P Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. P Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• PİŞİGÂH

  Huzur.

• PİŞİN

  f. Peşin, önce, önden. * Evvelki, eski. * Önden verilen.

• PİŞİNÎ

  (C.: Pişiniyan) f. Evvel zaman adamı.

• PİŞKEŞ

  f. Hediye, armağan, hibe.

• PİŞ-MÜZD

  f. Pey, pey akçesi. Satılık bir şeye talip olan kimsenin, sonradan caymayacağını temin makamında olmak üzere satıcıya peşin verdiği bir miktar para.

• PİŞNEMAZ

  f. İmam.

• PİŞNİHAD

  f. Usûl, kanun. * Temel, esas.

• PİŞREV

  f. Önden giden.

• PİŞTAHTA

  f. Çekmece. Küçük sandık. * Mal serilen yer, vitrin.

• PİŞVA

  (Pişuva) f. Reis, baş. Hâkim. * Mukteda, imâm.

• PİŞVAYAN

  (Pişvay. C.) Reisler, başkanlar. Hâkimler.

• PİYADE

  Narin yapılı bir çeşit kayık adıdır. Eskiden ekseriyetle İstanbul ve civarında kullanılan bu kayıklar, pek makbul gezinti vasıtası idi. * Ask: Orduda tüfekle teçhiz edilmiş olan ve muharip sınıfların asli unsuru bulunan efrada da bu ad verilir. Yaya askeri. * Yaya.

• PİYALE

  f. Kadeh. Şarap bardağı.

• PİYAZ

  f. Soğan. * Zeytinyağlı ve sirkeli fasulye haşlaması.

• PLAN

  Fr. Yapı, makine, bina...gibi yapılacak şeylerin ayrı ayrı parçalarını kâğıt üzerinde gösteren çizgilerin hepsi.

• POLAT

  (Pulat da denir) Çelik. * Mc: Sağlam, sert.

• POLİTİKA

  İtl. Memleket işlerini idare için tutulan ölçülü yol. Siyaset.

• POST

  f. Tüylü hayvan derisi. * Mc: Makam, mevki.

• POSTA

  İtl. Bir yere gelen veya bir yerden gönderilen mektup ve emânetlerin hepsi. * Bu emânetleri toplayan ve dağıtan idare ve onun yeri. * Belli zamanlarda sefer yapan ve çok zaman posta taşıyan vasıta. * Takım, kol. * Hizmet nöbetinde bulunan er. * Sefer.

• POSTİN

  f. Kürk.

• POSTİNDUZ

  f. Kürk diken.

• POSTİNPUŞ

  f. Kürk giyen.

• POSTNİŞİN

  Posta oturan. Daha evvelkinin yerine geçen.

• POT

  t. Irmakları geçmek için kullanılan sal. * Dikişin bir tarafında görülen kumaş kabarığı.

• POT KIRMAK

  Farkında olmıyarak karşısındakine dokunacak söz söylemek.

• POTA

  f. Toprak veya mâdenden yapılmış, kimyacı, eczâcı, mâdenci veya kuyumcu âletlerindendir. Altın, gümüş ve benzeri mâdenlerin eritilimesine mahsustur.

• POZ

  Fr. Fotoğraf alınırken kendine düzen vermek, tavır takınmak. Kımıldamadan durduğu halde kalmak.

• POZİSYON

  Fr. Vaziyet, durum, duruş.

• POZİTİF

  Fr. Tecrübe neticesine dayanan, müsbet, isbatlı. Negatifin zıddı.

• POZİTİVİST

  Fr. Fls: Pozitivizm taraftarı.

• POZİTİVİZM

  Fr. Fls: Hakikatın yalnız tecrübe ve müşahede ile vakıalara istinaden tam olarak bilineceği iddiasında olan felsefe sistemi. (Bak: İsbatiyecilik)

• PRANGA

  İng. Eskiden ağır cezalı mahkûmların ayaklarına takılan kalın zincir. * Halkalarıyla beraber iki okka yüz dirhem ağırlığındaki demire verilen addır. * Umumi hapishanelerde, hapishanenin iç nizamını bozan ve taşkınlık gösteren mahkûmların ayaklarına da pranga vurulurdu.

• PRENS BİSMARK

  (1815 - 1898) Meşhur Alman siyasilerinden ve Alman birliği için çalışanlardan birisidir. İslamiyeti ve Hz. Peygamber'i (A.S.M.) medh ü sena ederek hayranlığını bildiren bir mütefekkirdir.

• PRENSİP

  Fr. Umde. İlk unsur. Temel kanaat, temel düşünce. Temel bilgi * Man: Her çeşit münakaşanın dışında olan.

• PROGRAM

  Fr. Yapılacak işler için önceden hazırlanmış tasarı. Plân.

• PROJE

  Fr. Tasarlanan ilk şekil. Tasarı. Mütehayyel.

• PROJEKSİYON

  Fr. Kuvvetli ışık âleti.

• PROPAGANDA

  Fr. Bir fikri veya malı herkese bildirmek veya kabulü için yapılan ilân. Çok kıymetli olduğu veya olmadığı hâlde bir şeyin kıymetini arttırmak maksadiyle yapılan konuşma veya ilânat.

• PROTEİN

  Lât. Tıb: Albüminli besleyici madde.

• PROTESTANLIK

  (Prutluk) Papayı Hristiyanların başı olarak tanımayıp ruhaniyetini kabul etmeyen bir Hristiyanlık mezhebi. (Bak: Nasraniye)

• PROTON

  yun. Atom çekirdeğinde pozitif yüklü zerrecik. (Bak: Delil-i inayet)

• PRUTLUK

  (Bak: Protestanlık)

• PSİKOLOG

  Fr. Ruhiyatçı, ruh ilmiyle uğraşan.

• PSİKOLOJİ

  Fr. Ruhiyat, ruhî hâdiseleri tetkik eden ilim kolu.

• PSİKOZ

  Fr. Tıb: Akıl hastalıklarının umumi adı.

• PU

  (Puy) f. Araştırma, arama. * Koşma.

• PUÇ

  f. Kaba, çirkin. * Boş ve faydasız şey. * İçi boş.

• PUÇ-MAGZ

  f. Boş kafalı.

• PUHTE

  (C.: Puhtegân) f. Pişmiş, pişkin. Olgun, kâmil insan.

• PUHTEGÂN

  (Puhte. C.) Olgun kimseler, pişkin kişiler.