F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• FÜFS

  Kırman dağlarında bulunan bir taife.

• FÜGEN

  f. Yıkıcı, atıcı, düşürücü.

• FÜKAHET

  (C.: Fükâhât) Hoşa giden söz, lâtife, şaka, mizah.

• FÜKUK

  Yaşamak. * Kocalmak, ihtiyarlamak. * Ayrılmak.

• FÜLC

  (C: Füluc) Fevz ve zafer. * Yarık.

• FÜLFÜL

  (C: Felâfil) Karabiber.

• FÜLFÜL-İ TAVİL

  Uzun biber.

• FÜLGUR

  Kuzukulağı dedikleri ot.

• FÜLK

  Gemi, sandal, kayık.

• FÜLLEYK

  Bir şeftali cinsi.

• FÜLS

  (Fels) Mangır, akça, pul.

• FÜLS-İ AHMER

  Bakır sikke, kızıl mangır.

• FÜLÛ'

  Yarıklar.

• FÜLUS

  (Fels. C.) Bakır paralar. * Balık pulu.

• FÜNDAK

  Hesap defteri.

• FÜNUK

  İnat etmek.

• FÜNUN

  (Fen. C.) Fenler, ilimler. (Bak: Fenn)

• FÜNUN-U EKVÂN

  Kâinata dair fenler. Âlemlere, vücudlara, keyfiyetlere dair olan fenler.

• FÜNUN-U KEVNİYE

  Kevne (kâinattaki fizikî, kimyevî ve hayatî hâdiselere) dair fenler.

• FÜRADE

  Yalnızlık.

• FÜRAFÜR

  Kulağı yırtık kişi.

• FÜRAGA

  Nutfe, meni.

• FÜRAKIS

  Galiz ve şiddetli nesne.

• FÜR'AL

  Sırtlan eniği.

• FÜRAT

  Tatlı su. * Fırat Nehri.

• FÜRAYIK

  (C: Ferâyık) Yumuşak bedenli güzel yiğit.

• FÜRCE

  Medhal, girecek yer, boşluk, açıklık, çatlaklık.

• FÜRFUR

  Semiz, besili koç. * Bir kuşun adı.

• FÜRHÜD

  Arslan eniği. * Yüzü güzel oğlan. * Kaba şiş.

• FÜRKAN

  (Bak: Furkan)

• FÜRKAT

  (Firâk) Ayrılık.

• FÜRRAA

  Kalem silmekte kullanılan bez.

• FÜRRE

  Katılık, şiddet. * Evvel.

• FÜRS

  şark kavimleri. (Bak: Fars)

• FÜRSİYYAT

  Fars dili ve edebiyatı bilgisi.

• FÜRTUM

  Pabuç burnu.

• FÜRTUSE

  Hınzır burnu.

• FÜRU

  f. Aşağıda. Âciz. Beceriksiz. Geride kalmış... mânaları ifade eder, kelimenin önüne veya sonuna getirilerek ek olarak kullanılır.

• FÜRU'

  (Feri'. C.) Bir kökten ayrılmış kısımlar. Dallar. Budaklar. * Bir sülâleden gelmiş torunlar. Çocuklar. * Fık: Cüz'î hüküm ve kaideler. Ahkâm-ı cüz'iyye.

• FÜRUAT

  Kökten ayrılan kısımlar. Füru'lar. Esastan olmayıp geniş bilgide ortaya çıkan mes'eleler.

• FÜRU-BERDE

  f. Öne eğilmiş, aşağı eğilmiş.

• FÜRUC

  Çatlaklık, yarık. * Geçit, kapı. * Boşluk. * Ayıp, kusur.

• FÜRUG

  Işık. Ziya. Aydınlık. Nur.

• FÜRUG-EFŞAN

  f. Işık saçan.

• FÜRUHT

  f. Satım. Satış.

• FÜRUHTAR

  f. Satıcı.

• FÜRUK

  (Fark. C.) Farklar. Ayırma vasıfları. Alâmetler.

• FÜRU-MANDE

  f. Yorgun. bitkin. * Şaşkın, şaşırmış. * Âciz, beceriksiz. * Aşağıda, geride kalmış olan.

• FÜRU-MANDEGÎ

  f. Yorgunluk, bitkinlik. Beceriksizlik.

• FÜRU-MAYE

  Soyu alçak. Kötü soylu. Sütü bozuk.