F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• FESTİVAL

  Fr. Çeşitli sebeplerle yapılan ve birkaç gün süren şenlik.

• FE-SÜBHANALLAH

  Allah (C.C.) ne güzel yaratmış; Allah Sübhândır, bütün noksanlıklardan münezzehtir; Her şey kendine tesbih eder (anlamında olup hayret ve taaccübü ifâde için söylenir.) (Bak: Sübhân)

• FESV

  (Fesüvv) Yellenmek.

• FEŞ'

  Böğürtlen ağacına benzer bir ağaç.

• FEŞAFEŞ

  f. Hışıltı. * Atılan okun, havada giderken çıkardığı ses.

• FEŞAK

  Sürur, neşe, sevinç, neşat.

• FEŞAN

  f. Saçma. Neşretme. * Yayıcı. Serpici olan.

• FEŞAR

  f. Sıkıcı. Sıkan. Sıkıp suyunu çıkaran.

• FEŞC

  Ayağını ayırıp apışmak.

• FEŞEL

  (C: Efşâl) Korkak olmak.

• FEŞFAŞ

  Yassı kılıç.

• FEŞFEŞE

  Uykudan uyandırmak.

• FEŞG

  Dağıtmak. * Vurmak.

• FEŞGA

  Dağılmış; münteşir.

• FEŞGA

  Pamuk parçası.

• FEŞH

  Başına el ile vurmak.

• FEŞİL

  (C.: Efşâl) Korkak, cesaretsiz, yüreksiz.

• FEŞK

  Kırmak.

• FEŞŞ

  Eritmek. * Süt sağmak. * Çıkarmak. * Yabani olan keçiboynuzu ağacının yemişi.

• FETA

  (Fetâne) (C: Eftâ) Yassı ve çökük burunlu olmak.

• FETA

  (C.: Fitye, Fityan veya feteyân) Genç. Delikanlı. * Cömert.

• FETAH

  Yumuşak.

• FETAK

  Fıtık. Kasığı şişmiş olan kimse.

• FETAKE

  Gadretmek, öldürmek.

• FETANET

  (Bak: Fatânet)

• FETASE

  Yassı çökük burunlu olmak. * Büyük boncuk.

• FETAT

  Kuvvetli, genç kadın.

• FET'E

  Zikretmek.

• FETEHAT

  (Fetha. C.) Fethalar, arapçadaki üstün işaretinin adı.

• FETEL

  Devenin iki kollarının, yanlarından uzak olması.

• FETEVA

  (Fetva. C.) Fetvalar. Ehliyet sâhibi bir din âliminin bir mes'ele hakkında müsbet veya menfî haber ve malûmatları. (Bak: Fetva)

• FETH

  Açma, başlama. * Zaptetme. Ele geçirme. Zafer. Nusret. * Faydalı şeyleri elde etmek için yolları açmak. Muğlak şeyleri açmak. Bu iki suretle olur. Biri, basâr ile idrâk olunur. Gam ve kederi gidermek gibi. İkinci de: İki nevi olup birincisi; dünya işlerinde olur. Sürur vermekle gamı izâle etmek, bir değerli şey vermekle fakirliği kaldırmak gibi. İkincisi; kapalı, muğlak bilgilerin keşif ve izharında kullanılır. Bu da iki türlüdür; Birisi; zâhirî ve müsbet ilimleri çoğaltmak ve mânalarını tahkik etmekle olur. Diğeri; ilm-i ledün âlemine dalmakla olur. (L.R.)

• FETHA

  Gr. Arabçada harfleri (E, A) diye okutan işâret, üstün.

• FETHA (FETAHA)

  (C.: Füteh-Fütuh-Fethât) Kaşı olmayan halka yüzük. * Büyük yüzük. * Tavşancıl kuşu.

• FETHÎ

  Fetih ile alâkalı. Fethe âit. * Ferahlık verici.

• FETH-İ BAB

  Kapı açmak.

• FETH-İ BİLAD

  Beldelerin istilâsı, şehirlerin zabtı.

• FETH-İ İSLÂM

  Tuna nehri üzerinde Kladova kasabası yakınlarındaki bir kalenin adı. * İslâmların fethetmesi.

• FETH-İ KELÂM

  Söze başlama.

• FETH-İ KOSTANTİNİYYE

  İstanbul'un Fatih Sultan Mehmed Han tarafından fethi.

• FETH-İ MEYYİT

  Ölüm sebebini anlamak için cesedin açılarak muâyene edilmesi, otopsi.

• FETH-İ MÜBİN

  Açık ve parlak zafer. Hakkı, bâtılın tahakkümünden kurtaran veya birbirine zıd olan hak ile batılın karışıklığını ayırarak hakkı galip kılan feth ve zafer Bu zafer, harp ile olabileceği gibi harpsiz de olur. (Hakikatın ve ilmin galebesi gibi.)Fetih suresinin birinci âyetinde geçen "Feth-i mübin"in ifade ettiği manâlardan biri: Sahih-i Buharî muhtasarının beyanına göre çok İslâmî fetihlerin mebdei olan Hudeybiye sulhudur. Ulemanın ekserisine göre ise; Biat-ı Rıdvan'dır.Kur'anın hitabı umum asırlara baktığı için, bu gibi fetih ve zafer manâlarından her asırdaki Âlem-i İslâm hissedardır.

• FETH-İ SUVER

  Suretlerin meydana çıkışı. Her mahlûkun Allah'ın ilim, irade ve kudretiyle en münasib şekilde suretlerinin açılışı.

• FETİH

  (Bak: Feth)

• FETİH SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 48. suresi.

• FETİK

  Dülger. * Sabah. * Parlayıcı nesne, parlak olan şey.

• FETÎL(E)

  Yaralara konulan tiftik. * Lâmba fitili. * Deriden çıkan kir. * Örgü.

• FETÎR

  Taze nesne. * Cıvık hamur. * Acele anlaşılan.

• FETÎS

  Büyük çekiç.

• FETİŞİZM

  Fr. Küçük putlara ve heykellere tapma âdeti. Putçuluk. Kadın resimlerine veya heykellere fazlaca sevgi beslemek hastalığı.