B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BEZME

  f. Muhabbet ve sohbet meclisinin bir köşesi.

• BEZME

  Gündüzleyin yenilen bir öğün yemek.

• BEZMGÂH

  f. Eğlence yeri.

• BEZM-İ AŞK

  Aşk meclisi.

• BEZM-İ CİHÂN

  Dünya meclisi. Dünya.

• BEZM-İ ELEST

  Cenab-ı Hak ruhları yarattığında "Ben Rabbiniz değil miyim? meâlinde: $ diye sorduğunda, ruhlar, $ "Evet Rabbimizsin" diye cevap vermeleri ânına "Elest meclisi" veya "Bezm-i elest" tabir edilir.

• BEZM-İ GAM

  Gam meclisi.

• BEZM-İ HÂSS

  Hususi meclis.

• BEZM-İ SAFÂ

  Safâ meclisi, eğlence meclisi.

• BEZR

  f. Ziraat, ekim.

• BEZR

  Tohum. Keten tohumu. Mercimek, bakla, arpa gibi taneli tohum.

• BEZRE

  Koltuk kılının az olması. Yüzük halkası.

• BEZREKA

  (Bak: Bedraka)

• BEZR-GER

  f. Çiftçi, ekinci. Tohum serpen.

• BEZR-KÂR

  f. Ekinci, çiftçi. Tohum saçan.

• BEZV

  Et çok olmak. * Ağaçlar sık bitmek.

• BEZV

  Beraberlik. * Denk, eşit, misil.

• BEZYÛN

  Altın işlemesi atlas ki, adına sündüs denilir. * İnce kumaş.

• BEZZ

  Keten veya pamuktan mamul dokuma.

• BEZZ

  Galip olmak.

• BEZZAZ

  Bez satan. Manifaturacı.* Muhaddislerden bir zatın nâmı.

• BEZZAZİSTAN

  f. Esnaf çarşısı. Bedestan.

• BEZZE

  Hor ve hakir olmak.

• BID'

  (Bıd'a) Geceden bir kısım. * Üçten ona ve onikiden yirmiye varana kadar olan sayılar. * Cima, nikah.

• BIDAA(T)

  Bilgi. * Sermaye.

• BIDADA

  Derinin nazik ve yumuşak olması.

• BIDIŞGAN

  Sarmaşık otu.

• BIGA'

  Zina etmek.

• BIGYE

  Azgınlık. * Sıçramak.

• BIGZA

  şiddetli nefret. Hiç sevmeyiş.

• BIHRİT

  Mücerred ve hâlis nesne.

• BIKA

  (Buka. C.) Topraklar, memleketler, ülkeler.

• BILGIN

  Musibet, belâ, felâket, âfet.

• BINGILDAK

  Yeni doğmuş olan çocuğun kafasının üst tarafı. Bu kısım yumuşaktır.

• BIRANDA

  Alm. Savaş gemilerinde, askerlerin yattığı asılı yatak.

• BIRTIL

  (C.: Berâtıl) Rüşvet. * Meşru olmayarak, kanunen bir iş gördürmek için vazifeli olan kimseye rüşvet olarak verilen şey ki, para vesair menfaatlardır.

• BITA

  Ağır davranma, gevşek davranma, gecikme.

• BITAKA

  (C.: Batâik) Varaka, pusla kâğıdı.

• BITANE

  Gizlenilen hâl. Gizli şey. Herkesin görüp bilmesi istenilmeyen ve aşikâr olmayan şey. * Mahrem, sırdaş. * Astar. * Bir şehrin ortası, merkezi.

• BITN

  Zengin. * Bodur. * Obur. * Şaşkın. * Yalnız kendi nefsini düşünen.

• BITNA

  Malın, paranın ve servetin ziyadeliğinden doğan sürur, sevinç. * Mide dolgunluğu.

• BITR

  Bir şeyin boş yere zâyi olması. * İnkâr etmek.

• BITRİK

  (C: Betârika) Reis. * Emir. * Çavuş.

• BITTA

  Yağ koydukları bardak.

• BITTİH

  Karpuz. Kavun.

• BIZR

  Beyhûde, boşu boşuna.

• Bİ

  f. İstek bildirmek için emir sigasının başına getirilr. Meselâ:

• Bİ-

  Başına eklendiği kelimeyi "e" haline getirir. İle, için mânâlarını vererek Farsçadaki "be" edatıyla aynı vazifeyi görür. Harf-i cerdir. Yâni; kendinden sonraki kelimeyi esre ("İ" diye) okutur. Yemin için de kullanılır.

• BÎ

  f. Kelimenin başına getirilerek o kelime menfi yapılır.Misâlleri için, "BİA" kelimesinden sonraki kelimelere bakınız.

• BİA

  (C: Biyâ) Kilise.