N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NÂZİK-EDÂ

  f. Nâzik tavırlı, kibar.

• NÂZİK-ENDÂM

  f. Lâtif ve güzel vücutlu. Nâzik endamlı.

• NÂZİK-GÜZİN

  f. Çok nâzik. Seçkin, nâzik.

• NÂZİK-HULK

  Yaradılışı ve tabiatı nâzik olan.

• NÂZİKÎ

  f. Nâziklik. Nezaket.

• NÂZİK-TEN

  f. Nâzik vücudlu.

• NÂZİK-TER

  f. Çok nâzik.

• NÂZİK-TERİN

  f. En nâzik, daha nâzik.

• NÂZİL

  (Nüzul. dan) Nüzul eden, inen, yukardan aşağıya inen, bir yere konan. Bir yerde konaklayan.

• NÂZİLE

  Belâ, sıkıntı. * İnme, nüzul. * Nezle hastalığı.

• NAZİM

  Sıra sıra, dizi dizi olan şey.

• NAZİR

  Tâze. * Altın.

• NAZİR(E)

  Bir şeye benzemek üzere yapılan şey. Denk, eş, örnek. Benzeyen. * Edb: Bir şairin manzumesine, başka bir şair tarafından aynı vezin ve kafiyede olmak üzere yapılan benzer.

• NAZİRE

  Mühlet vermek, tehir etmek.

• NAZİREGÛ

  f. Nazire söyliyen.

• NAZİYE

  Kenarı az olan çanak.

• NAZİZ

  (C: Nizâz-Nezâyız) Az miktar su. * Az yağmur. * Az az akmak.

• NAZL

  Ok atmak.

• NAZM

  Sıra, tertib. * Kafiyeli, vezinli, söz, şiir. * Dizili olan şey. * Kur'an âyetleri.

• NAZMEN

  Nazım olarak, manzume halinde. Sıralı ve tertibli olarak.

• NAZM-I CELİL

  Pek büyük kıymetli nazm edilmiş güzel söz. * Kur'an-ı Kerim'in bir vasfı. * Celil olan Cenab-ı Hakk'ın nazmı.

• NAZM-I LAFZ

  Kelâmın, lâfız esas alınarak düzenlenmesi.

• NAZMİYYAT

  (Nazm. C.) Manzum yazılar.

• NAZNAZA

  Yılanın dilini çıkarıp hareket ettirmesi.

• NAZ-PERDAR

  f. Birinin nazını çeken.

• NAZ-PERDARÎ

  f. Naz çekme.

• NAZPERVER

  f. Naz eden, naz yapan.

• NAZ-PERVERD

  (Nâzperverde) f. Naz içinde büyümüş, nazlı.

• NAZR

  (Nazir) : (C.: Enzur) Altın.

• NAZRA

  (Bir tek) bakış.

• NAZRAGÂH

  f. Gözle bakılan yer, bakış yeri. Göz önü.

• NAZRAKÜNÂN

  f. Seyrederek, bakarak.

• NAZRE

  Cin gözü. * Nazarı değen adam.

• NAZRET

  Tazelik, tarâvet.

• NAZUME

  Bir cins renkli kumaş.

• NAZUR

  (C.: Nevâzır) Gece bekçisi.

• NAZÜKÎ

  f. Nâziklik, incelik.

• NAZZ

  (Nâzz) : Dirhemler ve dinarlar.

• NAZZAM

  En çok nazmedici, en güzel nazmedici, en güzel tanzim eden.

• NAZZARE

  Bir şeye bakan kavim.

• NE

  f. "Değil, yok," mânasına nefy edâtıdır.

• NEAB

  Karga yavrusu. * Horoz veya karga gibi ötme.

• NEAİM

  (Neâme. C.) Deve kuşları.

• NE'AL

  Nalbant.

• NEAM

  Evet, olur mânâsında cevap edâtıdır. * Pek iyi, âferin mânâlarında tasdik ve tahsin kelimesidir. * At, deve, sığır, koyun gibi dört ayaklı hayvana da denir.

• NEAMA'

  Nimetler. İhsan, atiyye. * Rahatlık. Refah-ı hâle sebep olan şey.

• NEAMAT

  (Neâme. C.) Deve kuşları.

• NEAME

  (C: Neâm-Neamât) Deve kuşu. * Cemaat. * Gölgelik, gölgelenecek yer.

• NEAM-LA

  Evet, hayır. " Doğru fakat, mes'elenin içinde senin hatırına gelmeyen şu da var." mânâsınadır.

• NE'AR

  Baş kaldıran, âsi, kafa tutan, serkeş.