T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TELMİ'

  (Lemeân. dan) Renk renk yapma, rengârenk yapılma. * Parıldama, parıldatılma. * Edb: Mısraları, Türkçe, Arabça, Farsça gibi başka başka dillerde olan manzume yapma.

• TELMİH

  (C.: Telmihât) Lâyıkiyle ve kâmilen keşfedip nazara arzetmek. * Bir şeyi açıkça söylemeyip başka bir mâna ifade için söz arasında mânalı söylemek. İmâ ile söz arasında başka bir mânayı ifade etmek. * Edb: İbârede bahsi geçmeyen bir kıssaya, fıkraya, ata sözüne veya meşhur bir şiire, bir söze işaret etmek.

• TELMİHEN

  Telmih suretiyle. Telmih için. İmâlı olarak.

• TELMİZ

  Dili ağızda yemek kırıntısı için gezdirmek. * Tattırmak. * Yedirmek.

• TELSİN

  Bir nesneye dil etmek.

• TELTELE

  Hareket ettirmek.

• TELTİM

  Kuvvetle sille vurmak.

• TELVİ'

  (C.: Telviât) İçini yakıp dertlendirme.

• TELVİH

  Açıklamak. * Zâhir ve aşikâre kılmak. * Susuzluktan insanın çehresi bozulmak. * Bir şeyi ateşle kızdırmak. Güneş veya ateşin sıcaklığı bir nesnenin rengini değiştirmek. * Posa hâline getirmek. * Kocamak. Saç ağarması. * Almak. * İşaret etmek. * Edb: Lüzumlu şeylerden bahsetmek suretiyle olan kinâye. Meselâ: Filâncanın mutfağında çok odun sarf olunur denildiği zaman, bundan, mutfakta çok yemek pişirildiğine, ev sahibinin cömertliğine ve misafirin çokluğuna intikal edilir.

• TELVİHÂT

  Telvihler. Kinaye halindeki işaretler.

• TELVİK

  Yemeği yumuşak ve yağlı yapmak.

• TELVİM

  (C.: Telvimât) (Levm. den) Azarlama, paylama.

• TELVİN

  (Levn. den) Renk verme. Boyama. Boyanma.

• TELVİS

  (C.: Telvisât) Kirletmek. Bulaştırmak. Pisletmek. * Mc: Bozmak, berbat etmek.

• TELVİYE

  Bükme, burma, çevirme, kıvırma.

• TELYİN

  (Leyyin. den) Yumuşatmak. Eritmek. * İçi yumuşatmak, kabızlıktan kurtarmak.

• TELYİN-İ HADİD

  Demirin yumuşatılması.

• TELZİE

  Davarı iyi gütmek.

• TELZİZ

  Lezzet verme. Tatlandırma. Lezzetlendirme.

• TEMACÜD

  (Mecd. den) Büyüklüğünü ve şerefini çoğaltma.

• TEMADİ

  Devam etmek. Sürüp gitmek. * Uzak olmak. * Müntehi ve muktezi olmamak.

• TEMA'DÜN

  (Ma'den. den) Maden haline geçme.

• TEMAHHUH

  Kemikten ilik çıkarmak.

• TEMAHHUL

  Hile etmek.

• TEMAHHUT

  Sümkürme.

• TEMAHHUZ

  (Temahhud) Doğum sancısı çekmek. * Hayvanın gebe oluşu. * Süt yayıkta yayılarak yağı alınıp safileştirilmesi. * Fitne çıkarma.

• TEMAHUK

  İnat etmek.

• TEMAHÜL

  Mühlet verme. Yavaş ve ağır davranma.

• TEMAÎ

  Genişlemek.

• TEMAKKUK

  Dinlene dinlene içmek.

• TEMALÜ'

  Arkadaş olmak.

• TEMALÜK

  Nefsini zaptetme. Kendine hâkim olma.

• TEMANÜ'

  Çatışma ve birbirine mani olma. İhraç. Adem-i kabul. Tard. (Bak: Bürhan-üt temanü')

• TEMARİ

  Şek şüphe etmek. Mücadele etmek.

• TEMARUZ

  Yalandan hastalanmak. Kendini hasta gibi göstermek.

• TEMAS

  (Bak: Temass)

• TEMASİH

  (Timsah. C.) Timsahlar.

• TEMASİL

  Timsaller. Suretler. Resimler. Putlar. Semboller. Tasvirler.

• TEMASS

  (Mess. den) Yan yana bulunma. * Birbirine değme. * Münasebette bulunma.

• TEMASSUR

  Davarın memesinde kalan sütü sağmak.

• TEMASSUS

  Emmek.

• TEMASÜL

  Benzeyiş. Benzeme. Birbirine benzemek. Birbirine müsavi ve müşabih olmak. * Hasta sıhhate, iyi olmağa yaklaşmak. * Mat: Kesirsiz taksim kabul etmek, kesirsiz bölünebilmek.(Temasül tezadın sebebidir, tenasüb tesanüdün esasıdır, sıgar-ı nefs, tekebbürün menbaıdır, zaaf gururun madenidir. Acz, muhalefetin menşeidir, merak ilmin hocasıdır. M.)

• TEMAŞA

  f. Hoşlanarak bakmak. Seyretmek. Seyre çıkmak. Gezmek. İbretle bakmak.

• TEMAŞAGÂH

  f. Gam ve kederi defetmek için gezip seyredilecek yer. Eğlence mahalli.

• TEMAŞAGER

  (Temaşakâr) f. Seyirci. İbretle etrafı temaşaya çıkmış olan.

• TEMAŞAGERÂN

  (Temaşager. C.) Seyirciler. Temaşa edenler.

• TEMAŞAHÂNE

  f. Temaşa edecek yer. * Mc: Dünya.

• TEMAŞİ

  Birbiriyle yürüyüşmek, birlikte yürümek.

• TEMATTİ

  (Matiyy. den) Vücutta duyulan ağırlıktan dolayı gerinme. * Yürürken sallanmak.

• TEMATTUK

  Bir nesnenin lezzetinden ağzını şapırdatmak.