N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NAŞİE

  Delil. Zuhur. * Gündüz veya gecenin evvelki saati. * Uykudan sonra kalkmak hali ve uyanık olduğumuz hal.

• NA-ŞİKİB

  f. Sabırsız.

• NA-ŞİKİBÂNE

  f. Sabırsızlıkla.

• NA-ŞİKİBÂNÎ

  f. Sabırsızlık.

• NA-ŞİKİBÎ

  f. Sabırsızlık.

• NAŞİLE

  Eti az olan.

• NA-ŞİNAS

  f. Bilmez, câhil. * Tanımaz olan, tanımayan.

• NA-ŞİNİDE

  f. Duyulmamış, işitilmemiş.

• NAŞİR

  Neşreden, yayan. * Bir müellifin eserini bastırıp çıkartan. Editör.

• NAŞİRE

  (C.: Nevâşir) Kolu açan adale. * Kuruyup yağmurdan yeşeren ot.

• NA-ŞİTA

  f. Sabahtan beri hiç bir şey yememiş olma.

• NAŞİTAT

  Meleklerden bir tâife.

• NAŞİZ

  Karısına karşı çok zâlim olan koca. * (Kalb) heyecanla coşma. * Kalkmış, kabarmış, atan (damar).

• NAŞİZE

  Kocasının hanesinden, izni olmaksızın çıkıp kendisini kocasından haksız yere men'eden kadın. Bu çıkış hakikaten olabileceği gibi, hükmen de olabilir. * Kabarmış, şişmiş.

• NA-ŞÜKÜFTE

  f. Açılmamış, taze.

• NA-ŞÜSTE

  f. Yıkanmamış.

• NA'T

  Medih ve senâ ederek, vasıflarını göstererek bir şeyi anlatmak. * Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâmı medhederek yazılan kaside.

• NAT' (NATA'-NIT')

  (C.: Nütu'-Entâ') Sahtiyan döşek. * Zahir olmak, âşikâre olmak, görünmek.

• NATAFAN

  Suyun seyelân etmesi, akması.

• NATAFE

  (C.: Nutuf) Küpe.

• NATAKTE

  Söyledin. (mânasına karşısındakine hitabdır)

• NA-TAMAM

  f. Tamamlanmamış, bitmemiş, yarı kalmış.

• NA-TAMAMÎ

  f. Eksiklik, noksanlık.

• NATEF

  Bulaşmak. * Fâsid olmak, bozulmak.

• NA-TERAŞ

  Mc: Terbiye görmemiş, kaba saba. Yontulmamış.

• NATES

  (C.: Entâs) Üstad, âlim.

• NA-TEVAN

  f. (Bak: Na-tuvan)

• NATFE

  (Nıtfe) : Kabarcık. * Ufacık sivilce.

• NATH

  Süsmek. Hayvanın, başı ile saldırması.

• NAT'-I ZEMİN

  Yer yüzü. Sath-ı Arz.

• NATIF

  Beyaz kaba helva.

• NATIH

  (C.: Nevâtıh) Boynuzuyla vuran, süsen hayvan. * Keder, sıkıntı, elem, mihnet.

• NATIK

  Konuşan. Söz eden, söyleyen, beyan eden. İdrak eden. Bildiren. Fikir ederek düşünen. * Altın ve gümüş gibi olan mal.

• NATIKA

  (Nutk. dan) Düşünüp söylemek hassası. Fesahat ve belâgatta söyleme kuvveti. Talâkat-ı lisan, güzel konuşabilme kabiliyeti.

• NATIKA-İ CEMİYET

  Cemiyetin nâtıkası, yâni: Söz söyleme kudreti.

• NATIKAPERDAZ

  f. Düzgün ve te'sirli söz söyleyen.

• NATIKIYYET

  Konuşmaklık, söz söylemeklik.

• NATIR

  (Nâtur) Bekçi. Bağ ve bostan bekçisi.

• NA-TIRAŞ

  f. Yontulmamış, tıraş olmamış, terbiye görmemiş. Ham, kaba.

• NATIS

  Bilgili, faziletli adam.

• NATİH

  (Nâtıh) : (C: Nevâtıh) Sana karşı gelen hayvan. * Şiddetli emir.

• NATİHA

  (C.: Netâyıh) Başka davar tarafından boynuzlanıp öldürülmüş olan davar.

• NATİŞ

  Kuvvet ve hareket.

• NATM

  Ulaştırmak, vardırmak.

• NATNAT

  (C.: Netânıt) Çok konuşan uzun boylu, akılsız kimse.

• NATNATA

  Çok söylemek, çok konuşmak. * Çekmek.

• NATS

  Nadas.

• NATŞ

  şiddet. Kuvvet.

• NATŞAN

  Susuz kalmış kişi.

• NATUH

  Çok süsen hayvan.