F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• FİL VAK'ASI

  (Bak: Ebrehe)

• FİLAHET

  Çiftçilik, tarla işleri, rençberlik, çift sürmek.

• FİLASL

  (Fi-l-asl) Aslında olduğu gibi.

• FİLCÜMLE

  (Fi-l-cümle) Ezcümle, minelcümle. Bir hayli. Emsalinden beri.

• FİLHAKİKA

  (Fi-l-hakika) Hakikatte, esasında, hakikaten, doğrusu.

• FİLHAL

  (Fi-l-hâl) Şimdi, hemen. * Bu halde. * Hadd-i zâtında.

• Fİ'L-İ BASİT

  Gr: Basit fiil, tek kökten yapılan fiil. Meselâ: Gitmek, gelmek, olmak gibi.

• Fİ'L-İ HİKÂYE

  Gr: Geçmiş zamanda olmuş fakat konuşan kimsenin görmüş olduğu bir işi anlatan fiil. Meselâ: Okumuş idi, yazmış idi, vurdu gibi.

• Fİ'L-İ KIYASÎ

  Gr: Kurallı ve kaideli fiil. (İş'ten: işlemek; ateşten: Ateşlemek gibi)

• Fİ'L-İ MA'LUM

  Etken fiil. Öznesi yani, faili belli olan fiil.

• Fİ'L-İ MECHUL

  Gr: Faili yani öznesi bilinmeyen fiil. Edilgen fiil. Mesela: Yazılmak, içilmek, vurulmak gibi.

• Fİ'L-İ MEZİD

  Fiilin aslına harf ilâve edilen fiil.

• Fİ'L-İ MEZMUM

  Kötü, fenâ iş. Livâta ve zina.

• Fİ'L-İ MUTÂVAAT

  Mâlum sigasında olduğu halde müteaddi bir fiilin mechulü gibi mânası olan fiildir. (Sevinmek, dövünmek gibi)

• Fİ'L-İ MÜN'AKİS

  Organizmanın bir uyarmaya karşı birdenbire aldığı vaziyet, refleks.

• Fİ'L-İ MÜREKKEB

  Gr: Yardımcı bir fiille birleşerek tek kelime hükmüne geçen fiil. Birleşik fiil. (Vurabilmek, yazabilmek, okuyabilmek gibi.)

• Fİ'L-İ MÜSBET

  Gr: Müsbet fiil. Kendinde nefiy edatı bulunmayan fiil.

• Fİ'L-İ ŞART

  şart fiili. (Bak: şart)

• Fİ'L-İ ŞENİ'

  Irza vuku bulan tasallut hakkında kullanılan bir tabirdir. Bununla birlikte, mutlaka cima' manâsına değildir.

• Fİ'L-İ VÜCUBÎ

  Yapılması gereken, lâzım olan fiil.

• Fİ'LİYAT

  İş olarak yapılan şeyler, işler, fiiller.

• FİLİZ

  Ağaç ve çiçek fidanı, taze sürgün. * Eritilip temizlenmemiş olan altun, gümüş,demir, bakır gibi külçe, ham maden. * Erimiş bakır.

• FİLK

  Zahmet, meşakkat. * Acib emir. * Parça.

• FİLL

  Yağmur yağmayıp ot bitmeyen yer, otsuz yer.

• FİLMEDİNE(Tİ)

  (Fi-l-Medine(ti)) : Medine şehrinde.

• FİLMESEL

  Misaldeki gibi, meselâ.

• FİLO

  Birkaç savaş gemisinden mürekkep donanma parçası. Donanmanın bir kısım ve bölüğü.

• FİLOZOF

  (Bak: Feylesof)

• FİLS

  Put, sanem.

• FİLUS

  (Bak: Fülus)

• FİLVAKİ'

  Vâki hâle göre. Vakide olduğu gibi.

• FİLZE

  (C: Fülüz-Eflâz) Parça, kıt'a.

• Fİ-MABA'D

  Bundan böyle, bundan sonra, bundan itibaren, bir daha.

• FİNÂ

  Evin önü. Civar.

• FİNÂ-İ BELDE

  Beldenin civarı.

• FİND

  Dağ burnu.

• FİNHAN

  Leğen dedikleri kap.

• FİNTÎSE

  Kurt ve kuş ağzı.

• FİRAD

  (Ferd. C.) Fertler, kişiler.

• FİRAK

  Ayrılık. Ayrılmak. Hicran.

• FİRAR

  Kaçmak. Kaçış.

• FİRARÎ

  Kaçkın, kaçak.

• FİRAS

  Çok fazla kırmızı nesne.

• FİRASET

  Zihin uyanıklığı. Bir şeyi çabukça anlayış kabiliyeti. Bir kimsenin ahlâk ve istidadını yüzünden anlamak. Firasetin bir nev'i, sebebini anlamadan ve ilham eseri olarak vücuda gelen seziştir. Diğer nev'i ise kesbîdir. Muhtelif huy ve tabiatları bilmek neticesinde hâsıl olur. (L.R.) * Yiğitlik. * Binicilik.

• FİRAŞ

  Döşek. Yatak. Yere serilen şey. Minder. şilte.

• FİRAŞ-I İSTİRAHAT

  Rahat döşeği.

• FİRAŞ-I KAVÎ

  Fık: Evli kadının firaşı mânâsına gelir bir tabirdir. (Bununla bilâdavet neseb sabit olup, nefy ile neseb nefy olunmayıp, lâkin laan ile nefy olunur.) (O.T.D.S.)

• FİRAŞ-I MÜTEVASSIT

  Fık: Ümmü veledin firaşı mânâsına gelen bir tabirdir. Firaş-ı mütevassıtta bilâ davet neseb sahih olmaz.

• FİRAŞ-I SAHİH

  Fık: Nikâh ve mülk-i yemine müstenid bulunan istifraş. Mülk-i yemin, bir kimsenin temellükünde bulunan cariye demektir. Binaenaleyh bu iki şarta dayanan istifraştan, meydana gelecek çocuk, varis addolunur. Ancak, cariyeyi istifraşta husule gelen çocuğun kendisinden olduğunu müstefrişin söylemesi lâzım gelirdi. (O.T.D.S.)

• FİRAŞ-I ZAİF

  Fık: Cariyenin firaşı. (Bununla neseb sâbit olur) (O.T.D.S.)