZ

    f. Çok yakıcı. Çok yanık.
  • PÜR-ŞA'ŞAA

    Çok gösterişli, şa'şaa dolu.
  • PÜR-TEMKİN

    f. Çok ağır başlı. Çok temkinli.
  • PÜRYAN

    f. (Bak: Biryan)
  • PÜSENDER

    f. Üvey oğul. Üvey evlâd.
  • PÜSER

    (C.: Püserân) f. Erkek çocuk, oğul.
  • PÜŞT

    f. Sırt, arka.
  • PÜŞTE

    f. Tepe, yığın.
  • PÜŞTE-İ BAĞ

    Çimenlik, çayırlık.
  • PÜŞTER

    f. Arka, sırt.
  • PÜŞTİBAN

    f. Payanda, destek, dayanak. * Yardımcı, muin.
  • PÜŞTİVAN

    f. Destek, dayanak, payanda. * Yardımcı.
  • PÜŞTMAL

    f. Peştemal.
  • PÜŞT-PA

    f. Ayak tabanı.
  • PÜŞTVARE

    f. Bir hamal yükü. Bir arkalık yük.
«Önceki
1
...
12 13 14