B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• BÎ-KIYAS

  f. Kıyassız, ölçüsüz.

• BİKLE

  Fıtrat, yaradılış, tabiat. * Kılık, kıyafet. Şekil, biçim.

• BİKR

  (Bikir) Bozulmamış. Temiz. * Bekâr. El sürülmemiş. * Her şeyin evveli. * Eşi benzeri görülmemiş, misli sebkat etmemiş her amel ve vaziyet.

• BİKR-İ FİKİR

  f. İlk olarak söylenen fikir.

• BİKR-İ MAZMUN

  İlk def'a söylenmiş mazmun. (Bak: Mazmun)

• BÎ-KUSUR

  f. Eksiksiz, kusursuz, tam, mükemmel.

• Bİ-KÜN TEVBE

  Tevbe et.

• Bİ-KÜNEM

  Yapayım.

• BİLÂ

  Olmayarak, sahib olmıyan "...sız,...siz" mânâları yerine kullanılan edattır. Kelimenin başına getirilerek menfi mânâ hasıl olur.

• BİLÂ-ADDİN

  f. Sayısız. Adetsiz.

• BİLÂ-BEDEL

  Bedelsiz. Ücretsiz, meccanen.

• BİLABİL

  Elem, keder, tasa, dert, gam. * Telâş.

• BİLÂD

  (Belde. C.) Beldeler. Diyarlar. Memleketler. Şehirler.

• BİLADE

  f. Müzevvir, fâsid, fesatçı, ispiyon eden.

• BİLÂD-I ÂMİRE

  İmar edilmiş, yapılmış beldeler. * Devlet idaresindeki yerler.

• BİLÂD-I CESİME

  Büyük ülkeler.

• BİLÂD-I SELÂSE

  Eskiden İstanbul, Edirne ve Bursa'nın üçüne birden verilen isim.

• BİLÂ-FAİZ

  Fâizsiz.

• BİLÂ-FASILA

  Fâsılasız, aralıksız, durmadan.

• Bİ-L-AHİRE

  Sonra, sonradan, sonunda.

• BİLÂ-İSTİSNA

  İstisnâsız, ayırt etmeksizin.

• BİLÂ-KAYD U ŞART

  Kayıtsız şartsız.

• BİLAKİS

  Aksine. Tersine. Zıddına.

• BİLAL

  Siyah ve beyaz, yâni kara ile ak olmak. (Bak: Belal)

• BİLAL-İ HABEŞÎ

  Resûl-i Ekrem'in (A.S.M.) müezzini idi. Sesi çok güzeldi. Ezan okurken çokları ağlardı. Kölelikten Hz. Ebu Bekir-i Sıddîk (R.A.) satın alıp azâd etmişti. Her gazada hazır bulunmuştu. (Hi: 20) de dâr-ı bekaya göçtü. (R.A.)

• BİLANÇO

  ing. Ticarî bir müessesenin muayyen bir devre sonunda alacak verecek durumunu göstermek üzere meydana getirdiği cetvel. * Mc: Herhangi bir işte belirli bir müddet sonundaki iyi ve kötü neticelerin karşılıklı durumu.

• BİL'ASALE

  Bizzat. Kendisi. Eli ile. Başkasını vâsıta etmeden. Asâleti ile.

• BİLÂ-SEBEB

  Sebepsiz.

• BİLÂ-TEEMMÜL

  Düşünmeden. Düşünmeksizin. Dikkatli olmadan.

• BİLÂ-TEVAKKUF

  Durmadan, tereddüt etmeden.

• BİLÂ-UDUL

  Dönmeden, sapmadan. Udul etmeden.

• BİLÂ-ÜCRET

  Parasız, ücretsiz.

• BİLÂ-VASITA

  Vasıtasız. Araya biri girmeden, doğrudan doğruya.

• BİL'AYAN

  Açık olarak. Meydanda olarak.

• BİLAZ

  Kaçkın kimse. * Yemeği doyana kadar yiyen. * Kısa boylu adam.

• BİLBEDAHE

  Açıktan. Aşikâr olarak. Meydanda olarak. Besbelli.(...Hem şu âlemin Sâni-i Zülcelal'i bütün güzel masnuatiyle kendini zişuur olanlara tanıttırması ve kıymetli nimetler ile kendini onlara sevdirmesi bizzarure onun mukabilinde, zişuur olanlara marziyatı ve arzu-yu İlâhiyelerini bir elçi vasıtasiyle bildirmesini istemesine mukabil; en âlâ ve ekmel bir surette, Kur'an vasıtasıyla o marziyat ve arzuları beyan eden ve getiren yine bilbedahe O Zât'tır. M.)

• BİLCÜMLE

  Bütün, hepsi. Umumiyetle.

• BİLDEM

  Göğüs önü. * Boğaz. * Akılsız kimse.

• BİLEK

  f. Çatal temrenli bir nevi ok.

• BİLFARZ

  Olduğunu kabul ederek. Farzolarak.

• BİLFİİL

  Sırf kendisi. Kendi çalışması ile. Başkası karışmadan.

• BİL-GUDUVV-İ VE-L-ÂSÂL

  Sabah ve akşam.

• BİLHADS

  Hads ile. Son derece bir sür'at-i intikal ile. (Bak: Hads)

• BİLHADSİSSÂDIK

  Doğru bir hads ile. (Bak: Hads)

• BİL-HASSA

  Hususi olarak, mahsus, özellikle.

• BİL-HAYR

  Uğurlu olarak, hayırla.

• BİL-ITLAK

  Mutlak olarak. Hiçbir şeye bağlı olmaksızın. (Bak: Itlak)

• BİL-İCMA

  İcma ile. (Bak: İcma')

• BİL-İLTİZAM

  Bile bile. Bir şeyi doğru ve lüzumlu görüp taraftar olmakla.

• BİL-İMTİSAL

  Uyarak, imtisal ederek.