M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MAHZUM

  Burnunun halkasıyla tutulan sığır ve deve. * Her delinmiş nesne.

• MAHZUN

  Tasalı. Kederli. Hüzünlü. Gamlı.

• MAHZUN

  Hazinede saklanan şey.

• MAHZUNANE

  f. Kederlice, düşünceli, üzgünce.

• MAHZUNİYET

  Mahzunluk. Kederli ve kaygılı oluş. Üzüntülü olma.

• MAHZUR

  (Hazr. dan) Haram. Memnu şey. Yasak olan şey.

• MAHZUR

  Hazer edilecek şey. Özür. Korkulacak şey. Müsaade olmayan. Mâni. Çekinilecek şey.

• MAHZURAT

  Hazer edilip korunulacak şeyler. Yasak olanlar. Engeller.

• MAHZURAT

  Yasaklar. Mâniler. Haram şeyler.

• MAHZURE

  (C.: Mahzurât) Şer'an yasaklanmış olan şey. Men ve haram edilmiş şey.

• MAHZURE

  Çekinme, sakınma, içtinâb etme. * Cidâl, muharebe.

• MAHZUZ

  Memnun. Hoşnud. Zevkli. Hoşlanmış. Hazzetmiş.

• MAHZUZÂT

  Hoşa giden şeyler. Hazlar.

• MAHZUZİYET

  Mahzuzluk, hoşlanma, hoşa gitme.

• MAIZ

  (C.: Mevâız) Keçi.

• MAÎ

  Su cinsinden. Akıcı, su renginde, mâvi. Katı ve sert olmayıp su gibi, akıcı olan.

• MÂ-İ CÂRİ

  Akarsu. (Çay ve ırmak suları gibi.)

• MÂ-İ İSTİFHAMİYYE

  Sual için kullanılan kelimenin başında gelir. (Mâhâzâ: Bu nedir? Mâindek: Yanındaki nedir?) suallerinde olduğu gibi.

• MÂ-İ LEZİZ

  Lezzetli ve tatlı su.

• MÂ-İ MAGSUL

  (Mâ-i müsta'mel) Kullanılmış su.

• MÂ-İ MASDARİYE

  Başında bulunduğu cümleyi masdar mânasına ve hükmüne sokar.

• MÂ-İ MEVSUFE

  Şey mânasında nekre olup bir sıfattan evvel kullanılır. $ (Nazartu ilâ mâ mu'cebin leke: Sana hoş gelen şeye baktım) cümlesindeki gibi...Bazan da sıfatsız olur. $(Ni'me-mâ: Ne güzeldir) $ (Meselen-mâ: Bir misâl olarak) kelimelerinde gördüğümüz gibi.

• MÂ-İ MEVSULE

  Buna ism-i mevsul de denir. Kendinden sonra gelecek küçük cümleyi daha önce geçen cümleye bağlar. $ (Ketebtu mâ kultü: Söylediğimi yazdım, ne söyledimse yazdım) cümlesinde olduğu gibi.

• MÂ-İ MUKATTAR

  İnbikten geçirilmiş (damıtılmış), saf su.

• MÂ-İ MUKAYYED

  Herhangi bir maddenin karışması ile yaratılmış oldukları hâlden çıkmış ve hususi bir ad almış sulardır. (Gül, çiçek, üzüm, asma, et suları gibi.)

• MÂ-İ MUTLAK

  Yaratıldığı vasıf üzere duran su. (Yağmur, kar, deniz, göl, ırmak, pınar, kuyu sularıdır).

• MÂ-İ MÜKEDDER

  Bulanık su.

• MÂ-İ MÜNHEMİR

  Akıp giden su.

• MÂ-İ MÜSTAMEL

  Temiz olduğu halde temizleyici olmayan, kullanılmış olan sulardır.

• MÂ-İ NÂFİYYE

  $(Ben kâmil değilim) misâlinde olduğu gibi mânayı nefyeder.

• MÂ-İ RÂKİD

  Durgun su.

• MÂ-İ ŞARTİYE

  İki muzariyi cezmeder, şart ve cezâ mânasını ifade eder. $(Ne yazarsan, yazarım) misalinde olduğu gibi.

• MA-İ TESNİM

  Cennet ırmaklarından biri.

• MÂ-İ ZÂİDE

  Bazı edat ve fiillerin sonuna fazladan olarak gelir. $ kelimelerinde olduğu gibi.

• MÂ-İ ZERRİN

  Altun suyu.

• MAÎB

  (C.: Maâyib) Kusur, eksiklik, noksanlık. Leke. * Ayıplanmış.

• MAİC

  Dalgalı deniz.

• MAİDE

  Yemek sofrası. Üzerinde nimetler bulunan sofra. Ziyafet. * Kur'an'ın 5. Suresinin adıdır ve Medine-i Münevvere'de nâzil olmuştur.

• MAİDE-İ SENİYYE

  Pâdişah ziyâfeti.

• MAİDESÂLÂR

  f. Sofracı başı.

• MAİKA

  Derin, amik.

• MAÎL

  Ehil, iyal, çoluk çocuk.

• MÂİL

  Eğik. Bir tarafa eğilmiş. Eğri. * Meyilli. Hevesli. İstekli. * Düşkün. * Benzer.

• MÂİLE

  Coğ: Dağların bir yana doğru alçalıp giden taraflarından her biri. * Eğri, eğilmiş.

• MÂİL-İ İNHİDÂM

  Yıkılmağa yüz tutmuş.

• MÂİL-İ KAMER

  Ayın dünya etrafında dolaştığı dâire. Ayın mahreki, yörüngesi.

• MÂİLİYYET

  Eğiklik. Meyillik.

• MAİN

  Saf, akar su. * Göz önünde akan su. * Cennet şerbeti. * Zâhir, görünen. * Göz değmiş, nazar değmiş.

• MAİN MEHİN

  Zayıf, hakir su. * Meni.

• MAİS

  Ağaçları sık bitmiş olan yer.