T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TADBAS

  Sabun.

• TADBİB

  Semiz etmek, beslemek. * Geri koymak.

• TADBİR

  Tabiatı muhkem olmak. * Nameyi iplikle bağlamak.

• TADBİS

  Sabun.

• TADCİ'

  Süstlük etmek, zayıflamak.

• TADCİR

  Can sıkma, yürek daraltma.

• TADFİR

  Saç örmek. * Yürürken çok sallanmak. * Çok çalışmak.

• TADHİK

  Güldürmek.

• TADHİYE

  Kurban kesmek.

• TADÎ

  Âdet.

• TA'DİD

  Mübâlağa ile ısırmak.

• TA'DİD

  Sayma. * Hazırlanma, hazırlanılma.

• TAD'İF

  İki kat yapmak. * Çoğaltmak. * Zayıflatmak.

• TA'DİL

  (Adl. den) Aslına zarar vermeden değiştirmek. Tebdil etmek.* Hafifletmek. * Doğrulaştırmak. Vasat hale koymak.

• TA'DİL

  Darlık vermek. * Veledi karnında büyük olup doğurması güç olmak.

• TA'DİLAT

  Değişiklikler, doğrultmalar, değiştirmeler, tebdil etmeler.

• TA'DİL-İ ERKÂN

  Fık: Namazın bütün rükünleri, esaslarını usulüne uygunca yerine getirerek ve namazın tertib ve düzeninin hakkını vererek kılmak. Meselâ : "Secdeyi sükunetle yerine getirmek ve iki secde arasında "Sübhânallah" diyecek kadar doğrularak oturmak. Kıyamda ve rüku'dan sonraki kıyamda sükunet üzere olmak ve namazın bütün duâlarını dikkatle okumak. Namazın her rüknünü yerine getirmek, acele ile kılmamak" gibi.

• TA'DİYE

  Dağılmak. * Koyunun yününü kırkmak.

• TA'DİYE

  Tecavüz ettirmek, geçirmek. * Gr: Bir fiili müteaddi hâle koymak. Meselâ: "Gülmek. den: Güldürmek. Ölmek. den: Öldürmek" gibi.

• TADLİ'

  Kavunu dilim dilim kesmek.

• TADLİL

  Doğru yoldan sapıtmak. * Azdırmak, ayartmak. Günah işletmek. Dalâlete saptırmak.

• TADLİL-İ GAYR

  Başkalarını dalâlete nisbet etmek. Sapıklığına hükmetmek.

• TADMİD

  Başına veya koluna merhem sürüp bez bağlamak.

• TADMİR

  Atı semirince yulaf verip beslemek. (Kırk günde olur.) * İnce belli yapmak.

• TADRİ'

  Yakın etmek, yaklaştırmak.

• TADRİB

  Kebabı iyi pişirmek. * Avazı güzelce çekip nağmelendirmek. (Buna "tadrib-i fi-s-savt" denir).

• TADRİC

  Kanatmak.

• TADRİM

  Ateş yakmak.

• TADRİS

  Tecrübe görmüş olma.

• TADRİYE

  Kandırmak. * Çok hırslı olmak.

• TA'DUD

  Çok tatlı kara hurma.

• TADYİ'

  Zâyi etmek, kaybetmek.

• TADYİF

  Konuk almak.TAF' : Ateşin sönmesi.

• TAFA

  İnce bulut.

• TAFADDUL

  Faziletlilik iddia etmek, üstünlük iddiasında bulunmak.

• TAFADUL

  Fazilet göstermek.

• TAFAF

  Dolu olmak.

• TAFA'FU'

  Evmek, acele etmek.

• TAFASSİ

  Halâs olmak, kurtulmak.

• TAFATTUN

  (Fatanet. den) Anlama, farkına varma, akıl erdirme.

• TAFATTUR

  Yarılma, ayrılma, açılma.

• TAFAZZU'

  Kesilmek.

• TAFAZZUH

  Rezillik, kepazelik. Rüsvaylık.

• TAFAZZUL

  (Fazl. dan) Üstünlük taslama.

• TAFDİH

  (Fedahat. dan) Rezil etme. Kötülüklerini yayarak adını kötüleme.

• TAFDİL

  Bir şeyi üstün kılmak. Birisini ötekisinden mühim görmek. * Gr: Bir şeyi "en üstün, daha üstün daha çok, en iyi, daha iyi" gibi mânâ ifâde etmesi için mukayese ve üstünlük gösteren ismini söylemek ki, buna "ism-i tafdil" denir. Ef'al () vezninde; efdal (daha faziletli), ekber; (en büyük), ahsen; (en güzel, daha güzel) gibi. Türkçede; kelimenin başına daha, en, pek, pek çok gibi kelimeler getirilerek yapılır. Farsçada ise; kelimenin sonuna "ter, terin" gibi ekler getirilir. Bed. den; bedter, bedterin (daha kötü, en kötü) gibi.

• TAFE

  Yağmur. * Karanlık. * Güneşin, batmaya yaklaşması.

• TAFES

  Kir, necis.

• TAFF

  Tamam alıp eksik vermek.

• TAFH

  Kaldırmak. * Dolu olmak.