N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NAZAİF

  (Nazif. C.) Nazifler. Nazafetli, temiz kimseler.

• NAZAİR

  Nazire. Nazireler. Benzerler, örnekler.

• NAZAN

  f. Nazlı. Nazdar.

• NAZAR

  Göz atmak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek. * Gözdeğmesi. * İltifat. * İtibar.

• NAZAR

  (Nazaret) Altın. * Tazelik.

• NAZARAN

  Nisbeten, nisbetle kıyaslıyarak. * Bakarak, görerek.

• NAZAR-BÂZ

  f. Neşe ile bakan.

• NAZAR-ENDAZ

  f. Göz atmak. Göz atan, bakan, nazar eden.

• NAZAR-FİRİB

  f. Göz aldatan.

• NAZAR-GÂH

  f. Bakılan yer. Nazar edilen yer.

• NAZAR-I HARAM

  Haram nazar. Nâmahremlere bakmak. (Bir genç hâfız, pek çok adamların dedikleri gibi dedi: "Bende unutkanlık hastalığı tezayüd ediyor, ne yapayım?" Dedim: Mümkün oldukça nâmahreme nazar etme. Çünki rivayet var. İmam-ı Şafii'nin (R.A.) dediği gibi: Haram nazar, nisyan verir. Evet, ehl-i İslâmda, nazar-ı haram ziyadeleştikçe, hevesat-ı nefsaniye heyecana gelip, vücudunda su'-i istimalât ile israfa girer. Haftada bir kaç def'a gusle mecbur olur. Ondan, tıbben kuvve-i hâfızasına zaaf gelir.Evet, bu asırda açık saçıklık yüzünden, hususan bu memalik-i harrede o su'-i nazardan su'-i istimalât, umumi bir unutkanlık hastalığını netice vermeğe başlıyor. Herkes, cüz'î küllî o şekvadadır. İşte, bu umumî hastalığın tezayüdiyle, hadis-i şerifin verdiği müthiş bir haberin te'vili ucunda görünüyor. Ferman etmiş ki: "Âhirzamanda, hâfızların göğsünden Kur'an nez'ediliyor, çıkıyor, unutuluyor." Demek bu hastalık dehşetlenecek bazılarda o su'-i nazarla hıfz-ı Kur'an'a sed çekilecek; o hadisin te'vilini gösterecek. $ K.L.)

• NAZAR-I SAN'AT-PERVERANE

  San'atkârane bakış.

• NAZAR-I ŞÂRİ'

  İlâhi nazar.

• NAZAR-I ŞUHUD

  Şâhidlerin, şehâdet edenlerin görmesi ve tetkikleri.

• NAZAR-I TAKDİR

  Kıymet biçme bakışı, takdir bakışı.

• NAZARÎ (NAZARİYE)

  Nazara ve düşünceye ait. Yalnız görüş ve düşünce hâlinde bulunan ve tatbik edilmemiş hâlde olan bilgi.

• NAZARİYYÂT

  (Nazariye. C.) Görüşler. Düşünceler. Doğruluğu isbat edilmemiş ilmi görüşler.

• NAZAR-RÜBÂ

  f. Göz çeken.

• NAZBALİN

  f. Yastık.

• NAZBALİŞ

  f. Yastık.

• NAZC

  Olgunluk, olma, pişme, kıvam bulma. Yetişme. * Büluğa erme. Bâliğ olma.

• NAZC-I KABL-EL VAKT

  Zamanından önce büluğa erme.

• NAZD

  Her şeyi yerli yerine koymak.

• NAZDAR

  f. Nazlı. Naz yapan. Şımarık. * Meşhur bir cins lâle.

• NAZEKÎ

  Nâziklik, incelik.

• NAZENDE

  f. Nazlı, naz edici, naz yapan.

• NAZENİN

  f. İnce, nazlı, zayıf, lâtif, hoş eda olan, nazlı yetişmiş, şımarık. Oynak. Nazik endamlı

• NAZH

  Bulaşmak.

• NAZH

  Su serpmek, su saçmak. * Suyun çok olması. * Suyun, pınarından çıkıp akması. * Defetmek, kovmak.

• NAZH

  Su çekme. Herhangi bir yer, çukur veya kuyudan bir şeyler çıkarma.

• NAZHA

  Yağmur.

• NAZIC

  Olgun, pişmiş, kıvama gelmiş, yetişmiş.

• NAZIH

  (C.: Nevâzıh) Deve ile su çekilen kuyu.

• NAZIM

  Nizamlayan, nazmeden. Manzume yazan, düzenleyen.

• NAZIMÂNE

  f. Nazım olana yakışır surette.

• NAZIMÎN

  (Nâzım. C.) Tanzim edenler, düzenleyenler, nizama koyanlar.

• NAZIR

  Taze, tazeleşen.

• NAZIR

  (C.: Nüzzâr) Nazar eden, bakan. * Bir idarenin veya dairenin umur ve işlerine bakan en büyük memur. Bir işin idaresine memur reis. * Kabine azalarından herbiri. Nâzır. Vekil. Bakan. * Vâsinin yapacağı tasarruflara nezarette bulunmak üzere musi veya hâkim tarafından tayin olunan zat. (Ist. Fık. K.)(Bir noktayı tam yerinde icad etmek için, bütün kâinatı icad edecek bir kudret-i gayr-ı mütenahî lâzımdır. Zira, şu kitab-ı kebir-i kâinatın herbir harfinin, bâhusus zihayat herbir harfinin, herbir cümlesine müteveccih birer yüzü, nâzır birer gözü vardır. M.)

• NAZIRA

  Nazar eden, nezaret eden, bakan. * Göz.

• NAZIRA-HÂN

  f. Bakarak taklid eden.

• NAZIYY

  (C.: Enzâ) Boğaz.

• NAZİ'

  Çekici kimse. * Husumet eden, düşmanlık eden.

• NAZİAT

  Hz. Azrâil'in (A.S.) avenesi olan bir taife melâike ki; şerli ve kötü ruhlu insanların canlarını şiddetle alırlar. * Nez'edenler. Çekip koparanlar.

• NAZİAT SURESİ

  Kur'an-ı Kerim'in 79. Suresidir. Sâhire ve Tâmme Suresi de denir.

• NAZİC

  Pişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış, kıvamına ermiş.

• NAZİD

  (Nazide) Tertibli, nizamlı, yerli yerinde. * Minder yastık vs. gibi ev eşyası.

• NAZİF(E)

  Temiz, pâk, nazik.

• NÂZİK

  f. Nezaketli. Terbiyeli. Zarif. İnce, dayanıksız. * Ehemmiyet verilmesi icab eden. * Tehlikeli husus.

• NÂZİKÂNE

  f. Nazik kimseye yakışır şekilde, kibarlıkla, terbiyelice.

• NÂZİK-BEDEN

  f. Vücudu, bedeni nâzik olan.