M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUHAKEME

  (C.: Muhakemât) (Hüküm. den) Dava için iki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafı dinleyip hüküm vermek. * Düşünmek. * Zihinde inceleme yapmak. * Karar vermek için iyice düşünmek.

• MUHAKEME-İ GIYABİYE

  Dâvâcılardan biri veya her ikisi de bulunmadıkları hâlde mahkemece verilen karar.

• MUHAKÎ

  Benzeyen, benzer olan.

• MUHAKKA

  Çekişme. * Hak iddia etme.

• MUHAKKAK(A)

  (Hakk. dan) Hakikatı ve gerçeği belli olmuş. Tahkik edilmiş. Doğru. * Mutlaka ne olursa olsun.

• MUHAKKAR

  Hakir görülen. Hakarete uğramış.

• MUHAKKİK

  Hakikatı araştırıp bulan. İç yüzüne inceliyerek vakıf olan. * Hakikat âlimi. Hakikatlara hakkı ile vakıf ve ehl-i tahkik olan büyük İslâm âlimi.

• MUHAKKİKANE

  f. Gerçeği ve hakikatı araştıran bir kimseye yakışır surette. Muhakkik olan bir insana yakışacak şekilde.

• MUHAKKİKÎN

  Hakikatı bulup meydana çıkaranlar. * İç yüzünü araştırıp bulan büyük İslâm âlimleri ve velileri. Hakikat araştıran, hak âlimleri.

• MUHAKKİR

  Hakir gören, zelil ve hor gören.

• MUHAKKİRÂNE

  f. Tahkir edercesine. Hakarette bulunurcasına.

• MUHAL

  İmkânsız, vukuu mümkün olmayan. Bâtıl, boş söz. * Hurâfe olan nazariye.

• MUHALAA

  (Muhâlaat) Birbirlerinden resmen ayrılma (karı-koca.)

• MUHALAT

  (Muhal. C.) Mümkün olmayanlar. Muhaller. Muhal ve bâtıl olan şeyler.

• MUHALATA

  (Halt. dan) Karışma, güzel uyuşma, anlaşma.

• MUHALATÂT

  Güzel anlaşmalar, karışmalar, uyuşmalar.

• MUHALE

  Dostluk, sadâkat.

• MUHALEBE

  Beraberce süt sağmak.

• MUHALEFET

  Kabulsüzlük. Karşı durma. Uyuşmazlık. Zıt gitmek. Zıddiyet. Muvafık olmamak.

• MUHALEFET-ÜN Lİ-L HAVADİS

  Cenab-ı Hakk'ın ne zâtında ne sıfâtında (mevcud olsun, mevhum olsun, muhayyel olsun), hiç bir şeye hiç bir cihette benzememesi.

• MUHALESE

  Bir şeyi alıp kaçmak.

• MUHALESET

  (Hulus. dan) Birbirlerine iyi muamele etme. Birbirleriyle dostça geçinme.

• MUHALHİL

  Havayı hafifleten.

• MUHAL-İ ÂDİ

  Herkesin anlayabileceği imkânsızlık ve muhal. Az düşünenlerin de bilebileceği, mümkün olmayan iş.

• MUHALİB

  Süt sağan. * Devrin hayır ve şerli işlerini tecrübe eden.

• MUHALİF

  Uymayan. Birbirine benzemiyen. Birbirine zıt olan. * Başka şekilde düşünen. * Karşı duran.

• MUHALİF

  Yardımcı.

• MUHALİFÎN

  Muhalif olanlar. Muhalifler.

• MUHALLA

  Süslenmiş. Süs yapılmış.

• MUHALLA

  Tahliye olunmuş. Boşaltılmış. * Serbest bırakılmış.

• MUHALLAK

  Tıraş olmuş. * Hacıların Mina'da tıraş oldukları yer.

• MUHALLASA

  Mevruz otu denilen bir nevi ot.

• MUHALLEB

  Nakışı ve güzelliği çok olan elbise. * Cam. * Aldanmış.

• MUHALLED

  (Huld. dan) Ebedî. Dâimî. Bâki. Sürekli olarak kalan.

• MUHALLEDAT

  (Muhalled. C.) Dâimî olarak kalacak şeyler. * şâheserler.

• MUHALLEDÎN

  (Muhalled. C.) Sürekli ve dâimî olarak kalan şeyler.

• MUHALLEDÛN

  Bâki ve dâimî olanlar. * Dâimî surette Cennet'te kalacak olanlar.

• MUHALLEF

  Bir ölünün bıraktığı mal. * Geride kalan.

• MUHALLEFAT

  (Muhallefe. C.) Ölen bir kimsenin bıraktığı şeyler. Metrukât.

• MUHALLEFE

  Ölen bir adamın dul kalan karısı.

• MUHALLES

  Kurtarılmış. Tahlis olunmuş.

• MUHALLIK

  Tıraş eden. * Tıraş olan.

• MUHALLÎ

  Boşaltan. Tahliye eden.

• MUHALLÎ

  Süslendiren, yaldızlayan.

• MUHALLİD

  (Huld. den) Ebedîleştiren. Devamlı, sürekli ve ebedî kılan.

• MUHALLİL

  (Hall. den) Eriten. Analiz yapan, tahlil eden. * Fık: Üç talakla boşanan ve iddetini bitiren bir kadınla evlenen erkek. (Karıyı boşayan birinci kocaya: Muhallelün leh denir.) * Tıb: Şişlere, iltihablara yarıyan ilaç.

• MUHALLİM

  Halim selim eden. Yavaş kılan. (Öfkeli birisini) yumuşatan.

• MUHALLİS

  (Halâs. dan) Kurtaran, halâs kılan, tahlis eden.

• MUHALLİT

  (Halt. dan) Karıştıran, tahlit eden.

• MUHALÜN ALEYH

  Fık: Havaleyi ödeyecek kimse. Üzerine havale yapılan şahıs.