Ç Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. Ç Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• ÇERAKİSE

  (Çerkes. C.) Çerkesler. Kafkasyada yerli bir kabilenin adı.

• ÇERAM

  f. Otlak.

• ÇERA-ZAR

  f. Otlak, çayır.

• ÇERB

  f. Besili, semiz, yağlı. * Muvafık, münasib, uygun. * Temayüz, imtiyaz. Diğerlerinden fazla ve üstün olma.

• ÇERB-AHUR

  f. İçinde yemi bol olan ahır. * Bolluk içinde yaşıyan kimse.

• ÇERB-DEST

  f. Eli işe yatkın. Sür'atli, eli çabuk.

• ÇERBÎ

  f. Tatlılık, yumuşaklık.

• ÇERB-PEHLU

  f. Besili, semiz, gövdeli, yağlı.

• ÇERES

  f. Zindan, hapishane. * Zulüm, işkence. * Mer'a, otlak. * Üzüm teknesi.

• ÇERH

  f. Çark. Dolap. * Felek. Talih. * Dingil üzerine dönen. * Gök. * Def. * Zenberek. * Mancınık. * Elbise yakası. * Ok yayı. * Çakır gözlü doğan kuşu.

• ÇERHİDEN

  f. Kendi etrafında dönmek.

• ÇERKES

  Kafkas kavimlerinden biri. * Bu kavme mensub olan kimse.

• ÇERM

  f. Hayvan ve insan derisi. Post.

• ÇESPAN

  Lâyık, uygun, münasib, muvafık, yakışır.

• ÇESPİDE

  f. Lâyık, uygun münasib, muvafık, yakışır.

• ÇEŞ

  f. "Deneyen, sınayan, tadına bakan" mânâsına gelerek kelimelere eklenir.

• ÇEŞAN

  f. Topuz, gürz.

• ÇEŞENDE

  f. Tadıcı, tadan, tadına bakan.

• ÇEŞİDE

  f. Tadmış. Tadılmış olan.

• ÇEŞİDEN

  f. Lezzetine bakmak. Tadmak.

• ÇEŞM

  f. Göz. Ayn. Dide.

• ÇEŞMAN

  (Çeşm. C.) Çeşmler, gözler.

• ÇEŞM-AŞİNA

  f. Göz aşinalığı olan, tanıdık.

• ÇEŞM-AVİZ

  f. Yüz örtüsü, peçe.

• ÇEŞM-DAR

  f. Bekliyen, gözliyen.

• ÇEŞM-DERİDE

  f. Sıkılmaz, utanmaz, arsız.

• ÇEŞM-İ ÂHU

  Ceylân gözü.

• ÇEŞM-İ BED

  Kem göz.

• ÇEŞM-İ DİL

  Basiret. Kalb gözü.

• ÇEŞM-İ GAZUB

  Kızgın bakış.

• ÇEŞM-İ GİRYÂN

  Ağlayan göz.

• ÇEŞM-İ HOŞ-NİGÂH

  Güzel bakışlı göz.

• ÇEŞM-İ İSTİKBÂL-BİNÎ

  Gelecek zamanı, istikbâli gören göz. Kuvve-i kudsiye ve ferâset ve basiretle ileriyi bilen nazar.

• ÇEŞM-İ MEST

  Sarhoş göz, mest olmuş göz.

• ÇEŞM-ZAHM

  Nazar değme.

• ÇEŞN

  (Çeşen) f. Bayram, îd. * Düğün. * Ziyafet, şölen.

• ÇETE

  Bölük, birlik, takım. Bir reisin idaresi altında bulunan birlik. * Asker bölüğü, müfreze. * Çapulcu ve akıncı takımı.

• ÇETİN

  Sert. * İnatçı, dik başlı. * Zor, güç.

• ÇETR

  f. Gece. * Gölgelik, çadır, şemsiye.

• ÇETR-İ ANBERİN

  Karanlık gece.

• ÇETR-İ NUR

  Güneş, şems.

• ÇETU

  f. Perde, örtü.

• ÇETUK

  f. Serçe kuşu.

• ÇEVGAN

  f. Cirit oyunlarında atlıların birbirlerine attıkları değnek. * Baston, ucu eğri değnek.

• ÇEVİK

  t. Tez hareketli. Oynak. Çabuk hareket edebilen.

• ÇEVİK ÇALAK

  Tez, hareketli, çalışan. Yerinde durmayıp hareket eden.

• ÇEYREK

  f. Dörtte bir (Bak: Çâr-yek)

• ÇIFITLIK

  Yahudilik, Yahudi cinsiyet ve mezhebi. * Münâfıklık.

• ÇIĞIR

  t. Yeni açılan patika yolu. * Ayak izi ile karlı yerde açılan yol. * Başkalarının da uyabileceği yeni bir tarz ve yol. * Çığın açtığı iz, yol.(... Hayat-ı içtimaiye-i beşeriyede bir çığır açan, eğer kâinattaki kanun-u fıtrata muvafık hareket etmezse hayırlı işlerde ve terakkide muvaffak olamaz. Bütün hareketi şer ve tahrib hesabına geçer...L.)

• ÇIMACI

  Vapurda ve iskelede çımayı atıp tutmak vazifesiyle görevli tayfa.