N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• NEBİR

  (Nebire) Torun.

• NEBİSE

  Kuyu toprağı. Irmak toprağı.

• NEBİSE

  Kız torun.

• NEBİT

  Muhkem, sağlam, katı.

• NEBİ-Yİ EFHAM

  En büyük, en kıymetli olan Hz. Peygamber (A.S.M.)

• NEBİYY

  Yükseklik. * Yol.

• NEBİYYÜ-L HARAM

  Mescid-i Haram Nebisi meâlinde. Resül-i Ekremin (A.S.M.) bir ismi.

• NEBİYYÜ-R RAHMET

  Bütün âlemler için Rahmete vesile olduğundan peygamber Efendimiz için söylenmiş bir isimdir.

• NEBİYYÜ-T TEVBE

  Resül-i Ekremin (A.S.M.) bir ismi. (Ümmetinin tevbelerinin kabul edileceğine işâreten bu isim verilmiştir.)

• NEBİZ

  (C: Enbize) Hurma şarabı. * Yola bırakılıp atılan çocuk.

• NEBK

  Yazmak. * Husumet etmek, düşmanlık yapmak. * Düz etmek, düzleştirmek.

• NEBL

  Ok. Ok hazırlamak.

• NEBR

  (Nibr) : (C: Enbâr - Nibâr) Keneye benzer bir küçük böcek. * Yukarı kaldırmak, yükseltmek.

• NEBRAS

  (Nibrâs) (C.: Nebâris) (Süryânice) Kandil. Çıra. Lâmba. * Mc: Nur merkezi.

• NEBRE

  Demir parçası.

• NEBS

  Söylemek.

• NEBS

  Yeri kazma, toprağı kazma. * Eser, nişan.

• NEBŞ

  Gömülü bir şeyi yerden çıkarma. * Bir şeyi diğer bir şey vasıtasıyla meydana çıkarma.

• NEBT

  Suyun yerden çıkıp akması.

• NEBT

  Bitme, yerden çıkma. Meydana gelme. * Ot.

• NEBTA

  Yanları beyaz olan dişi koyun.

• NEBV

  Sakız.

• NEBVE

  (Nebâve) Yüksek yer. * Yükseklik.

• NEBVE

  Uzaklaşmak. * Ok hedefe varamamak. * Bir yerin havasının mizaca uygun olmaması. * Kılıncın vurulan şeye saplanmayıp geri sıçraması. * Pek çirkin ve kötü suretten gözün kaçması.

• NEBZ

  (Nebezân) : Damarın hareket etmesi.

• NEBZ

  Bir kimseyi ayıplamak. Kötü lâkabı takmak, istihzâ etmek. * İhtiyarlık işareti belirmek.

• NEBZ

  Bırakmak. * Az miktar, cüz'i.

• NEBZE

  Az miktar, cüz'i, bir şeyin artığı.

• NEBZ-İ AHD

  Muâhedeyi feshetme.

• NECA

  Evmek. Acele etmek. * Halâs olmak, kurtulmak.

• NECA

  Göz değmek.

• NECABET

  Neciblik, temiz soyluluk. Huy temizliği.

• NECADET

  Kahramanlık, efelik, yiğitlik.

• NECAH

  Ses, sadâ.

• NECAH

  Zafer bulmak, murâda ermek, ihtiyaçlarını te'mine muvaffak olmak.

• NECAİB

  (Necib. C.) Şerefli, necib, asil, temiz kimseler.

• NECARE

  Dülgerlik, neccarlık.

• NECASET

  Pislik, kazurat, murdarlık. (Bak: Habes)

• NECASET-İ GALİZA

  Pisliği hakkında şer'î bir delil mevcut olup hilâfına başka bir delil bulunmayan necasettir. ( Lâşe gibi)

• NECASET-İ GAYR-İ MER'İYE

  Câmid, bir hacmi olmayan veya bulaştığı yerde görülmeyen herhangi bir pis maddedir. Görünmez halde olan pisliktir. (İdrar gibi)

• NECASET-İ HAFİFE

  Hanefî mezhebine göre pis olduğuna dair şer'î bir delil mevcud olan şeydir. Diğer bir tabire göre murdar olmadığı rivayet edilen şeydir. (Eti yenen hayvanların bevilleri gibi.) Bedenin veya elbisenin dörtte birinden az miktarı namaza mani olmaz.

• NECASET-İ KALİLE

  Katı şeylerden ise miskalden; sıvı ise el ayası sahasından geniş olan necaset, namaza mânidir. Bu miktardan fazlası necaset-i galizadır.

• NECASET-İ MER'İYE

  Hacmi olan veya kuruduktan sonra görünen herhangi bir pis maddedir. (Akmış kan gibi)

• NECASETTEN TAHARET

  Pislikten temizlenmek. (Bak: Taharet)

• NECAŞE

  Süratle yürümek, hızlı yürümek.

• NECAŞİ (NİCÂŞİ)

  Habeş Meliki olan "Eshame" nin lâkabıdır. Kamus Şârihinin dediğine göre, mutlaka bu isim, Habeş Meliklerinin has isimleridir.

• NECAT

  Kurtuluş, selâmet. * Hırs ve hased. * Yüksek mekân. * Ağaç budağı. * Mantar.

• NECATÎ

  Kurtulmaya ait, kurtulmakla ilgili.

• NECB

  Ağaç kabuğunu soymak.

• NECCAD

  Yorgancı. Yatak, yastık, yorgan gibi şeyler yapan.