Z Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. Z Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ZÜBEYR

  (Zübür. den) Yazılı küçük şey.

• ZÜBEYR BİN AVVAM (R.A.)

  Sahabe-i Kiramdan ve Aşere-i Mübeşşeredendir. Erkeklerin beşincisi olarak onbeş yaşında iken İslâmiyeti kabul etti. Resül-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'ı muhafaza için ilk kılıç çekenlerdendir. Bütün gazalarda bulunup çok yara aldı. Mısır'ın Fethinde bulundu. Çok zengin olduğu hâlde bütün varını İslâmiyete fedâ etti. Namaz kılarken şehid edildi (Hi: 67). Namazını Hz. Ali (Radıyallahü anh) kıldırdı.

• ZÜBRE

  (C.: Züber) Büyük demir parçası. (Örs mânasına da gelir.)

• ZÜBUL

  Sararıp solma. Buruşma. * Pejmürdelik.

• ZÜBUL-YAFTE

  f. Gübrelenip kuvvetlenmiş olan.

• ZÜBUR

  (Zibr. C.) Mektuplar. Kitaplar.

• ZÜBÜR

  (Zebur. C.) Kitaplar. Mektuplar.

• ZÜBYE

  (C.: Zübâ) Tepe.

• ZÜCAC(E)

  Cam, şişe, sırça.

• ZÜCACÎ

  Camcı, şişeci, sırçacı.

• ZÜCACİYYE

  Cam veya sırçadan yapılı kaplar.

• ZÜCAL

  Oyuncu güvercin.

• ZÜCC

  (C.: Zicce-Zicâc) Süngü arkasının demiri. * Dirsek kenarı. * Ok demiri.

• ZÜCLE

  (C.: Zücül) İnsanlardan bir taife.

• ZÜCUR

  (Zecr. C.) Yasak etmeler, mâni olmalar, önlemeler. Zorlamalar. Eziyetler. Kovmalar.

• ZÜFF

  (Züfâf) : Az, kalil.

• ZÜFFE

  Bölük, zümre.

• ZÜFR

  Ulu kişi, seyyid.

• ZÜFRE

  (C.: Zeferât) Kükremek. Gürlemek. * Nefesi içeri çekip göğsünü öttürmek. * Gam, tasa. * Atın orta yeri.

• ZÜFYAN

  Rüzgârın şiddetle esip sürüp götürmesi.

• ZÜHA'

  Miktar.

• ZÜHAL

  Satürn Gezegeni.

• ZÜHAR

  Zorla içi geçmek. * şiddetle teneffüs etmek.

• ZÜHBAN

  (Zühub) (Zeheb. C.) Altınlar.

• ZÜHD

  Dünyaya rağbet etmemek. Nefsâni zevk ve arzudan kendini çekerek ibâdete vermek.

• ZÜHDÎ

  Zühde ait ve müteallik. Zühde dair.

• ZÜHDİYYE

  Fls: Çilecilik. Eziyet ve sıkıntılara katlanarak mânevi terakki sahibi olmağa çalışmak.

• ZÜHD-Ü KALB

  Kalben dünyaya değil, Allah rızasına müteveccih olmak. Kalbin dünya alâkalarından kesilmesi.

• ZÜHEYR

  Küçük çiçek. Çiçekcik.

• ZÜHLUK

  (C.: Zehâlik) Semiz,besili, şişman.

• ZÜHM

  İçyağı.

• ZÜHME

  (C.: Zühem) Çirkin koku. * Kedinin kuyruğu altında toplanan misk.

• ZÜHRE

  Çoban yıldızı. Sabah yıldızı. Târık. Venüs. Kervan kıran. Çulpan. Güneşten ikinci derecede uzak olan ve sair seyyarelerden daha parlak olan yıldızlar. * Berraklık, safilik.

• ZÜHREVÎ

  Frengi ve bel soğukluğu gibi hastalıklar.

• ZÜHRUF

  (Bak: Zuhruf) Yaldızlı zinet.

• ZÜHUB

  (Zeheb. C.) Altınlar.

• ZÜHUK

  Bitip tükenme, mahvolma, yok olma. Hükümsüz kalma.

• ZÜHUL

  Gafil olmak, gaflette bulunmak. Meşgul olmak.

• ZÜHUL

  Uzak olmak, yerinden gitmek. Uzaklaşmak.

• ZÜHUL

  Unutmak veya bir işi geciktirmek. Elde olmayan bir sebeple bir işi geciktirmek. Yanılmak. Kasden unutur gibi olmak.

• ZÜHUL

  (Zahl. C.) Düşmanlıklar. Adâvetler. Öç ve intikamlar.

• ZÜHUMET

  Yağlılık.

• ZÜHUR

  (Su) çok olmak. * (Irmak) su ile dolu olmak. * Büyük ve uzun olmak.

• ZÜHUR

  (C.: Ezhâr) Darlık zamanı için saklanıp biriktirilen şey.

• ZÜHUR

  Parlaklık. Parıldama. Zühuret. * Çiçekler. Ezhar.

• ZÜHURET

  Parlaklık, parıldama.

• ZÜKA'

  Güneş.

• ZÜKA'

  Üveyik kuşunun sesi.

• ZÜKA'

  Nakit.

• ZÜKAE

  Malı çok olan, zengin.