T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TAHACCÜRAT

  (Tahaccür. C.) Taşlaşmalar, taş kesilmeler.

• TAHACİ'

  Eğlenmek. * Tenbellik etmek.

• TAHACU

  Hicvedişmek. Mesel söyleşmek.

• TAHACÜC

  Hüccetleşmek. Birbirinden hüccet talep etmek, delil istemek.

• TAHACÜZ

  Men'edişmek, karşılıklı engel olmak.

• TAHADD

  Muhalefet edişmek, birbirine karşı gelmek.

• TAHADDİ

  Meydan okuma.

• TAHADDİ MU'CİZESİ

  Cenab-ı Hakk'ın, Resülüne inzal ettiği Kur'anın şeksiz, şüphesiz bir mu'cize-i ebediye olduğunu sarahaten göstermek için, şüphesi olanlara karşı "Kur'an'ın mislini ve nazirini yapın" diye meydan okuması.

• TAHADDU'

  (Hud'a. dan) Bilerek aldanma.

• TAHADDÜB

  (C.: Tahaddübât) (Hadeb. den) Kamburlaşma.

• TAHADDÜR

  (Hadr. dan) İnişe doğru akıp gitme. * Yokuş aşağı hızla inme.

• TAHADDÜR

  (Hader. den) (Kadının) örtünme(si). Tesettür. * Uyuşma, uyuşturulma.

• TAHADDÜR-İ MİYÂH

  Suların akıp gitmesi.

• TAHADDÜS

  Bilmediği ve duymadığı ihbar ve havadisi idrak eylemek. Zan ve tahmin etmek. * Sür'atle idrak etmek.

• TAHADDÜS

  Yok iken peyda olmak. Ortaya çıkmak. Meydana gelmek. Olmak. * Haber vermek, sezgi.

• TAHADDÜŞ

  Tırmalanma. * Üzüntü duyma.

• TAHADU'

  Aldanmış gibi görünme.

• TAHADÜS

  Haberleşmek.

• TAHAF

  Yüksek bulut.

• TAHAF

  İnce ve şeffaf bulut.

• TAHAFFUZ

  Korumak, sakınmak. Kendini muhafaza etmek. * Barınmak.

• TAHAFFUZÎ

  Korunma ile ilgili.

• TAHAFFUZKÂR

  f. Korunan, sakınan. Kendisini muhafaza eden.

• TAHAFFÜF

  (Hiffet. den) Hafiflemek. Hafif olmak. * Ayağa mest gibi bir şey giymek.

• TAHAİ

  Birbiriyle kardeş olmak.

• TAHAKKUD

  Kin tutma, kin gütme.

• TAHAKKUK

  Bir şeyin doğruluğunun meydana çıkması. Gerçekleşmek. Delil ile isbat edilmek. Sabit ve hakikat olduğu aşikâr olmak.

• TAHAKKÜK

  Kaşınmak. Ovunmak.

• TAHAKKÜM

  (Hüküm. den) Tekebbür, zorbalık etmek. Zorla hükmetmek.(Evet imanlı fazilet, medar-ı tahakküm olmadığı gibi, sebeb-i istibdad da olamaz. L.)

• TAHAKKÜMÂT

  (Tahakküm. C.) Tahakkümler, zorbalıklar.

• TAHAKKÜMÎ

  Mânasız iddia. Delilsiz, isbatsız haklılık dâva etmek, Mânasız mücerred dâva.

• TAHAKÜM

  Hükmedişmek.

• TAHALHUL

  (Halhal. dan) Ayağa bilezik takma. * Bir cismin hacminin büyümesi, şişmesi. * Hava cereyanı olması.

• TAHALHUL

  Deprenmek, harekete gelmek. * Aşağı etmek.

• TAHALLİ

  (Halâvet. den) Kendi kendini donatmak. Süslenmek.

• TAHALLİ

  (Halâ. dan) Boşalmak. Boş kalmak. Tenhaya çekilmek. Yalnız kalmak.

• TAHALLUK

  Ahlâklanmak. İyi huy edinmek. Yüksek İslâmi ahlâkla ahlâklanmak.

• TAHALLUT

  (Halt. dan) Karışma. Karışık olma.

• TAHALLÜB

  Sızma. Ter çıkarma. * Sütlenme. Süt peyda etme. * İmrendiğinden ağzının suyu akmak. * Pâre pâre etmek, dağıtmak, parçalamak.

• TAHALLÜD

  (Huld. dan) Bir yerde devamlı kalmak. Devamlı olmak.

• TAHALLÜF

  Geride bırakılma. Arkada kalma. * Değişme. Uygun olmama.

• TAHALLÜL

  (Halel. den) Bozulmak. Ekşimek. Sirke olmak. * Araya girmek. Başka bir şeyin müdahale etmesi, karışması. * Dişleri hilâllamak.(Haşirde bütün zevil-ervahın ihyası; mevt-âlud bir nevm ile kışta uyuşmuş bir sineğin baharda ihyâ ve inşâsından kudrete daha ağır olamaz. Zira kudret-i ezeliye zâtiyedir; tagayyür edemez, acz tahallül edemez, avâik tedâhül edemez, onda meratib olamaz, her şey O'na nisbeten birdir. H.)

• TAHALLÜL

  (Hall. den) Hallolmak. Eczası birbirinden ayrılmak.

• TAHALLÜM

  Bâliğ olmak.

• TAHALLÜS

  Halâs olmak. Kurtulmak. * Edb: şiirde mahlâs kullanmak.

• TAHALÜS

  Sövüşmek.

• TAHAMHUM

  Atın yulaf görünce kişnemesi.

• TAHAMİ

  İhraz etmek. Erişmek. Kazanmak.

• TAHAMMİ

  (Hamy ve Himayet. den) Korunma, kendini himaye etme. * Perhiz etme.

• TAHAMMUK

  Ahmaklaşma.