Z Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. Z Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ZÜMMAH

  Bahil, yaramaz kişi.

• ZÜMMEL (ZÜMMÂL)

  Zayıf, korkak kişi.

• ZÜMRE

  Bölük, cemaat, grup, takım, sınıf. Cins.

• ZÜMRE-İ MUVAHHİDÎN

  Bir Allah'a inanmış ve O'nun emirlerinden ayrılmak istemeyenler. Bir Allah'a inanıp başka fikre aldanmayanlar.

• ZÜMRÜT

  Cam parlaklığında, güzel, yeşil renkte şeffaf bir süs taşı.

• ZÜMUH

  Uzak olmak. * Katı olmak.

• ZÜMUM

  (Zemm. C.) Ayıplamalar. Kınamalar.

• ZÜMÜRRÜD

  Zümrüt. * Mc: Çok yeşil olan renk.

• ZÜNABE

  Herşeyin ardı, arkası.

• ZÜNANE

  Borcun ve iddetin bakiyyesi.

• ZÜNBA'

  Akıllı, zeyrek kimse.

• ZÜNBUR (ZÜNBÂR)

  (C.: Zenâbir) Eşek arısı. * Ufak taş parçası.

• ZÜNEYB

  Küçük kuyruk, kuyrukçuk. * Küçük sap, sapçık.

• ZÜNNAR

  İp. * Hristiyan rahiplerinin veya puta tapanların, papazların bellerine bağladıkları örme kuşak. (Rükûa mâni olduğu için kuşanılması İslâmiyette küfür alâmeti sayılmıştır.)

• ZÜN-NUN

  (Sahib-i Nun) Yunus Peygamber'in (A.S.) bir namı. * Mısır'lı Ebul Gayıd: Tasavvufun büyük müessislerindendir. Hi. 860'da vefat etmiştir.

• ZÜNUB

  (Zenb. C.) Günahlar. Kabahatlar, suçlar. * (Zeneb. C.) Kuyruklar.

• ZÜ'NUN

  Bir ot cinsi.

• ZÜNZÜN

  (C.: Zenâzin) Gömlek eteği.

• ZÜR'A

  Bir miktar ekilmiş yer.

• ZÜRARE

  Saçılan şey.

• ZÜR'E

  Aklık, beyazlık.

• ZÜREFA

  (Zarif. C.) Zarif kimseler. (Bak: Zurafâ)

• ZÜREYKA'

  Aş çervişi. (Aşın üstüne gelir)

• ZÜRİBE (ZİRİBE)

  (C.: Zerâbi) Enli ve iyi döşek.

• ZÜRKA(T)

  Mâvi, mâvimtırak renk.

• ZÜRKUM

  Çehresi gömgök kimse.

• ZÜRMANİKA

  Sof zırh.

• ZÜRNUK

  Küçük nehir.

• ZÜRRA'

  (Zari'. C.) Ekinciler. Ziraatçiler.

• ZÜRRAK

  (C.: Zerârik) Beyaz tüylü doğan.

• ZÜRRE

  Darı.

• ZÜRRİYAT

  (Zürriyet. C.) Zürriyetler, kuşaklar, nesiller.

• ZÜRRİYET

  Soy, nesil, döl, kuşak.

• ZÜRU'

  Ekili tarlalar.

• ZÜRUD

  (Zerd ve Zered. C.) Savaşçıların halka halka örülmüş zırhları.

• ZÜRUR

  Ay, güneş ve yıldızın doğması.

• ZÜRZÜR

  Sığırcık kuşu.

• ZÜUBE

  (C.: Zevâib) Her nesnenin âlâsı, iyisi. * Ağaç başında olan incecik budak.

• ZÜVAF

  Tez, hızlı, seri.

• ZÜVAL

  Yab yab, sallana sallana yürüyen kişi.

• ZÜVAN

  Buğday içinde çok olan ve gökçek adı verilen kara tohum.

• ZÜVENN

  Kısa boylu.

• ZÜVEYZA'

  Kısa boylu.

• ZÜVİYET

  Toplandı, dürüldü. (Bak: Zevy)

• ZÜVVAR

  (Zâir. C.) Ziyaretçiler. Hal hatır sormağa gidenler.

• ZÜYUF

  (Zeyf. C.) Kalp akça, sahte para. Mağşuş olmak, mağşuş akçalar.

• ZÜYUL

  (Zeyl. C.) İlâveler, ekler. Kuyruklar. Etekler. Bir kitaba yapılan ilâveler.

• ZÜYUR

  (Bak: Ziver)