T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. T Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• TESLİYET-BAHŞ

  f. Avutucu, teselli verici.

• TESLİYET-KÂR

  f. Avutucu, teselli verici.

• TESMİ'

  (C.: Tesmiât) (Sem'. den) İşittirme, duyurma.

• TESMİA

  Halka ibadetini ve amelini işittirme, duyurma.

• TESMİAT

  (Tesmi. C.) İşittirmeler, duyurmalar.

• TESMİD

  Yere ters ve kül dökmek.

• TESMİH

  Yab yab gitmek. * Süngü ağacını yontup düzeltmek.

• TESMİM

  Zehirleme.

• TESMİMEN

  Zehirleyerek.

• TESMİN

  (Semen. den) Semirtme, yağlatma.

• TESMİN

  (Sümn. den) Sekizleme. Sekize bölme. Sekize çıkarma. * Bir şeye kıymet biçme.

• TESMİR

  Koyu nesneye su katıp duru etmek. * İksir ile sağlamlaştırmak.

• TESMİR

  (Semer. den) İktisad ederek malın çoğalması. * Ağaçların çiçeklerini döküp yemiş bağlaması.

• TESMİR

  Çivileme, mıhlama.

• TESMİT

  Aksıran kimselere: "Yerhamükâllah: Allah sana merhamet etsin" demek.

• TESMİT

  Edb: Gazel yahut kasideyi "müsemmat" tarzında tanzim etme.

• TESMİYE

  İsimlendirme. Ad verme. * Besmele çekme.

• TESNİD

  Dayak vurmak.

• TESNİM

  Hörgüçleyerek yukarı yükseltmek, terfi etmek mânasına masdar olup, yükseklik mânasıyla Cennet çeşmelerinden bir çeşmenin ismidir. İbn-i Abbas'tan rivayet edildiğine göre Cennet meşrubatının en yükseğidir. (E.T.)

• TESNİYE

  Bir şeyi kolaylaştırma.

• TESNİYE

  Vasıflandırma. * Gr: Arapçada bir kelimenin iki şeye delâlet etmesi hâli, kelimeyi iki şeye delâlet ettiren siga. Bu şekil kelimenin sonuna "elif-nun" veya "ye-nun" getirilerek yapılır. Meselâ: Recul: Adam. İki adam demek için: Reculân () veya Reculeyn () denir.

• TESRİ'

  Hızlandırma. Sür'atlendirme. Acele ettirme.

• TESRİAN

  Hızlandırarak. Çabuklaştırmak için.

• TESRİÂT

  (Tesri'. C.) Çabuklaştırmalar, hızlandırmalar.

• TESRİB

  (Sürub. dan) (Asker) gönderme, yollama. * Atı ve deveyi bölük bölük edip yollamak.

• TESRİB

  Esasen işkembeden içyağını ayırmak demek olup, mecâzen: Tekdir ve muaheze mânasına kullanılır. * Darılma. Ayıplama. * Başa kakma.

• TESRİC

  Kandil yakmak. * Güzelleştirmek. * Hayvanı eyerleme. Hayvana eyer vurma.

• TESRİD

  Sahtiyan dikmek. * Kırba dikmek.

• TESRİD

  Davar boğazlandığında daha soğumadan bir yerini kesmek veya kırmak.

• TESRİH

  Talâk. Boşanma, ayrılma. * Halâs etme, kurtarma. * Bırakma, salıverme. * Kıl tarama. * Asan etme, kolaylaştırma.

• TESRİH-İ LİHYE

  Sakal bırakma.

• TESRİK

  (Sirkat. den) (C.: Tesrikat) Bir kimseye hırsız deme.

• TESRİR

  (C.: Tesrirât) (Sürur. dan) Sevindirme.

• TESRİYE

  Gam ve kederi bırakma. Kederi yok etme.

• TESTİH

  Yün ve pamuk tepmek.

• TESTİH

  Yassı ve düz yapmak. * Eşit yapmak, beraber etmek.

• TESTİR

  Gizleme, saklama, setretme, örtme.

• TESVİB

  Sevab vermek demektir. Sevab da ceza gibi, hayır veya şer herhangi bir şeyin karşılığıdır. Sevab, hayırda meşhur olmuştur. Lisanımızda da ceza, şerde kullanılmıştır. (E.T.)

• TESVİD

  Karartma. Yazı ile karalama. Yazmak, müsvedde yapmak.

• TESVİF

  (Sevf. den) (C.: Tesvifât) Sebepsiz olarak atlatma, geciktirme.

• TESVİG

  Cevaz verme. * Kolaylaştırma. * Tecavüz etmek, haddini aşmak.

• TESVİK

  (Misvak. dan) Dişleri misvaklama.

• TESVİK

  (Sevk. den) Sürme, ileri gütme.

• TESVİL

  (C.: Tesvilât) Kötü bir şeyi güzel göstererek aldatma. * Tezyin etmek, süslemek.

• TESVİM

  Davarı otlamaya salmak. * İşaretlemek, nişan etmek. * Dağlamak.

• TESVİR

  Toz kaldırma. * Derin ve gizli mânayı araştırma.

• TESVİR

  Büyük derecelere çıkma, büyük işlere yükselme. * Koluna bilezik yapma.

• TESVİS

  Buğdaya bit düşmek.

• TESVİT

  Karıştırmak.

• TESVİYE

  Seviyelendirme. Düzleme. Beraber etme. İki şeyi müsavi etme. * Bir neticeye bağlama.