B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BÎ-AB

  f. Susuz, kuru. * Donuk. * Rezil, utanmaz, hayasız.

• BÎ-ADD

  Sayısız.

• BÎ-ADİL

  Eşsiz. Eşi olmayan.

• BÎ-AMAN

  Amansız.

• BÎ-AR

  Arsız, hayasız, utanmaz.

• BİAS

  Deprenmek, ıztırab.

• BİAT

  Bağlılığını, itimadını bildirmek. Birisinin hakemliğini veya hükümdarlığını kabul etmek. El tutarak bağlılığını alenen izhar etmek. Bağlılığını tazelemek. * Rey vermek.

• BİAT-I RIDVAN

  Kur'an-ı Kerim'in 48. Sûresi olan Fetih Sûresinde zikri geçen, Hz. Peygamber'e (A.S.M.) bağlılıklarını bildiren sahabelerin biatlarıdır. 1400 veya daha fazla olduğu bildirilir. Bu cemaata Ashab-ı Rıdvan da denir. (R.A.)

• BÎ-BAHA

  Bahasız, Çok değerli.

• BÎ-BEHRE

  Nasibsiz. Mahrum.

• BÎ-BEKA

  Bekasız, devamsız.

• BİBERON

  Fr. Emzik.

• BİBİ

  Hala, babanın kızkardeşi.

• BÎ-BİDAAT

  f. Sermayesiz.

• BİBLİYOGRAF

  yun. Kitaplar üzerinde geniş bilgisi olan kişi.

• BİBLİYOGRAFYA

  yun. Kitaplar hakkında bilgi. Belirli mevzular üzerindeki neşriyatın tamamı.

• BİBLO

  Fr. Salonlarda, masaların ve rafların üzerine süs için konan vazo gibi küçük eşya.

• BÎ-BÜNYAD

  f. Esassız, temelsiz.

• BÎ-CA

  f. Yersiz.

• BİCAD

  f. Yakuttan daha az değerli kırmızı bir taş. * Kırmızı dudak.

• BİCAD

  Hz. Abdullah'ın lâkabı. * Çizgili olarak yol yol dokunmuş aba, kilim, halı.

• BİCADE

  Alaca boncuk.

• BİCAL

  Büyük gövdeli şey. Azîm. Cesîm.

• BÎ-CAN

  f. Ruhsuz, cansız.

• BÎ-CİĞER

  f. Korkak, ciğersiz, yüreksiz.

• BİCİŞK

  f. Bilgin, hakîm. * Serçe kuşu.

• BİCRİT

  Temiz, hâlis şey.

• BİCU

  ( Custen : Aramak) mastarının emir köküne "bi" eklenerek yapılmıştır. Ara, bul mânasında emirdir.

• BİCÛ

  (Custen: Aramak) mastarının emir köküne "bi" eklenerek yapılmıştır. Ara, bul meâlinde emirdir.

• BÎ-ÇARE

  f. Çaresiz. Zavallı. Şaşkın.

• BÎ-ÇAREGÂN

  f. Zavallılar. Biçareler.

• BÎ-ÇAREGÎ

  f. Zavallılık, biçarelik.

• BÎ-ÇAREVÂR

  f. Zavallı gibi, biçare gibi.

• BİÇİŞK

  f. Doktor, hekim.

• BİÇİZ

  f. Pek küçük ve değersiz şey.

• BİÇREK

  f. Kandırılıp aldatılarak kendisiyle daima alay edilen kimse.

• BÎ-ÇÛN

  f. Emsalsiz, eşsiz, ortaksız, benzersiz. * Sebep sorulmaz. (Allah C.C.)

• BİD

  f. Söğüt ağacı.

• BİD

  Yok olma.

• BİD'

  İlim, şecaat ve şerafette kâmil ve yegâne. * Yeni.

• BİD'

  Birden dokuza kadar veya üçten ona; yahut da onikiden yirmiye kadar olan sayılar. Birkaç. * Gecenin bir kısmı.

• BİDA'

  (Bid'at. C.) Bid'atlar. Sonradan meydana çıkan şeyler. (Bak: Bid'at)

• BİDAA

  (Bidâat) Sermaye, ana para. * Tahsil olunmuş ilim.

• BÎ-DAD

  Zâlimlik. Zulüm. İşkence. Adaletsizlik.Ne mümkün zulm ile bî-dâd ile imhâ-yı hakikat.Çalış, kalbi kaldır muktedirsen âdemiyyetten.

• BÎ-DADGER

  f. Gaddar, zâlim, hain.

• BÎ-DADGERÎ

  f. Gaddarlık, hainlik, zâlimlik.

• BÎ-DADÎ

  Adaletsizlik. Zâlimlik.

• BİDAH

  f. Sert başlı, huysuz at, aygır.

• BİDAL

  Bir şeyi başka diğer bir şeyle değiştirme, tırampa etme.

• BİDANET

  Semizlik, besililik, yoğunluk.