T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TAGLİZ

  (Gılzet. den) Kabalaştırma. Kaba ve galiz yapma. * Kaba söyleme. * Pahalanma.

• TAGMİD

  Kınına koyma.

• TAGMİS

  Batırma, daldırma.

• TAGMİYE

  Evin üstüne direk yapmak. * Yüzü bir şeyle örtmek.

• TAGMİZ

  Göz yummak. * Sözü müşkil söylemek.

• TAGMİZ

  Sıkmak. * Gövdesini sıktırıp ovdurmak.

• TAGNİYE

  (Gınâ. dan) Birini zengin etmek.

• TAGR

  (C.: Tagrân) Bir küçük kuş.

• TAGRİB

  (Gurbet. den) Birini gurbete gönderme. * Memleketten çıkarma, uzaklaştırılma. * Kovma.

• TAGRİD

  Çağırmak. * Kuş ötmek.

• TAGRİK

  (Gark. dan) Suda boğma.

• TAGRİM

  Ödetme. Ödenme.

• TAGRİM-İ DÜYUN

  Borçların ödenmesi.

• TAGRİR

  (C.: Tagrirât) (Gurur. dan) Müşteriyi aldatma. Gurur verip aldatma. * Tehlikeli yerlere düşürmek.

• TAGRİS

  Aç etmek.

• TAGRİS

  (Gars. dan) Yere dikme.

• TAGRİZ

  Batırmak. * Çekirgenin kuyruğunu yere batırması.

• TAGŞİŞ

  (Gışş. dan) Karıştırmak saflığını gidermek. Değerli bir şeyi değeri olmayan şeylerle karıştırmak. * Aklı gidermek. * Hayran etmek.

• TAGŞİYE

  (Gışâ. dan) Örtmek, örtünmek. Bürünmek. * (Gaşi. den) Kendinden geçirilmek.

• TAGTİYE

  Örtme, örtülme.

• TAGUN

  Azgın kimseler. * Cenab-ı Hakk'ın emir ve kanunlarından gaflet edip haksızlık edenler, zulüm edenler.

• TAGUT

  İnsanları Allah'a (C.C.) karşı isyana sevkeden. İsyankâr. * Her bâtıl mâbud. * Şeytan. * İslâmiyetten önce Kâbe'deki putlardan birinin ismi.

• TAGVA

  Tuğyan. Azgınlık.

• TAGVİR

  Sonuna yetişmek. * Çukur yapmak. * Öğle vaktinde uyumak.

• TAGVİS

  Medet istemek, yardım istemek.

• TAGVİYE

  Azdırıp yoldan saptırma, baştan çıkarma.

• TAGYİB

  Kaybetmek.

• TAGYİM

  (Hava) bulutlu olmak.

• TAGYİR

  Başkalaştırma. Değiştirme. Bozma. * İyiden kötüye değiştirme.

• TAGYİRÂT

  (Tagyir. C.) Değiştirmeler, başkalaştırmalar; bozmalar.

• TAGYİZ

  (Gayz. dan) Hiddetlendirme, kızdırma, öfkelendirme.

• TAGZİN

  Hışım etmek, kızmak. * Buruşturmak.

• TAGZİT

  Çok sıkı bağlama. Tazyik etme, basınç yapma.

• TAGZİYE

  Gazâ ettirme, din uğrunda savaştırma.

• TAGZİZ

  Gümüşle süslemek.

• TAH

  Atmak. * Uzaklaştırmak, ırak etmek. * Cimâ etmek.

• TAH

  Hamur.

• TAHA

  ("Serdi" manasında fiil.) Yaymak, döşeyip düzgün sermek. * Arzın hayata münasip şekilde döşenmesi. Düzgün arz.

• TAHA

  Bulut.

• TAHA'

  Yüksek bulut. * Gam, hüzün, keder.

• TAHA'

  Döşenmiş ve yayılmış yer. * Bir nebat cinsi.

• TÂHÂ

  Kur'an-ı Kerim'de mukattaat-ı hurufiyeden olup Cenab-ı Hak ile Peygamberimiz (A.S.M.) arasında bir şifredir. * Peygamberimizin (A.S.M.) bir ismidir. Mânası hakkında muhtelif rivayetler vardır.

• TÂHÂ SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 20. suresidir. Mekkîdir.

• TAHAB

  Birbiriyle sevişmek.

• TAHABBUT

  Düşünmek. * Aklını eksiltmek, fâsid etmek.

• TAHABBÜB

  Sevgi göstermek, muhabbet beslemek. Bir kimseyi dost ittihaz etmek. Sevdirmeği istemek.(Aç canavara karşı tahabbüb, merhametini değil, iştihasını açar; hem de diş ve tırnağının kirasını da ister. M.)

• TAHABBÜŞ

  Cem'olmak, toplanmak.

• TAHACC

  Husumet etmek, düşmanlık yapmak, kin tutmak.

• TAHACCÜM

  (Hacm. den) Büyüme, irileşme, hacim peyda etmek.

• TAHACCÜR

  Taşlaşmak. Taş kesilmek. Donup kalmak.