M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MAHRUR

  Hararetli. Ateşli. İçi hararetli olan.

• MAHRURÂNE

  f. Ateşli ateşli. Hararetli bir surette.

• MAHRUS

  Hırsla istenilmiş.

• MAHRUS

  Himâye edilen. Korunan. Gözetilen.

• MAHRUSA

  Büyük şehir.

• MAHRUT

  Geo: Tabanı daire olup, yan kenarları bir noktada birleşen geometrik şekil, koni.

• MAHRUT

  Kasnı denilen zamkın ağacı.

• MAHRUTÎ

  Mahrut şeklinde olan. Altı daire ve üstü sivrilerek bir noktada birleşen, huni şeklinde olan. Konik.

• MAHRUTİYYET

  Mahrutilik, konik olma hâli.

• MAHRUYAN

  f. Güzeller, ay yüzlüler. * Mc: Veliler. Allah'a itaatten ayrılmayan manevî güzellik sâhibi kimseler.

• MAHRUZ

  Kepâze, rezil, rüsvay, aşağılık, âdi. İtibarsız.

• MAHS

  Hâlis olmak, saf ve katışıksız olmak.

• MAHS

  Hayaları çıkarılmış. İğdiş edilmiş.

• MAHSAD

  Ekini biçilmiş yer.

• MAHSEBE

  şüphe etme, şüphelenme, sanma.

• MAHSER

  Huy, tabiat.

• MAHSUB

  Sayılmış. Hesaplanmış. Hesabına kaydedilmiş. * Bir zata mensub kabul edilen.

• MAHSUB

  Kızamık çıkarmış kişi.

• MAHSUBÂT

  (Mahsub. C.) Hesab edilmiş olanlar. Hesaba dahil edilmişler.

• MAHSUBEN

  Hesaplanarak. Hesaplı olarak. Hesabına kaydedilerek.

• MAHSUBİYET

  Mahsubluk, mensubluk.

• MAHSUD

  Biçilmiş ekin. * Ekini biçilmiş tarla.

• MAHSUD

  Kendine hased edilen. Kıskanılan kimse.

• MAHSUF

  Husufa uğramış. Gölgelenmiş. Perdelenmiş.

• MAHSUL

  Husul bulan. Hâsıl olan. * Elde edilen şeyler. * Toprak ve hayvanlardan elde edilen şey.

• MAHSULÂT

  (Mahsul. C.) Mahsuller. Hâsılat. Tarladan, bahçeden veya hayvanlardan elde edilen gıda maddeleri.

• MAHSULÂT-I ARZİYE

  Toprak mahsulleri.

• MAHSULÂT-I SINÂİYE

  Endüstri mahsulleri.

• MAHSULDAR

  f. Verimli, bereketli. Mahsul veren.

• MAHSUN

  İstihkâmlı. Kuvvetlendirilmiş. Sarp, sağlam ve metin kılınmış.

• MAHSUR

  Etrafı çevrilmiş. Muhasara altına alınmış. Hasrolunmuş. Hududlanmış. Kuşatılmış.

• MAHSUR

  Fersiz göz. Yorulmuş, uzun uzadıya bakmaktan donuklaşmış ve göremez olmuş göz.

• MAHSUS

  Ayrılmış, tâyin edilmiş. * Herkese âit olmayıp bazılara âit olmuş olan. Yalnız birine âid olan. Hususileşmiş. Müstakil. * Bile bile, istiyerek. * Yalandan, şakadan, lâtife olarak.

• MAHSUS

  Duyulmuş. Hissedilmiş. Derk olunmuş. Duyulan. * Aşikâr, belli, zâhir, meydanda.

• MAHSUSA

  Mahsus, hususi.

• MAHSUSAT

  Gözle görülen, hisle anlaşılan şeyler. (Ma'kulât'ın zıddı)

• MAHSUSEN

  Ayrıca, bile bile, mahsus olarak.

• MAHSUSİYET

  Mahsusluk. Hususi olma hâli.

• MAHŞ

  Yakmak.

• MAHŞER

  Toplanma yeri. Kıyametten sonra insanların tekrar dirilip toplanmaları ve toplandıkları yer. Haşir meydanı. * Çok kalabalık.

• MAHŞER-İ ACÂİB

  Herkesi hayrete sevkeden toplanma. Veya toplanma yeri. * Hayret edilecek harika şeylerin bulunduğu yer.

• MAHŞUB

  Kesilmeye elverişli olmadan kesilen ağaç.

• MAHŞUD

  Toplanmış. Yığılmış.

• MAHŞUR

  Toplanmış.

• MAHŞUŞ

  (Haşşe. den) İçine girilmiş. * Buğzedilmiş. * Gizlice bir şey verilmiş. * Karalanmış.

• MAHŞUŞ

  Kuru ot.

• MAHŞÜV

  Fazla. * İçi doldurulmuş.

• MAHT

  Çıkarmak. * Çekmek.

• MAHT

  şiddetli.

• MAHTAB

  (C: Mehâtıb) Odun yığacak yer, odunluk.